Από τις εκπλήξεις της προεκλογικής περιόδου, η υποψηφιότητα του γιου της πρώην βουλευτού Βοιωτίας του ΠΑΣΟΚ Βάσως Τσόνογλου, με το Ποτάμι.
Με γραπτή δήλωση εξηγεί τους λόγους της συμπόρευσης του με το Σταύρο Θεοδωράκη.
Φίλοι,
Βιώνουμε ένα κοινωνικό αδιέξοδο. Όλοι μας δίνουμε έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης. Υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που χάνουν το κουράγιο τους. Άνθρωποι που δεν μπορούν να προσφέρουν μια αξιοπρεπή ζωή στα παιδία τους.
ΌΧΙ. Είμαι 32 χρονών και δεν δέχομαι να είμαι αμέτοχος. Δεν δέχομαι να το βάζω στα πόδια. Δεν δέχομαι να είμαι απαισιόδοξος. Μα πάνω απ’ όλα, δεν δέχομαι να με κυβερνούν άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει μια ημέρα στη ζωή τους. Άνθρωποι που ζουν σε μια γυάλα.
Ως δικηγόρος στη Θήβα, δίνω κάθε μέρα μάχη για να υπερασπίζομαι τα δικαιώματα των πολιτών. Ξέρω από πρώτο χέρι τι σημαίνει προσωπικό πρόβλημα.
ΣΗΜΕΡΑ, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Τίποτα δεν χαρίζεται.
Πρέπει να δίνουμε ΜΑΧΗ.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι ο μόνος επικεφαλής που είναι ΑΦΘΑΡΤΟΣ, έχει ΚΑΘΑΡΟ ΛΟΓΟ και ΑΜΕΣΕΣ ΛΥΣΕΙΣ που μπορούν να εφαρμοστούν. Θέλω να τον ευχαριστήσω προσωπικώς για την εμπιστοσύνη που δείχνει σε μένα και τα πιστεύω μου.
Επίσης ευχαριστώ την οικογένειά μου που με στηρίζει σε αυτήν μου την επιλογή.
ΑΛΛΑ, ήρθε η ώρα να απογαλακτιστούμε από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος και με την μέγιστη δυνατή συμπόρευση των δημοκρατικών δυνάμεων να αφήσουμε πίσω το χθες. Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει όλα τα βαρίδια του παρελθόντος να μείνουν εκεί που πρέπει. Στο παρελθόν.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ δεν κάνει κωλοτούμπες, δεν είναι φασιστικό κόμμα, δεν είναι σταλινικό κόμμα, δεν είναι το κόμμα της δραχμής και φυσικά δεν είναι παλαιοκομματικός μηχανισμός.
Με το ΠΟΤΑΜΙ χτίζουμε ένα αύριο με ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ και ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ. Ένα αύριο με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
Εμείς οι ΝΕΟΙ ήρθε η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να αντιδράσουμε. Να αντιδράσουμε στην αδιαφάνεια, τις «κωλοτούμπες τους» και τα «κουμπαριλίκια τους».
Να σηκώσουμε ανάστημα.
Να πατήσουμε πόδι.
Να κάνουμε πράξη τις ιδέες μας.
Η αποχή και το «δεν πάνε να πνιγούν όλοι», «εγώ δεν ασχολούμαι» ΔΕΝ είναι πράξη.
Η χώρα μας, η ζωή μας, τούτο εδώ το χώμα, είναι δικό τους και δικό μας.
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ