Κόντρα στην τεχνολογία και τις στρεμματικές αποδόσεις, πολλοί παραγωγοί στη χώρα μας συνεχίζουν να καλλιεργούν με τον παραδοσιακό τρόπο το ξερικό πεπόνι. Ένα σημαντικό ποσοστό αυτών χρησιμοποιεί τοπικές ποικιλίες πεπονιού, όπως το Αργίτικο και το Θρακιώτικο, διατηρώντας με αυτό τον τρόπο τον τοπικό τους χαρακτήρα.
Εκτός από τα συλλογικά σχήματα στη Θράκη, που κατόρθωσαν να δώσουν έναν θετικό τόνο στην προοπτική του προϊόντος τους, στις άλλες περιοχές η κατάσταση είναι διαφορετική.
ΕΒΡΟΣ
Πήρε τα πάνω του το κρεμαστό
Για το κρεμαστό πεπόνι του Έβρου, ο γεωπόνος της τοπικής ΔΑΟΚ, Βαγγέλης Δέδογλου, αναφέρει στην «ΥΧ» ότι είναι η καλύτερη χρονιά. «Είναι ανθεκτικό σε όλες τις ασθένειες πλην του περονόσπορου, που δεν έχουμε όμως, γιατί οι παρούσες καιρικές συνθήκες δεν τον ευνοούν». Το προηγούμενο διάστημα, που θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί η ασθένεια, προχώρησαν σε επεμβάσεις με χαλκούχα και οικολογικά σκευάσματα.
Ελπίζει να μην προκύψουν απότομες καιρικές μεταβολές, για να διατηρηθεί η ποιότητα στο κρεμαστό. Πολύ καλή είναι και η καλλιέργεια της Χρυσής Κεφαλής, με εξαίρεση ορισμένα αγροτεμάχια που ήταν πρώιμα και επλήγησαν από βροχοπτώσεις. «Ορισμένα φυτά μαράθηκαν εντελώς και θα έχουμε μείωση της παραγωγής, αλλά στα εναπομείναντα η ζημιά θα είναι πολύ μικρή».
Στην περιοχή του Τυχερού, σπάρθηκαν 150 στρέμματα με κρεμαστό και 500 με Χρυσή Κεφαλή. Ο κ. Δέδογλου σημειώνει ότι φέτος σπάρθηκαν πιο πρώιμα τα πεπόνια, λόγω των ευνοϊκών καιρικών συνθηκών που επικράτησαν την άνοιξη, ενώ αναμένουν συγκομιδή αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο, με διάρκεια μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ
Καλύτερη οργάνωση για να στηριχθεί το προϊόν
Σε λίγες ημέρες ξεκινά η συλλογή του ξερικού και στην ευρύτερη περιοχή της Θήβας. Η μεγαλύτερη παραγωγή εστιάζεται στις Ερυθρές Αττικής (Κριεκούκι), όπου καλλιεργούνται πάνω από 1.200 στρέμματα άνυδρων πεπονιών.
Οι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες της περιοχής, όπως μας εξηγεί ο γεωπόνος Τάσος Τζαβάρας, «επιδρούν θετικά στην ποιότητα του πεπονιού, προσδίδοντάς του γευστικά χαρακτηριστικά πλούσια σε οργανοληπτικές ιδιότητες» Η περιοχή είναι φημισμένη εδώ και δεκαετίες για την παραγωγή ξερικών πεπονιών. Τα παλαιότερα χρόνια, οι εκτάσεις ξεπερνούσαν τα 6.000 στρέμματα. Η εμφάνιση όμως των υβριδίων, αλλά και η αύξηση της παραγωγής με τη χρήση σύγχρονων αρδευτικών συστημάτων, είχαν ως αποτέλεσμα να εκτοπιστούν τα ξερικά και οι παραγωγοί να περιορίσουν τις καλλιέργειές τους σε μικρότερες εκτάσεις.
Περιγράφοντας την υφιστάμενη κατάσταση για την πορεία και το μέλλον του ξερικού, ο κ. Τζαβάρας δήλωσε: «Το πεπόνι που παράγεται στην περιοχή μας είναι ταυτισμένο με τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας. Η πρακτική αυτή έχει και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, διότι μειώνουμε σε μεγάλο βαθμό τις εισροές, τα αγροχημικά, την ενέργεια κ.ά. Αν το συνδυάσουμε με καλλιέργειες ψυχανθών, όπως το ρεβίθι και τις φακές, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Μπορούμε με αυτές τις μεθόδους να δημιουργήσουμε μία ολοκληρωμένη διαδικασία παραγωγής, δίνοντας προστιθέμενη αξία στα προϊόντα του τόπου μας.
Οι τιμές των 15 και 20 λεπτών το κιλό, που πουλιέται το πεπόνι των Ερυθρών, δεν εξασφαλίζουν το μέλλον της καλλιέργειας και οι εκτάσεις συρρικνώνονται χρόνο με τον χρόνο».
Κλείνει ο κύκλος για την Κυρτώνη
Αντιδιαμετρικά αντίθετη είναι η εικόνα στην Κυρτώνη Λοκρίδας, όπου οι παραγωγοί φέτος, λόγω της ξηρασίας, δεν έσπειραν τα χωράφια τους, με αποτέλεσμα οι εκτάσεις να έχουν εκμηδενιστεί και μία παραδοσιακή καλλιέργεια να κλείνει με τον χειρότερο τρόπο τον κύκλο της. Ένας επιπλέον παράγοντας που επίδρασε αρνητικά στον προγραμματισμό των καλλιεργειών ήταν και οι μεγάλες καταστροφές από την παρουσία αγριόχοιρων.
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
Χάνει έδαφος το Αργίτικο στη μάχη με τα υβρίδια
Τίτλοι τέλους φαίνεται να πέφτουν για το Αργίτικο πεπόνι στην Αργολίδα, αφού οι περισσότεροι παραγωγοί έχουν προτιμήσει την καλλιέργεια του υβριδικού πεπονιού, που στην πλειοψηφία του προέρχεται από το Ισραήλ. Ο Θοδωρής Γόγολας, παραγωγός στην περιοχή των Φιχτίων, τονίζει: «Αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε την καλλιέργεια ή να την περιορίσουμε σημαντικά, αφού το Αργίτικο πεπόνι υστερούσε τόσο σε αποδόσεις όσο και σε αντοχές σε σχέση με τα υβρίδια» Αν και, όπως παραδέχονται όλοι, η ποιότητα του Αργίτικο είναι ξεχωριστή, αυτό δεν αρκεί, ειδικά από τη στιγμή που στα μειονεκτήματα του προστίθεται και ο μικρός χρόνος συγκομιδής.
Το Αργίτικο πεπόνι έχει διάρκεια συγκομιδής 30 περίπου ημέρες, ενώ το συμβατικό πάνω από 70. Σε ό,τι αφορά τη φετινή διαμόρφωση των τιμών, ο κ. Γόγολας επισημαίνει πως «το ισραηλίτικο υβρίδιο έχει στη χονδρική 50-60 λεπτά ενώ το Αργίτικο φτάνει το 1 ευρώ». Ο ίδιος, τέλος, επεσήμανε τη μεγάλη διαφορά στη στρεμματική απόδοση, όπου για κάθε τόνο Αργίτικου παράγονται περίπου πέντε (!) τόνοι υβριδίων.
Πηγή: www.ypaithros.gr