Όλοι έχουμε ακούσει για τον λαγοκέφαλο, το θανατηφόρο ψάρι που μετανάστευσε στα ελληνικά νερά.
Πρωτοεμφανίστηκε το 2003 στη Ρόδο κι έκτοτε, κυρίως εξαιτίας της αλλαγής της θερμοκρασίας του νερού, έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα. Ο λαγοκέφαλος, µε την επιστηµονική ονοµασία Lagocephalus sceleratus, παράγει την τοξική ουσία τετραδοτοξίνη και µπορεί να επιφέρει ακόµη και τον θάνατο σε όσους τον καταναλώσουν.
Ο Λαγοκέφαλος ή Λαγόψαρο ή Lagocephalus sceleratus, όπως είναι το επιστημονικό του όνομα ανήκει στην οικογένεια των τετραοδοντίδων (Tetraododidae), δεν παρουσιάζει αλιευτικό ενδιαφέρον και ζει σε τροπικά κλίματα, κυρίως στον Ινδικό και τον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Στη Μεσόγειο σύμφωνα με το newsbomb ο Λαγοκέφαλος εντοπίστηκε πρώτη φορά το Φεβρουάριο του 2003 στα δυτικά παράλια της Τουρκίας, ανατολικά της νήσου Κω. Στη συνέχεια, το 2004 εντοπίστηκε στα παράλια της Γιάφας (Ισραήλ) και της Αττάλειας (Τουρκία), το 2005 στα παράλια του Ηρακλείου, της Ρόδου και της Γεωργιούπολης στην Κρήτη και το 2006 στα παράλια της Σμύρνης. Σήμερα ζει σε όλο σχεδόν το Αιγαίο Πέλαγος.
Το σχήμα του ψαριού αυτού μοιάζει με τορπίλη, είναι ασημένιο στο κάτω μισό του σώματος και στη ράχη του είναι γκριζωπό με σκούρες κηλίδες. Δεν έχει λέπια και χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι έχει σε κάθε γνάθο δυο δυνατά δόντια, τα οποία του δίνουν την όψη λαγού, εξ’ ου και το όνομά του. Το μέγεθός του μπορεί να φτάσει τα 110 εκατ. και το βάρος του μέχρι τα 7 κιλά.
Τα δε συµπτώµατα που παρουσιάζονται είναι παράλυση, πόνος στο στοµάχι, διάρροια, εµετός και δύσπνοια.
Θάνατος από την κατανάλωση λαγοκέφαλου δεν έχει βεβαιωθεί στην Ελλάδα, αλλά µόνο στο Ισραήλ, όπου και εκεί ο πληθυσµός τους είναι τεράστιος. Ο λαγοκέφαλος είναι ένας από τους 29 συνολικά «λεσεψιανούς µετανάστες», είδη δηλαδή που πέρασαν στη Μεσόγειο µέσω της διώρυγας του Σουέζ.
