Υπαρκτό ή όχι, είναι το πολιτικό διακύβευμα των ημερών, αφού
για άλλη μια φορά τα κομματικά επιτελεία εντέχνως δημιούργησαν το “δίπολο -
σκιάχτρο”, μέσα από το οποίο πρώτα θα αποπροσανατολίσουν, ύστερα θα φοβίσουν
και τελικώς θα επιχειρήσουν να ελέγξουν την ψήφο του Ελληνικού λαού.Αφού πρώτα εξαθλίωσαν οικονομικά και κοινωνικά τους Έλληνες
και εκτόξευσαν την ανεργία σε πρωτόγνωρα ποσοστά, ειδικά των νέων, τώρα μας
καλούν να διαλέξουμε με ποιο νόμισμα θα διαχειριστούμε την φτώχεια μας.
Αβίαστα βεβαίως προκύπτει το ερώτημα. Φταίνε αυτοί ή εμείς
που τους πιστεύουμε ;
Είναι οι ίδιοι, που λίγο καιρό πριν “δαιμονοποιούσαν” τη
λέξη “Μνημόνιο”, συγκαλύπτοντας τις στρεβλώσεις και τις παραλείψεις στην
λειτουργία του κράτους, οι οποίες οδήγησαν την χώρα σε υποτέλεια και τον λαό σε
οικονομική εξαθλίωση και απελπισία, επιλέγοντας να φορτώσουν τα οικονομικά βάρη
στις πλάτες των αδυνάτων και των μικρομεσαίων, προστατεύοντας τους “πατρόνες”
και τους πολιτικούς τους φίλους.
Είναι οι ίδιοι, που σε λίγες ημέρες θα μας ζητούν την ψήφο
μας, για να μας σώσουν, είτε υπογράφοντας νέα μνημόνια, είτε καταργώντας τα ήδη
υπάρχοντα ! !
Προσωπικά οφείλω να απολογηθώ σε φίλους και ψηφοφόρους,
διότι με την συγκυριακή συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο ενός πρωτοεμφανιζόμενου
κόμματος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, με μοναδικό στόχο την ανατροπή του
κυβερνητικού σχηματισμού που πόσα δεινά φόρτωσε σε όλους μας, βοήθησα άθελά μου
στην ανάδειξη της νέας πολιτικής κίνησης “To Ποτάμι”, που όχι μόνο δεν πολέμησε
«το παλιό και το σάπιο», όπως υποσχόταν, αλλά έγινε ένα με αυτό, αφού οι
εκλεγμένοι εκπρόσωποί του σε πολλές περιπτώσεις, αναδεικνύουν το πολιτικό
κατεστημένο του παρελθόντος στην χειρότερη εκδοχή της αντιλαϊκής και
αντικοινωνικής έκφρασης.
Ο έντονος προβληματισμός και η σχετική σύγχυση που επικρατεί
στο εκλογικό σώμα, το οποίο εισπράττει τα αποτελέσματα μιας ανεύθυνης,
αντεθνικής και αντικοινωνικής πολιτικής που επικράτησε τα τελευταία χρόνια,
επιτρέπει το “εμπόριο ιδεών” και “ανέξοδων υποσχέσεων”, γεγονός που επιτείνει
ακόμη περισσότερο την αναξιοπιστία, ενός ήδη καταρρακωμένου και ανερμάτιστου
πολιτικού συστήματος.
Για όλα αυτά δεν υπάρχει η ιδανική λύση και η “χρυσή
συνταγή” που μπορεί να υποσχεθεί κάποιος, παρά μόνο η συνεχής αγωνιστική
επαγρύπνηση και η ενεργός συμμετοχή , έτσι ώστε ο λαός με την δική του δύναμη
και ορμητικότητα να οδηγήσει στην κάθαρση του πολιτικού συστήματος.
Άσχετα από την πολιτική ιδεολογία και την κομματική ένταξη
του καθενός, όλοι μας πρέπει να προσπεράσουμε το ψευτοδίλημμα και να
απαιτήσουμε από τους εκπροσώπους μας στο κοινοβούλιο.
* Ειλικρίνεια και υπευθυνότητα
* Δημοκρατική διακυβέρνηση και ισονομία
* Παιδεία, Υγεία και Κοινωνική Προστασία των αναξιοπαθούντων
συμπολιτών μας
* Δημιουργία νέου παραγωγικού μοντέλου που θα δώσει
ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτογενή και τριτογενή τομέα (γεωργο-κτηνοτροφική
παραγωγή και υπηρεσίες – τουρισμός)
* Βιομηχανική ανάπτυξη με ιδιαίτερη αναφορά στην προστασία
του φυσικού κάλλους της χώρας μας και του περιβάλλοντος γενικότερα
* Εκσυγχρονισμός του κράτους, για την εξυπηρέτηση του
πολίτη, του επιχειρηματία, του επενδυτή
* Η πολιτική στην υπηρεσία του Κράτους – Έθνους και όχι το
αντίθετο
Η συμμετοχή, η συνεχής επαγρύπνηση και η αγωνιστική δράση
όλων μας ήταν και παραμένει ο μόνος τρόπος για να κρατήσουμε ζωντανή την
ελπίδα.
« Και όταν θάρθουν οι καιροί που θάχει σβήσει το κερί στην
καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει
ελπίδα »
Σταμάτης Η. Χαλβατζής
Δημοτικός Σύμβουλος Θήβας
