«Ο καθένας πρέπει να βρει την ειρήνη του από μέσα του. Και η ειρήνη για να είναι αληθινή, πρέπει να είναι ανεπηρέαστη από τις εξωτερικές συνθήκες» Mahatma Gandhi
Όσο κάποιος σκέφτεται αυτή τη ρήση ενός ίσως από τους σπουδαιότερους ειρηνοποιούς της ιστορίας, το τελευταίο κομμάτι της δήλωσης του Γκάντι, «χτυπάει» στο μάτι μας : «πρέπει να είναι ανεπηρέαστη από τις εξωτερικές συνθήκες». Ανεπηρέαστη από τους στρεσογόνους παράγοντες που αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα. Ανεπηρέαστη από τις δυνάμεις που επιχειρούν να μας εκτροχιάσουν από το να ζήσουμε τη ζωή με την αίσθηση της εσωτερικής ειρήνης. Αυτή είναι μια πρόκληση για τους περισσότερους από εμάς, όπως ήταν και πρόκληση για τον Γκάντι. Ο άνθρωπος ήρθε αντιμέτωπος με αδικίες που θα έκαναν ακόμα και τους πιο αποφασιστικούς από εμάς να τρέμουν. Και όμως, ήταν ικανός να ξεπεράσει αυτές τις καταστάσεις με έναν ειρηνικό και γεμάτο αγάπη τρόπο.
Ίσως ο μεγαλύτερος λόγος για την νικηφόρα ζωή του Γκάντι ήταν η εξαιρετική αφοσίωση στην καλλιέργεια της εσωτερικής του δύναμης. Κάποτε είπε: «Η δύναμη δεν έρχεται από την σωματική ικανότητα. Έρχεται από μία ακατάβλητη θέληση». Χρησιμοποίησε την θέλησή του για να νικήσει και τις εσωτερικές και τις εξωτερικές δυνάμεις που επιχείρησαν να τον νικήσουν. Και εμείς μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτές τις εσωτερικές δυνάμεις και να τις νικήσουμε. Υπάρχουν τρόποι που η εσωτερική αναστάτωση εκδηλώνεται και μόλις αναγνωριστεί, μπορεί να ξεπεραστεί.
Ακολουθούν 10 σημάδια ότι ίσως δεν φροντίζετε τον εαυτό σας
Δεν αγκαλιάζετε την αποδοχή του εαυτού σας
Αυτό είναι κάτι με το οποίο πολλοί από εμάς παλεύουμε- η ικανότητα του να αγκαλιάσουμε απλά αυτό που είμαστε. Για κάποιον λόγο, κάνουμε άκαρπες προσπάθειες να σκεφτούμε, να πράξουμε και να φαινόμαστε διαφορετικοί απ΄ότι είμαστε στην πραγματικότητα. Ο κύριος λόγος είναι ότι προσπαθούμε να γίνουμε αυτό που η κοινωνία προσδοκά. Η κοινωνία που λέει ποιοι πρέπει να είμαστε και πώς πρέπει να ζούμε.
Η αποδοχή του εαυτού μας είναι κάτι πολύ σπάνιο, όμως κατορθωτό. Δεν είναι μόνο ένας υγιεινός και ειρηνικός τρόπος για να ζήσουμε. Θα πρεπε να είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να ζήσουμε. Η αυτο-αποδοχή αγκαλιάζει τον εσωτερικό μας εαυτό χωρίς ενδοιασμό και χωρίς να τον κρίνει. Θα πρεπε όλοι να ψάχνουμε να συνδεθούμε με τον συναισθηματικό, διανοητικό, σωματικό και πνευματικό μας εαυτό.
Δεν ζείτε με συμπόνια προς τον εαυτό σας
Όταν μαλώνουμε ακατάπαυστα τον εαυτό μας, η συμπόνια προς τον εαυτό μας γίνεται αδύνατη. Η συνεχής τιμωρία της εικόνας που έχουμε για τον εαυτό μας και η άρνηση να αποδεχτούμε τα λάθη είναι ένα σίγουρο μονοπάτι για έναν δυστυχισμένο προορισμό.
Η λύση είναι να φερόμαστε στον εαυτό μας με συμπονετική φροντίδα. Αυτό το κατορθώνουμε με το να παραδεχόμαστε τα ελαττώματά μας ενώ αντιστεκόμαστε στην παρόρμηση να προβούμε σε αχρείαστη αυτο-τιμωρία. Κανείς δεν είναι χωρίς λάθη και ελαττώματα, και η προθυμία να αποδεχτούμε αυτή την παγκόσμια αλήθεια καθορίζει την ικανότητά μας να παρέχουμε συμπόνια στον εαυτό μας.
Δεν έρχεστε σε επαφή με τις ανάγκες σας
Οι ανιδιοτελείς άνθρωποι είναι η ψυχή κάθε αξιοσημείωτης κοινωνίας. Η εν λόγω αυταπάρνηση μπορεί να οδηγήσει σε ένα ανθυγιεινό και αχρείαστο άκρο. Ως ανθρώπινα όντα, είναι υψίστης σημασίας να εξυπηρετούμε τις ανάγκες μας. Όλοι χρειαζόμαστε αγάπη, αποδοχή και σκοπό στη ζωή μας. Η στέρηση που προκαλούμε στον εαυτό μας δεν είναι χαρακτηριστικό αλτρουισμού, ούτε και χρειάζεται.
Αντιθέτως, όλοι μας πρέπει να ξέρουμε το γεγονός ότι οι ανάγκες μας είναι υψίστης σημασίας. Για να το πάμε ένα βήμα πιο πέρα, οι ανάγκες μας πρέπει να παρέχουν το θεμέλιο που δίνει νόημα στη ζωή μας. Ας συνδεθούμε λοιπόν όλοι με τις συναισθηματικές μας, σωματικές μας, διανοητικές μας και πνευματικές μας ανάγκες.
Δεν έρχεστε σε επαφή με τις σκέψεις σας
Δεν υπάρχει εναλλακτική. Οι σκέψεις μας θα μπουν στον αυτόματο πιλότο αν το επιτρέψουμε. Το ανθρώπινο μυαλό είναι ένα εξαιρετικό δώρο, αλλά μόνο αν το φροντίζουμε. Μια πλευρά του μυαλού μας που συχνά αγνοείται υποσυνείδητα, είναι ότι είναι της συνήθειας. Με άλλα λόγια, θα επαναλαμβάνει συχνά σκέψεις που έχουν έρθει στην επιφάνεια-και αρνητικές και θετικές
Για να συνδεθούμε με τις σκέψεις μας πρέπει να έχουμε επίγνωση της παρουσίας τους. Συγκεκριμένα, πρέπει να αναγνωρίζουμε και να διορθώνουμε τα μοτίβα των αρνητικών σκέψεων ενώ ταυτόχρονα πρέπει να αγκαλιάζουμε και να αναπαράγουμε τις θετικές σκέψεις. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αναγνώριση εδώ: γιατί μόνο μέσω της αναγνώρισης μπορούμε συνειδητά να επέμβουμε στις σκέψεις μας και να τις ελέγξουμε.
Δεν έρχεστε σε επαφή με τα πιστεύω σας
Θα άφηνε άραγε ο Γκάντι τέτοια κληρονομιά αν δεν ερχόταν σε επαφή με τα πιστεύω του; Φυσικά και όχι, μιας και τα πιστεύω του Γκάντι ήταν οι αρχές του που τον καθοδηγούσαν. Με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να περιμένουμε να προσπερνάμε τα πιστεύω μας αν στοχεύουμε όχι απλά να αφήσουμε κάτι πίσω, αλλά να δημιουργήσουμε μια ύπαρξη γεμάτη νόημα.
Γι αυτό πρέπει να αναρωτηθούμε αν πραγματικά είμαστε σε επαφή με τις πεποιθήσεις μας. Τις αγκαλιάζουμε ή τις αντικαθιστούμε με κάτι άλλο; Παρά τις εσωτερικές ή εξωτερικές επιρροές, τα πραγματικά πιστεύω μας και πεποιθήσεις μας παραμένουν. Απαιτούν απλά από μας να αναγνωρίζουμε την παρουσία τους και να αλληλεπιδρούμε μαζί τους.
Δεν είστε σε επαφή με τους σκοπούς σας
Ένα κοινό παγκόσμιο χαρακτηριστικό που όλοι μοιραζόμαστε είναι η ικανότητα να ψάχνουμε και να δημιουργούμε το δικό μας πεπρωμένο. Δυστυχώς, οι ζωές μας σπάνια εκτυλίσσονται όπως έχουν προγραμματιστεί- και τότε πρέπει να επανεξετάσουμε τους σκοπούς μας. Είναι φυσικό οι προσδοκίες μας να αλλάζουν όσο συνεχίζουμε το ταξίδι μας στη ζωή. Όσο εξελισσόμαστε, εξελίσσονται και οι στόχοι μας.
Είναι σημαντικό να επανεξετάζουμε συνεχώς τους σκοπούς μας καθώς παρέχουν τον «Αληθινό Σκοπό». Ζούμε με τρόπο που βοηθάει τους σκοπούς μας ή τους αγνοούμε; Για να πετύχουμε ένα όνειρο-μικρό ή μεγάλο-πρέπει να επανεξετάσουμε τον σκοπό μας.
Δεν είστε σε επαφή με τις προσδοκίες σας
Είναι κάπως πολύπλοκο αυτό για να εξηγηθεί. Το να έχουμε προσδοκίες από τον εαυτό μας είναι σημαντικό, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε κάτι ακραίο. Οι προσδοκίες με όρια μας απελευθερώνουν από την απογοήτευση, αλλά όταν τις ελαχιστοποιούμε μπορεί να οδηγηθούμε σε εφησυχασμό.
Η λύση σε αυτή την αινιγματική πραγματικότητα είναι να είμαστε απλά επιεικείς. Οι στόχοι είναι σημαντικοί, ναι, όμως σημαντική είναι και η ικανότητα να απωθούμε την αχρείαστη πίεση. Το σημαντικό εδώ είναι ότι πρέπει να έχουμε εφικτές προσδοκίες χωρίς να αυτο-φορτωνόμαστε με βάρη.
Παραμελείτε την καλοσύνη στον εαυτό σας
Ως παιδιά, οι περισσότεροι από εμάς, μαθαίνουμε να είμαστε ευγενικοί με όλους. Η καλοσύνη είναι μια πράξη αγάπης και είναι απαραίτητη αν θέλουμε να ζούμε σε έναν κόσμο με νόημα. Η καλοσύνη προς τον εαυτό μας είναι τόσο σημαντική, αν όχι περισσότερο, από την καλοσύνη που έχουμε για τους άλλους.
Γι αυτό, να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας. Να τον συγχωρείτε. Να τον αγαπάτε. Να είστε σπλαχνικοί μαζί του. Και επίσης: η καλοσύνη που δίνετε θα είναι πολύ μεγαλύτερη σε αναλογία.
Εγκαταλείπετε επιθυμίες και πόθους
Είναι απαραίτητο να κρατάμε κάποιες επιθυμίες και πόθους καθώς η αυτοσυγκράτηση απαιτείται συχνά σε κάποιες περιστάσεις. Έξω από οτιδήποτε εγωιστικό ή αντιπαραγωγικό, είναι υγιές να διατηρούμε τις επιθυμίες μας στο μυαλό. Πολλοί από εμάς θέλουμε οικογένεια. Έχουμε εκπαιδευτικές προσδοκίες. Ψάχνουμε για μια σίγουρη καριέρα, κλπ.
Όταν η ζωή γίνεται χαοτική, είναι εύκολο να εγκαταλείψουμε τις επιθυμίες και τους πόθους μας. Ελπίζουμε να κυνηγήσετε και να πετύχετε τις ευχές σας που συμβάλλουν σε μια ζωή με περισσότερο νόημα. Το να κρατάμε απλά τις προσδοκίες μας στο μυαλό και να τις επανεξετάζουμε περιστασιακά , είναι αρκετό.
Δεν ζείτε με αυτεπίγνωση
Η ικανότητα να έχουμε επίγνωση των σκέψεών μας και των πράξεών μας, είναι αποκλειστική στο ανθρώπινο είδος. Είναι επίσης κοινώς δεδομένη. Η ικανότητά μας να κατανοούμε το πώς η συμπεριφορά μας επηρεάζει τον εαυτό μας, τους άλλους και τον κόσμο είναι μείζονος σημασίας.
Έτσι, βάλτε προτεραιότητα να κάνετε λίγη ενδοσκόπηση. Σας βοηθούν ή σας βλάπτουν οι σκέψεις και οι πράξεις σας; Μήπως βοηθούν ή βλάπτουν τους άλλους και τον κόσμο; Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Ένα από τα πιο ωραία πράγματα του είμαστε άνθρωποι είναι η ικανότητα να αλλάζουμε πορεία και να ζούμε μια ζωή που εμείς και οι άλλοι αξίζουμε.
Πηγή
