Κάτι πρέπει να γίνει...
Του Λιβερίου Πετρίδη
Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Μιχάλη Μούσιου στην Λ. Σχηματαρίου, έρχεται στην επιφάνεια και πάλι το μεγάλο αυτό πρόβλημα, άσχετα με το συγκεκριμένο ατύχημα.
Τουλάχιστον κάθε χρόνο θρηνούμε και ένα θύμα, χωρίς να λάβουμε υπόψη τους σοβαρούς τραυματισμούς. Όλα νέα παιδιά, άλλα πριν καν ξεκινήσουν τη ζωή τους και άλλα στην αρχή της καριέρας τους όπως ο Μιχάλης.
Ο “Α.Π.” από το 2005 που κυκλοφόρησε ανέδειξε το πρόβλημα με δύο πρωτοσέλιδα δημοσιεύματά του και άλλα στις εσωτερικές σελίδες. Πέραν τούτου όμως δεν δόθηκε λύση. Οι θάνατοι και οι σοβαροί τραυματισμοί συνεχίζονται.
Η Λ. Σχηματαρίου είναι ευθύνη του Δήμου. Τελεία και παύλα...
Στα περισσότερα οδικά δίκτυα της περιφέρειας υπάρχουν εν δυνάμει παγίδες, όπως λακκούβες, σαμαράκια, έλλειψη επαρκούς φωτισμού, πεζοδρομίων και κυρίως σήμανσης. Δρόμοι καρμανιόλες.
Η κατ' ευφημισμό “Λεωφόρος Σχηματαρίου” όχι μόνο δεν είναι Λεωφόρος αλλά δεν έχει καν προτεραιότητα βάσει του Ν. 2696/99, άρθρο 26, οι κάθετοι οδοί σ' αυτήν που είναι ασφαλτοστρωμένοι, έχουν προταιρεότητα γι' αυτόν που τις έχει στα δεξιά του αφού δεν έχει STOP! Ποιός το προσέχει αυτό; Η μεγάλη ευθεία, άσχετα με το αν διασχίζει κατοικημένη περιοχή, είναι πειρασμός για να αναπτύξεις ταχύτητα, σε κάτι που δεν μπορούν να αντισταθούν τα νειάτα που η αδρεναλίνη και η τεστοστερόνη βρίσκεται στο ζενίθ.
Δεν είναι τυχαίο που όλα τα θύματα από το 2005 που άρχισε τα δημοσιεύματα ο “Α.Π.” είναι νέοι που οδηγούσαν μοτοσυκλέτες μικρού ή μεγάλου κυβισμού.
Από το 2007 με έγγραφά του, το Αστυνομικό Τμήμα Σχηματαρίου έχει επισημάνει την αναγκαιότητα τοποθέτησης STOP σ΄όλες τις κάθετους ασφαλτοστρωμένες οδούς σ' όλο το Δήμο και όχι μόνο στην Σχηματαρίου. Ειδικά για τη Σχηματαρίου, επειδή είναι η κεντρική οδός για είσοδο σε Δήλεσι, αλλά και άλλες κατευθύνσεις, η αστυνομία ζητά από το Δήμο να μεριμνήσει για διαγράμμιση, πινακίδες προειδοποίησης ότι εισέρχονται σε κατοικημένη περιοχή, εκχώρησης προτεραιότητας κ.α., πεζοδρόμηση, φωτισμό και κατασκευή ειδικών θέσεων εκτός οδοστρώματος για τους κάδους απορριμμάτων.
Για το τμήμα μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο Δηλεσίου εκτός της πινακίδας για όριο ταχύτητας στα 30 χιλ. και προειδοποίηση για σχολείο που έχει τοποθετηθεί, (να μπει μεγάλη πινακίδα, ευδιάκριτη, ώστε οι οδηγοί να την βλέπουν), να κατασκευαστεί διάβαση πεζών με τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη.
Κάποιες ακόμη ιδέες προς τη Δημοτική Αρχή είναι: α) να σηματοδοτήσει με μεγάλες πινακίδες σ' όλο το μήκος της Σχηματαρίου ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος θανάτου, όπως έχουν τοποθετήσει στην Ε.Ο. Κορίνθου – Πατρών. β) Να γίνεται τακτικός έλεγχος του οδοστρώματος για τυχόν λακούβες ή σαμαράκια. δ) Να τοποθετηθούν ραντάρ της τροχαίας που θα καταγράφουν την ταχύτητα και θα στέλνουν ταχυδρομικά την κλήση στον παραβάτη. στ) Τακτικοί έλεγχοι της τροχαίας στα σημεία που αναπτύσσουν ταχύτητα.
Είναι ντροπή η πατρίδα μας να χάνει νέους ανθρώπους στην άσφαλτο, γιατί δεν μπορέσαμε να τους προστατεύσουμε εμείς.
Του Λιβερίου Πετρίδη
Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Μιχάλη Μούσιου στην Λ. Σχηματαρίου, έρχεται στην επιφάνεια και πάλι το μεγάλο αυτό πρόβλημα, άσχετα με το συγκεκριμένο ατύχημα.
Τουλάχιστον κάθε χρόνο θρηνούμε και ένα θύμα, χωρίς να λάβουμε υπόψη τους σοβαρούς τραυματισμούς. Όλα νέα παιδιά, άλλα πριν καν ξεκινήσουν τη ζωή τους και άλλα στην αρχή της καριέρας τους όπως ο Μιχάλης.
Ο “Α.Π.” από το 2005 που κυκλοφόρησε ανέδειξε το πρόβλημα με δύο πρωτοσέλιδα δημοσιεύματά του και άλλα στις εσωτερικές σελίδες. Πέραν τούτου όμως δεν δόθηκε λύση. Οι θάνατοι και οι σοβαροί τραυματισμοί συνεχίζονται.
Η Λ. Σχηματαρίου είναι ευθύνη του Δήμου. Τελεία και παύλα...
Στα περισσότερα οδικά δίκτυα της περιφέρειας υπάρχουν εν δυνάμει παγίδες, όπως λακκούβες, σαμαράκια, έλλειψη επαρκούς φωτισμού, πεζοδρομίων και κυρίως σήμανσης. Δρόμοι καρμανιόλες.
Η κατ' ευφημισμό “Λεωφόρος Σχηματαρίου” όχι μόνο δεν είναι Λεωφόρος αλλά δεν έχει καν προτεραιότητα βάσει του Ν. 2696/99, άρθρο 26, οι κάθετοι οδοί σ' αυτήν που είναι ασφαλτοστρωμένοι, έχουν προταιρεότητα γι' αυτόν που τις έχει στα δεξιά του αφού δεν έχει STOP! Ποιός το προσέχει αυτό; Η μεγάλη ευθεία, άσχετα με το αν διασχίζει κατοικημένη περιοχή, είναι πειρασμός για να αναπτύξεις ταχύτητα, σε κάτι που δεν μπορούν να αντισταθούν τα νειάτα που η αδρεναλίνη και η τεστοστερόνη βρίσκεται στο ζενίθ.
Δεν είναι τυχαίο που όλα τα θύματα από το 2005 που άρχισε τα δημοσιεύματα ο “Α.Π.” είναι νέοι που οδηγούσαν μοτοσυκλέτες μικρού ή μεγάλου κυβισμού.
Από το 2007 με έγγραφά του, το Αστυνομικό Τμήμα Σχηματαρίου έχει επισημάνει την αναγκαιότητα τοποθέτησης STOP σ΄όλες τις κάθετους ασφαλτοστρωμένες οδούς σ' όλο το Δήμο και όχι μόνο στην Σχηματαρίου. Ειδικά για τη Σχηματαρίου, επειδή είναι η κεντρική οδός για είσοδο σε Δήλεσι, αλλά και άλλες κατευθύνσεις, η αστυνομία ζητά από το Δήμο να μεριμνήσει για διαγράμμιση, πινακίδες προειδοποίησης ότι εισέρχονται σε κατοικημένη περιοχή, εκχώρησης προτεραιότητας κ.α., πεζοδρόμηση, φωτισμό και κατασκευή ειδικών θέσεων εκτός οδοστρώματος για τους κάδους απορριμμάτων.
Για το τμήμα μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο Δηλεσίου εκτός της πινακίδας για όριο ταχύτητας στα 30 χιλ. και προειδοποίηση για σχολείο που έχει τοποθετηθεί, (να μπει μεγάλη πινακίδα, ευδιάκριτη, ώστε οι οδηγοί να την βλέπουν), να κατασκευαστεί διάβαση πεζών με τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη.
Κάποιες ακόμη ιδέες προς τη Δημοτική Αρχή είναι: α) να σηματοδοτήσει με μεγάλες πινακίδες σ' όλο το μήκος της Σχηματαρίου ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος θανάτου, όπως έχουν τοποθετήσει στην Ε.Ο. Κορίνθου – Πατρών. β) Να γίνεται τακτικός έλεγχος του οδοστρώματος για τυχόν λακούβες ή σαμαράκια. δ) Να τοποθετηθούν ραντάρ της τροχαίας που θα καταγράφουν την ταχύτητα και θα στέλνουν ταχυδρομικά την κλήση στον παραβάτη. στ) Τακτικοί έλεγχοι της τροχαίας στα σημεία που αναπτύσσουν ταχύτητα.
Είναι ντροπή η πατρίδα μας να χάνει νέους ανθρώπους στην άσφαλτο, γιατί δεν μπορέσαμε να τους προστατεύσουμε εμείς.