"Στρατή μου δεν ξέρω αν μπορείς να γράψεις κάτι, αν μπορείς θα το ήθελα" ξεκινούσε το e-mail μιας καλής κι αγαπημένης φίλης που πριν λίγες ημέρες πέρασε μια απίστευτη περιπέτεια με τη μητέρα της, δίχως δυστυχώς να δοθεί αίσιο τέλος.
του Στρατή Μαζίδη
Θυμάμαι που συζητούσαμε ένα βράδυ ξαφνικά πάνω σε μια λεωφόρο. Δεν είχα καλό προαίσθημα από τα όσα άκουσα εκτιμώντας ότι ξεκινάει ένας Γολγοθάς για αυτή. Όμως από τη μια δεν ήθελα να τη λυπήσω και από την άλλη τα όσα έζησα κι εγώ λίγες ημέρες μετά στα τηλέφωνα, ήταν πραγματικά πρωτοφανή.
Η μητέρα μου πήγε στο Μetropolitan την Τρίτη 21/01/2014 με πόνους στην πλάτη. Ήξερα ότι έχει σπασμένους σπονδύλους και τους το είπα. Εκεί την είδαν χειρουργός ορθοπεδικός και πνευμονολογος. Εκανε αιματολογικες και υπέρηχο ανω και καρτω κοιλιάς ακτινογραφιες και αξονική στον εγκέφαλο και μου την δώσανε πίσω με voltaren και lonarid.
Το επόμενο βράδυ που τη συνάντησα και όταν μου είπε ότι η γυναίκα είχε μέρες να ενεργηθεί, της εξέφρασα την έκπληξή μου για το πως δεν της είπαν τίποτε για υπαρκτή ή έστω πιθανή κοπρόσταση ή δεν εντόπισαν κάτι σχετικό.
Την Παρασκευή 24/01 ξημερώματα πηγε με ασθενοφορο στο Λαικό που εφημερευε με πονους στην κοιλιακη χωρα και μεγάλο πρηξιμο στην κοιλιά, εκεί της έκαναν καρδιογραφημα, αιματολαγικες και ακτινογραφιες στην κοιλιά και διαπίστωσαν ότι είχε κοπρολιθους στο έντερο , ενώ ο πόνος δεν σταματούσε, της έκαναν μια ένεση αναλγητική, κάνεις δεν μου είπε τι να κάνω και την έστειλαν στο σπίτι αφοί τους ρώτησα τι να της κάνω μου είπαν να της δώσω να πάρει λάδι καθαρτικό, γάλα μαγνησίας και υποκλυσμούς. Σημείωσε ότι την συνταγή την ενέγραψαν στο φάκελο της ακτινογραφιας , και μας είπαν να την πάρουμε άπλα στο σπίτι. Τις εξετάσεις της τις είδε η επιμελήτρια του Λαϊκού εκείνη την ώρα!
Αντί να "καθαρίσουν" το έντερο της γυναίκας την έστειλαν στο σπίτι και αφού ρώτησε η κόρη, της έδωσαν πρακτικές συμβουλές. Όσοι όμως ξέρουν από αυτά, οι κοπρόλιθοι βγαίνουν συνήθως μόνο με ένα και πολύ οδυνηρό τρόπο.
Το Σάββατο ξημερώματα λιποθύμησε και αφοί πια δεν την κράταγαν τα ποδιά της και είχε αρχίσει να χάνει λίγο την άρθρωση κάλεσα το ασθενοφόρο όπου όταν μπήκαν οι τραυματιοφορεις γύρω στις 11 με 11.30 έχασε τελείως τις αισθήσεις της και μου είπαν ότι πέφτει ο σφυγμός και πρέπει να πάνε επειγόντως στο νοσοκομείο μετά από λίγο που φτάσαμε στον Ευαγγελισμό μου είπαν ότι πέθανε. Σε 20 λεπτά με ξανακαλεσαν μέσα και μου είπαν ότι είχε και πάλι σφυγμό, τότε της έκαναν αξονική και μου είπαν οτι έχει ρήξη κοίλου σπλάχνου , και ότι έπρεπε να την χειρουργησουν και οτι θα πεθενε στο χειρουργείο τα κατάφερε και δεν πεθανε!
Αυτό πραγματικά ήταν κάτι τρομερό. Τη μια μου τηλεφωνούσε ότι έφυγε η κυρα-Φρόσω κι ευχαριστούσα κι εγώ όσους έσπευσαν να βοηθήσουν και μισή ώρα αργότερα τους ειδοποιούσα ότι αναστήθηκε!
Ο χειρουργός κος Μπουγας που την χειρουργησε μου είπε ότι είχε παραμελημένη περιτονίτιδα , απο τρυπα στο δωδεκαδακτυλο που αιμοραγουσε ισως και 48 ωρες !!! Ηταν η χειροτερη σηψη που ειχε δει ! Πέθανε 26/01 το απόγευμα από σηπτική καταπληξία,
διάτρηση δωδεκαδακτηλου και καρδιαναπνευστική ανακοπή.
ΠΆΛΕΨΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΕΓΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ . ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ 79 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΗ
Νομίζω ότι δεν μπορεί να σταθεί άλλος σχολιασμός. Ο χειρουργός τα είδε και τα είπε όλα. Συγχαρητήρια στην ελληνική πολιτεία. Γλύτωσε μια ακόμη σύνταξη ώστε να ενισχυθεί το πρωτογενές πλεόνασμα.
Όσο για σένα κε Γεωργιάδη, τύπωσε το άρθρο αυτό και τρίψε το στη μούρη μπας και αντιληφθείς σε τι κατάσταση βρίσκεται όλο αυτό το αχαρακτήριστο πράγμα που λέγεται ΥΓΕΙΑ στην Ελλάδα.
Κυρά-Φρόσω ελπίζω να είσαι καλά εκεί που βρίσκεσαι τώρα. Δώσε χαιρετισμούς στη θεια τη Δέσποινα που τόσο σε εκτιμούσε και σε συμπαθούσε.
freepen.gr
