Το κενό λογικής στην σημερινή ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, ταυτίζεται με το κενό εκπροσώπησης του πολιτικού χώρου που λέει το εξής απλό: Τα μνημόνια είναι αναγκαία για την οικονομική επιβίωση της χώρας. Αλλά τα μνημόνια μπορούν να εφαρμοστούν και αλλιώς.
Οχι όπως τα εφάρμοσε η κυβέρνηση Σαμαρά. Οχι όπως σχεδιάζει να τα εφαρμόσει η κυβέρνηση Τσίπρα. Τα μνημόνια πρέπει να αποσκοπούν στη δίκαιη κατανομή του βάορυς της ανόρθωσης της χώρας. Οχι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων που προστατεύθηκαν κατά την θητεία Σαμαρά.
Τα μνημόνια, επώδυνα έτσι κι αλλιώς, πρέπει να εστιάσουν στη στεγανοποίηση του τρύπιου βαρελιού που λέγεται Δημόσιο. Στον εξορθολογισμό του, στον εκσυγχρονισμό του. Να δημιουργήσουν ένα Δημόσιο που αντιμετωπίζει τις πραγματικές του ελλείψεις σε γιατρούς και όχι τις συμβολικές σε καθαρίστριες και εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Που αντιμετωπίζει την ιδιωτική επένδυση ως απαραίτητη, όχι ως ύποπτη. Ενα Δημόσιο που υιφίσταται για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας, όχι τις ανάγκες του ίδιου του Δημοσίου. Ποιός θα εκφράσει αυτή τη λογική; Ποιός θα καλύψει το πολιτικό κενό; Οποιος κινηθεί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ενωτικά. Με διακόσιες κινήσεις που υμνούν την πολιτική και κοινωνική συναίνεση, προκοπή δε γίνεται…
ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΑΝΤ. ΜΑΜΜΗΣ
