Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΕΚΑΨΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ ΕΠΛΑΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟ...


Ο τίτλος του σημερινού κειμένου, θα μπορούσε να προσδιορίζει μια ποιητική συλλογή με σαφείς αναφορές στον κοινωνικό πόνο. Γιατί ο άνθρωπος της ευαισθησίας με τον οραματισμό του και το όραμα του ανθρώπου είναι ακριβώς ο ποιητής. Από τον ποιητή δημιουργήθηκε η απορία...

Και όταν εδώ λέμε "ποιητής" εννοούμε τον οραματιστή με την ευρύτερη σημασία της λέξης. Αυτός που βγήκε από τα καθημερινά καθήκοντα της ζωής και οδηγούμενος από την ευαισθησία του, την κοινωνική του συνείδηση και την "απορία" του συνέλαβε τον κοινωνικό πόνο και έγραψε σε στίχους την ερμηνεία του.

Και ένας τέτοιος "ποιητής" θεμελιώνει με βαθύτατο στοχασμό και φιλοσοφική συνέπεια την παρουσία του μηδενός στην κοινωνία, που αποτελεί συγχρόνως και την ολοκληρωτική απουσία. Και πέραν από τις θεωρητικές απόψεις και τις διάφορες ερμηνείες για την παρουσία του μηδενός ή την απουσία, έρχεται η ποίηση πληθωρική και συναρπαστική, αληθινό μεγαλείο της ανθρώπινης αισθαντικότητας, για να καταργήσει το μηδέν στην κοινωνία και να υπογραμμίσει την ανθρώπινη παρουσία, τη συγκλονιστική ανθρώπινη περιπέτεια.

Διαβάστε περισσότερα »