Του Παναγιώτη Περγαντά
Έχουν περάσει 16 μήνες από την αναρρίχηση στην εξουσία του «φαινομένου» ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ. Του φαινομένου που έκανε πράξη, με τον πιο εκμαυλισμένο τρόπο την ρήση του γνωστού αυλικού του Νέρωνα, Γάιου Πετρώνιου «Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άστον λοιπόν να εξαπατηθεί».
Είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα εξαπάτησης των πολιτών και τόσο ανενδοίαστα τα ψέματα που έχουν ειπωθεί από τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς και τους Βουλευτές αυτής της κυβέρνησης, που η αναφορά τους δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Όπως δεν έχει κανένα νόημα η ανάδειξη κάποιου εκ των κυβερνώντων ως αρχιερέα της εξαπάτησης ή της αυταπάτης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού. Και αυτό γιατί η εξοικείωση όλης της κυβέρνησης με την εξαπάτηση είναι τόσο μεγάλη, που πλέον εξαπατούν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Θυμίζουν τα μικρά παιδιά που αφού έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, λόγω των συνεχόμενων και απροσχημάτιστων ψεμάτων τους, φτάνουν στο σημείο να θεωρούν τα ψέματα τους ως μία νέα πραγματικότητα.
Τίποτα πλέον δεν φαντάζει παράταιρο, ανορθόδοξο ή αφύσικο για αυτούς. Ούτε καν τα όσα είπαν ή έκαναν την προηγούμενη μόλις ημέρα, ακόμα και αν αυτά παραβαίνουν το θεμελιώδη νόμο, το ίδιο το Σύνταγμα. Λογικό θα πει κάποιος, γιατί τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση οπορτουνιστών της οποίας μοναδική τους έγνοια, είναι η νομή της εξουσίας και η εγκαθίδρυση του δικού τους κομματικού κράτους με κάθε τρόπο. Και όμως, ακόμα και αυτή η ανάγνωση δεν αρκεί για να δικαιολογήσει το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ. Και αυτό γιατί τόσο η νομή της εξουσίας, όσο και εγκαθίδρυση κομματικού κράτους, απαιτούν κάποιο πρόχειρο έστω σχεδιασμό, κάποιο σχέδιο τουλάχιστον από την ηγετική ομάδα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, ούτε αυτό υπάρχει.
Αυτό που βιώνουμε καθημερινά είναι ένα επικοινωνιακό show. Είναι μια σειρά από «καταπληκτικές» παραστάσεις μεμονωμένων ατόμων. Μια σειρά από επικοινωνιακά «one man show», όπως τα αντιλαμβάνεται κάθε φορά, ο εγκέφαλος του κάθε μεμονωμένου μέλους αυτού του θιάσου. Χωρίς συνέχεια, χωρίς ειρμό, με μοναδικό σκοπό την εξαπάτηση των πολιτών και του ίδιου τους του εαυτού.
Το σύνδρομο των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ είναι η αυτοεξαπάτηση. Ο αυτοεξαπατημένος είναι αυτός που διατηρεί το νου του προσκολλημένο σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις, παρότι αυτές αντιβαίνουν την πραγματικότητα. Το αν αυτή η κατάσταση είναι συνειδητή ή όχι, δεν αφορά τα πλαίσια αυτού του άρθρου. Αντίθετα, είναι σημαντικό να αναδείξουμε το πώς φτάνει κανείς σε αυτήν την κατάσταση. Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ θεωρεί πως η αυτοεξαπάτηση παρατηρείται σε άτομα που παίρνουν τις αξίες τους πολύ στα σοβαρά και ξεχνούν ότι οι αξίες εξαρτώνται, επιλέγονται και αποδίδονται υποκειμενικά. Οι κυβερνώντες οικειοποιήθηκαν έννοιες όπως η αξιοπρέπεια και η ελπίδα. Γιγαντώθηκαν πολιτικά υιοθετώντας πολιτικές που δεν ήταν ρεαλιστικές και αυτοεγκλωβίστηκαν στα ψέματα τους. Μην έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις και θολωμένοι από το ενδεχόμενο διακυβέρνησης η πρώτη φορά Αριστερά έχασε την επαφή με την πραγματικότητα. Ίσως έτσι εξηγείται και το τελεολογικό, ξεχασμένο πλέον σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ πως θα αλλάξει την Ευρώπη.
Τα όσα θα επακολουθήσουν τους επόμενους μήνες διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ θα θυμίζουν Βατερλό, την τελευταία μάχη του Ναπολέοντα, ενός ακόμη ηγέτη, που τι σύμπτωση και αυτός, ήθελε να αλλάξει την Ευρώπη.
Στην τελευταία φάση της μάχης του Βατερλό ο Ναπολέοντας προσπάθησε να διασπάσει τις γραμμές των αντιπάλων του. Διέταξε την επίθεση της αήττητης μέχρι τότε αυτοκρατορικής φρουράς του, στην προσπάθεια του να διασπάσει τις δυνάμεις του Ουέλινγκτον και να τις απομακρύνει από τις δυνάμεις των Πρώσων. Ως γνωστών η επίθεση της αυτοκρατορικής φρουράς απέτυχε και η αυτοκρατορική φρουρά ετράπη σε φυγή κάτι ανάλογο δηλαδή με την περήφανη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εναπομείναντες φρουροί ανασυντάχθηκαν στα μετόπισθεν και τότε σύμφωνα με τους Άθλιους του Βίκτωρ Ουγκώ φώναξαν δυνατά «Η Φρουρά πεθαίνει αλλά δεν παραδίνεται»!2 Κάτι ανάλογο διατρανώνουν με κάθε ευκαιρία και τα μέλη της σημερινής κυβέρνησης.
Είναι προφανές πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση, δεν πρόκειται να παραδώσει την εξουσία εύκολα. Αντίθετα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, για να παραμείνει στην εξουσία και να επικρατήσει πολιτικά απέναντι σε όλους όσους διαφωνούν μαζί της, σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του νεοεκλεγέντος βουλευτή Κυρίτση. Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Είναι υποχρέωση όλων όσων πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας, να συμβάλλουμε για την ανάδειξη μιας κυβέρνησης που θα αντιλαμβάνεται την κοινή λογική. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να επαναφέρει τη λογική την αξιοκρατία και τη δημιουργικότητα στην Ελλάδα. Θα πρέπει να εμπνεύσει τους πολίτες και να εργαστεί άοκνα στα πλαίσια ενός ρεαλιστικού σχεδίου, για ένα καλύτερο αύριο που όλοι οι Έλληνες θέλουμε. Που όλοι οι Έλληνες οραματιζόμαστε.
Ας συνταχθούμε λοιπόν όλοι μαζί, απέναντι στη φαυλότητα των αυτοεξαπατημένων, πριν η ελληνική κοινωνία αναφωνήσει «Merde». Ως γνωστών η συνηθισμένη αυτή γαλλική έκφραση, ειπώθηκε από τον Διοικητή της Αυτοκρατορικής Φρουράς του Ναπολέοντα στο Βατερλό, όταν συνειδητοποίησε το ΤΕΛΟΣ.
1 Mundus vult decipi, ergo decipiatur.
2 Lagarde meurt mais ne se rend pas!
* Ο κ. Παναγιώτης Περγαντάς είναι βιολόγος.
Έχουν περάσει 16 μήνες από την αναρρίχηση στην εξουσία του «φαινομένου» ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ. Του φαινομένου που έκανε πράξη, με τον πιο εκμαυλισμένο τρόπο την ρήση του γνωστού αυλικού του Νέρωνα, Γάιου Πετρώνιου «Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άστον λοιπόν να εξαπατηθεί».Είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα εξαπάτησης των πολιτών και τόσο ανενδοίαστα τα ψέματα που έχουν ειπωθεί από τον Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς και τους Βουλευτές αυτής της κυβέρνησης, που η αναφορά τους δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Όπως δεν έχει κανένα νόημα η ανάδειξη κάποιου εκ των κυβερνώντων ως αρχιερέα της εξαπάτησης ή της αυταπάτης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του πρωθυπουργού. Και αυτό γιατί η εξοικείωση όλης της κυβέρνησης με την εξαπάτηση είναι τόσο μεγάλη, που πλέον εξαπατούν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Θυμίζουν τα μικρά παιδιά που αφού έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα, λόγω των συνεχόμενων και απροσχημάτιστων ψεμάτων τους, φτάνουν στο σημείο να θεωρούν τα ψέματα τους ως μία νέα πραγματικότητα.
Τίποτα πλέον δεν φαντάζει παράταιρο, ανορθόδοξο ή αφύσικο για αυτούς. Ούτε καν τα όσα είπαν ή έκαναν την προηγούμενη μόλις ημέρα, ακόμα και αν αυτά παραβαίνουν το θεμελιώδη νόμο, το ίδιο το Σύνταγμα. Λογικό θα πει κάποιος, γιατί τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση οπορτουνιστών της οποίας μοναδική τους έγνοια, είναι η νομή της εξουσίας και η εγκαθίδρυση του δικού τους κομματικού κράτους με κάθε τρόπο. Και όμως, ακόμα και αυτή η ανάγνωση δεν αρκεί για να δικαιολογήσει το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ. Και αυτό γιατί τόσο η νομή της εξουσίας, όσο και εγκαθίδρυση κομματικού κράτους, απαιτούν κάποιο πρόχειρο έστω σχεδιασμό, κάποιο σχέδιο τουλάχιστον από την ηγετική ομάδα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, ούτε αυτό υπάρχει.
Αυτό που βιώνουμε καθημερινά είναι ένα επικοινωνιακό show. Είναι μια σειρά από «καταπληκτικές» παραστάσεις μεμονωμένων ατόμων. Μια σειρά από επικοινωνιακά «one man show», όπως τα αντιλαμβάνεται κάθε φορά, ο εγκέφαλος του κάθε μεμονωμένου μέλους αυτού του θιάσου. Χωρίς συνέχεια, χωρίς ειρμό, με μοναδικό σκοπό την εξαπάτηση των πολιτών και του ίδιου τους του εαυτού.
Το σύνδρομο των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ είναι η αυτοεξαπάτηση. Ο αυτοεξαπατημένος είναι αυτός που διατηρεί το νου του προσκολλημένο σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις, παρότι αυτές αντιβαίνουν την πραγματικότητα. Το αν αυτή η κατάσταση είναι συνειδητή ή όχι, δεν αφορά τα πλαίσια αυτού του άρθρου. Αντίθετα, είναι σημαντικό να αναδείξουμε το πώς φτάνει κανείς σε αυτήν την κατάσταση. Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ θεωρεί πως η αυτοεξαπάτηση παρατηρείται σε άτομα που παίρνουν τις αξίες τους πολύ στα σοβαρά και ξεχνούν ότι οι αξίες εξαρτώνται, επιλέγονται και αποδίδονται υποκειμενικά. Οι κυβερνώντες οικειοποιήθηκαν έννοιες όπως η αξιοπρέπεια και η ελπίδα. Γιγαντώθηκαν πολιτικά υιοθετώντας πολιτικές που δεν ήταν ρεαλιστικές και αυτοεγκλωβίστηκαν στα ψέματα τους. Μην έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις και θολωμένοι από το ενδεχόμενο διακυβέρνησης η πρώτη φορά Αριστερά έχασε την επαφή με την πραγματικότητα. Ίσως έτσι εξηγείται και το τελεολογικό, ξεχασμένο πλέον σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ πως θα αλλάξει την Ευρώπη.
Τα όσα θα επακολουθήσουν τους επόμενους μήνες διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ θα θυμίζουν Βατερλό, την τελευταία μάχη του Ναπολέοντα, ενός ακόμη ηγέτη, που τι σύμπτωση και αυτός, ήθελε να αλλάξει την Ευρώπη.
Στην τελευταία φάση της μάχης του Βατερλό ο Ναπολέοντας προσπάθησε να διασπάσει τις γραμμές των αντιπάλων του. Διέταξε την επίθεση της αήττητης μέχρι τότε αυτοκρατορικής φρουράς του, στην προσπάθεια του να διασπάσει τις δυνάμεις του Ουέλινγκτον και να τις απομακρύνει από τις δυνάμεις των Πρώσων. Ως γνωστών η επίθεση της αυτοκρατορικής φρουράς απέτυχε και η αυτοκρατορική φρουρά ετράπη σε φυγή κάτι ανάλογο δηλαδή με την περήφανη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εναπομείναντες φρουροί ανασυντάχθηκαν στα μετόπισθεν και τότε σύμφωνα με τους Άθλιους του Βίκτωρ Ουγκώ φώναξαν δυνατά «Η Φρουρά πεθαίνει αλλά δεν παραδίνεται»!2 Κάτι ανάλογο διατρανώνουν με κάθε ευκαιρία και τα μέλη της σημερινής κυβέρνησης.
Είναι προφανές πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση, δεν πρόκειται να παραδώσει την εξουσία εύκολα. Αντίθετα θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, για να παραμείνει στην εξουσία και να επικρατήσει πολιτικά απέναντι σε όλους όσους διαφωνούν μαζί της, σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του νεοεκλεγέντος βουλευτή Κυρίτση. Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Είναι υποχρέωση όλων όσων πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας, να συμβάλλουμε για την ανάδειξη μιας κυβέρνησης που θα αντιλαμβάνεται την κοινή λογική. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να επαναφέρει τη λογική την αξιοκρατία και τη δημιουργικότητα στην Ελλάδα. Θα πρέπει να εμπνεύσει τους πολίτες και να εργαστεί άοκνα στα πλαίσια ενός ρεαλιστικού σχεδίου, για ένα καλύτερο αύριο που όλοι οι Έλληνες θέλουμε. Που όλοι οι Έλληνες οραματιζόμαστε.
Ας συνταχθούμε λοιπόν όλοι μαζί, απέναντι στη φαυλότητα των αυτοεξαπατημένων, πριν η ελληνική κοινωνία αναφωνήσει «Merde». Ως γνωστών η συνηθισμένη αυτή γαλλική έκφραση, ειπώθηκε από τον Διοικητή της Αυτοκρατορικής Φρουράς του Ναπολέοντα στο Βατερλό, όταν συνειδητοποίησε το ΤΕΛΟΣ.
1 Mundus vult decipi, ergo decipiatur.
2 Lagarde meurt mais ne se rend pas!
* Ο κ. Παναγιώτης Περγαντάς είναι βιολόγος.
