Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου· έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή· εισάκουσόν μου, Κύριε.
Aύτή ή ωραία φράση, που είναι γνωστή σέ πάρα πολύ κόσμο, είναι και μια προσευχή του Χριστιανού προς τον Θεό. Αναφέρεται όμως και στο θυμίαμα. Άλλα τι είναι τό θυμίαμα και γιατί αναφέρεται σέ αυτή τήν φράση ιδιαιτέρως; Έχει καμμιά σημασία; Και βεβαίως έχει, αγαπητέ μου άδελφέ.
Θυμίαμα έν πρώτοις λέγομε κάθε ευωδιαστή ύλη που όταν καίγεται βγάζει ωραία μυρωδιά.Τό θυμίαμα στήν αρχαία και μεταγενέστερη εποχή ήταν άλλοτε λίπος μοσχαριού από ένα ιδιαίτερο μέρος του σώματος, άλλοτε ξύλο άπό διάφορα δένδρα, άλλοτε πέτρα μαλακιά από διάφορα πετρώματα, άλλοτε πυκνό υγρό (ρετσίνι) που έβγαζαν άπό δένδρα και ειχε ιδιαίτερη μυρωδιά, όπως τό πεύκο, τό κυπαρίσσι και άλλα ρητινώδη. Έδώ και δυο χιλιετίες με τήν επικράτηση του Χριστιανισμού, ώς θυμίαμα για τήν προσευχή στήν Εκκλησία και στα σπίτια καθιερώθηκε νά καίμε τό λιβάνι.Τό λιβάνι είναι ένα άπό τα τρία δώρα που προσέφεραν οί Μάγοι στον Χριστό μας. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι ήταν, άλλα και είναι, κάτι τό πολύτιμο και δυσεύρετο.Βγαίνει από ένα δένδρο πού ονομάζεται Λίβανος ή Βοσβελία ή Καρτεριού και βρίσκεται σέ Αιθιοπία, Σομαλία, Σουδάν, Όμάν, Υεμένη. Αυτό τό δένδρο τό χαράζουν και βγαίνει τό ρετσίνι του (τό λιβάνι), τό όποιο άφήνουν και ξεραίνεται στο δένδρο και κατόπιν τό ξύνουν, τό καθαρίζουν και τό άφήνουν νά στεγνώση τελείως. Σέ αυτή τήν μορφή φθάνει στα χέρια μας.Στην σημερινή εποχή το απλό αυτό λιβάνι με απλή κατεργασία ζυμώνετα. μέ διάφορα αρώματα και, διατίθεται στην μορφή πλέον πού κυκλοφορεί στή αγορά.
Ό τρόπος χρήσεώς του είναι γνωστός. Χρησιμοποιείται πολύ τόσο στίς Εκκλησίες, για τις Ακολουθίες και τα ‘Άγια Μυστήρια, όσο και στα σπίτια των ευσεβών Χριστιανών. Είναι για τον Χριστιανό ό,τι πιο εύκολο και όμορφο υπάρχει στήν προσφορά του στον Θεό. Μαζί με το κερί και τό καντήλι αποτελούν τα δώρα του προς τον Χριστό μας όπως τών τριών Μάγων. Γι’ αυτό δεν πρέπει να λείπει από τό σπίτι του Χριστιανού.Με τό θυμίαμα δείχνουμε τήν αφοσίωση και τήν υποταγή μας στο θεία θέλημα, αναγνωρίζοντας τήν δύναμη του Θεού. Τον παρακαλουμε να δεχθεί τήν προσευχή μας σαν ευωδία και όχι σαν τήν προσευχή τού Κάϊν πού τόν εξόργισε. Γι’ αυτό πρέπει να θυμιάζουμε και να έχουμε όσο τό δυνατόν καθαρή καρδιά και καθαρό λογισμό.
Τό θυμιάτισμα στο σπίτι πρέπει να γίνεται δυο φορές, πρωΐ καί βράδυ, ώρες προσευχής και ευχαριστίας, διότι τό πρωΐ τον δοξάζουμε πού πέρασε η νύχτα ειρηνικά και τον παρακαλουμε να εύλογήση καί τήν ημέρα, ώστε να είναι και αυτή καλή καί ειρηνική χωρίς τούς πειρασμούς του Σατανά, ενώ τό βράδυ προσευχόμενοι και πάλι τον δοξάζουμε για όσα συνέβησαν τήν ημέρα καί τόν παρακαλουμε να μας φυλάξη τήν νύκτα.Τό λιβάνι τό καίμε στα γνωστά θυμιατήρια, είτε πήλινα είτε μεταλλικά, καί προσέχουμε νά είναι άπό σωστά υλικά, διότι στον Θεό πρέπει vα προσφέρουμε ό,τι καλύτερο.
Τό θυμιατήριο συμβολίζει τήν Παναγία μας και τά κάρβουνα μέ τό θυμίαμα τον Χριστό μας, ό όποιος είναι τό θειο πυρ και τον όποιο ή Παναγία μας είχε μέσα της, και ή ευωδία είναι ή χάρη Του πού σκορπίζεται στον κόσμο καί τον εύλογεί.Κατανοείς, καλέ μου αδελφέ, άπό αυτά πού διαβάζεις, τήν σημασία καί τήν αξία του θυμιάματος γιά τήν καθημερινή προσευχή.
Σου ευχόμεθα νά σε εύλογεί ό Θεός και νά σε κατευθύνη φωτίζοντάς σε προς τό θέλημά Του, ώστε καί σύ μέ θάρρος νά του λέγης: «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ώς θυμίαμα ενώπιον Σου δέξαι, Κύριε, αυτήν και μη αποστρέψης τo πρόσωπόν Σου άπο του παιδός Σου».
