Απόφαση Μονομελούς Πρωτοδικείου!
«Η οικονομική κρίση, δεν είναι δυνατόν να μετακυλίεται μόνο στους δανειολήπτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες»
«Η οικονομική κρίση, όμως, δεν είναι δυνατόν να μετακυληθεί μόνο στους δανειολήπτες – οφειλέτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες και να δύνανται, αφ” ενός μεν να εκπλειστηριάζουν τα κατασχεθέντα ακίνητα σε τιμές πολύ κατώτερες των πραγματικών, αφ” ετέρου δε να εξακολουθούν να απαιτούν από τους δανειολήπτες ολόκληρο το κεφάλαιο, που χορήγησαν σε αυτούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αγοράσουν τα κατασχεθέντα ακίνητα, καθώς και τους τόκους και τα έξοδα, κατάσχοντας, πολλές φορές, και άλλα στοιχεία της περιουσίας τους» είναι το σκεπτικό της απόφασης Δικαστηρίου, με την οποία απέρριψε υπό κρίση αίτηση τράπεζας ως αβάσιμη! Συγκεκριμένα, με αίτηση διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων η η αιτούσα Τράπεζα ζήτησε να διαταχθεί η διενέργεια νέου πλειστηριασμού της ακίνητης περιουσίας οφειλέτη, με τιμή πρώτης προσφοράς το ποσό των 200.000 ευρώ, επειδή ο πλειστηριασμός ματαιώθηκε δύο φορές, λόγω έλλειψης πλειοδοτών….
Το ποσό αυτό των 200.000 ευρώ, ήταν σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, κατώτερο του ποσού των 400.000 ευρώ, από προηγούμενη απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία διορθώθηκε η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, ως προς την εκτίμηση της αξίας του ακινήτου..
Να σημειωθεί, ότι κατά την εγγραφή προσημείωσης υποθήκης, η ακίνητη περιουσία είχε εκτιμηθεί από την αιτούσα τράπεζα στο ποσό των 600.000 ευρώ…
Το Δικαστήριο έκρινε ότι «αν και η εκτίμηση αυτή έγινε το έτος 2005, προτού ξεσπάσει στην χώρα μας η οικονομική κρίση εξ αιτίας της οποίας ματαιώνονται πολλοί πλειστηριασμοί, η ματαίωση ωστόσο των πλειστηριασμών οφείλεται όχι στις υψηλές τιμές της πρώτης προσφοράς, αφού πολλά από τα κατασχεθέντα ακίνητα παραμένουν απούλητα, ακόμα και αν ως πρώτη προσφορά ορίζονται τιμές εξευτελιστικές, σε σχέση με τα δάνεια που λήφθηκαν και τις προσημειώσεις που εγγράφηκαν, προκειμένου να αγοραστούν αυτά, αλλά στην έλλειψη ρευστότητας, που πλήττει γενικά την αγορά, καθώς και στην μεγάλη φορολόγηση και τις λοιπές επιβαρύνσεις των ιδιόκτητων ακινήτων, που επίσης αποτρέπει τους επίδοξους αγοραστές. Η οικονομική κρίση, όμως, δεν είναι δυνατόν να μετακυληθεί μόνο στους δανειολήπτες – οφειλέτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες και να δύνανται, αφ” ενός μεν να εκπλειστηριάζουν τα κατασχεθέντα ακίνητα σε τιμές πολύ κατώτερες των πραγματικών, αφ” ετέρου δε να εξακολουθούν να απαιτούν από τους δανειολήπτες ολόκληρο το κεφάλαιο, που χορήγησαν σε αυτούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αγοράσουν τα κατασχεθέντα ακίνητα, καθώς και τους τόκους και τα έξοδα, κατάσχοντας, πολλές φορές, και άλλα στοιχεία της περιουσίας τους»...
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, τα παραπάνω εκτιμήθηκαν και κατά την έκδοση προηγούμενης απόφασης του δικαστηρίου αυτού, «η οποία προ ολίγων μηνών και εν μέσω οικονομικής κρίσης, όρισε το ποσό των 400.000 ευρώ ως τιμή πρώτης προσφοράς του κατασχεθέντος» και με αυτό το σκεπτικό απέρριψε την υπό κρίση αίτηση ως αβάσιμη.
