Γροθιά στους κομφορμιστές Τώρα που και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άρχισε να συζητάει σοβαρά την ανάγκη για την καθιέρωση της “Απλής Αναλογικής” - τη θεσμοθέτηση της οποίας εισηγήθηκε η ΔΗ.ΜΑ.Ρ, αποδέχθηκε ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, ζητάει δε επίμονα εδώ και δεκαετίες το Κ.Κ.Ε. – και όλα δείχνουν ότι μπορεί να “περάσει” στη Βουλή, θεωρώ χρήσιμο να επαναφέρω το πρόσφατο, από τα δώδεκα άρθρα και τις ομιλίες μου στη Βουλή για την “Απλή Αναλογική”. Το κάνω αυτό όχι διότι επιδιώκω πολιτική δικαίωση αλλά γιατί θέλω να συμβάλω στο διάλογο που ξεκίνησε για το μεγάλο αυτό θέμα, αλλά και για να φανεί πόσο άδικο είχαν ορισμένοι κομφορμιστές στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. που πολεμούσαν τα προηγούμενα χρόνια την ισονομία και ισοπολιτεία, που τώρα – με την καθιέρωση όπως πιστεύω της “Απλής Αναλογικής” – θα επικρατήσει και θα αναβαθμίσει την πολιτική ζωή του τόπου μας. ΣΥΝ1: ΟΙ ΑΤΥΧΙΕΣ ΤΗΣ “ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ” α) Με το σημερινό άρθρο μου “σπάω” για πρώτη φορά τον κανόνα της πολιτικής εχεμύθειας – άλλωστε έχουν περάσει αρκετά χρόνια – για να αποκαλύψω ενδιαφέρουσες συζητήσεις που είχα κυρίως με τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος άλλοτε έβλεπε την “Απλή Αναλογική” ως “μάνα εξ ουρανού” και άλλοτε σαν επικίνδυνη Ερινίδα. Πέρα από αυτά όμως, και κυρίως, προσπαθώ να εκφράσω, με το δικό μου βέβαια τρόπο, την πίστη μου πως αν το σημερινό ΠΑ.ΣΟ.Κ. “μπει μπροστά” στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού του πολιτικού μας συστήματος, οπότε και θα σταματήσουν ορισμένοι κακεντρεχείς να θωρούν το Κίνημα ως “τη χαμένη Ατλαντίδα”… β) Το 1975, λοιπόν, και ενώ οι τότε αρχηγοί της Ένωσης Κέντρου Γεώργιος Μαύρος και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ανδρέας Παπανδρέου είχαν συνειδητοποιήσει τη μεγάλη ζημιά που είχαν υποστεί τα κόμματά τους κατά τις βουλευτικές εκλογές της προηγούμενης χρονιάς, από το υπερενισχυμένο πλειοψηφικό σύστημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (ο Ανδρέας για λίγες ψήφους δεν θα εκλεγόταν βουλευτής Θεσσαλονίκης), έθεσαν στη Βουλή θέμα Απλής Αναλογικής κατά τη συζήτηση του μεταχουντικού Συντάγματος. Μάλιστα το έθεσαν με μεγάλη ένταση και μίλησαν για την ανάγκη δημοκρατικού ορθολογισμού, για την ανάγκη δηλαδή ισονομίας, ισοπολιτείας, και ίσης μεταχείρισης κομμάτων και βουλευτών, που μόνο η Απλή Αναλογική εξασφαλίζει, πλην όμως δεν εισακούστηκαν από τη Ν.Δ. γ) Από εκεί και ύστερα, όμως, η προαναφερόμενοι ηγέτες σιώπησαν, και αυτό γιατί ο μεν Ανδρέας διείδε ότι μετά τις εκλογές του 1977, θα μπορούσε να “χτυπήσει την πόρτα της εξουσίας” (όπως και έγινε το 1981), ο δε Μαύρος, διότι πολιτικά δεν υπήρχε πλέον. Βέβαια τα κόμματα της Αριστεράς, και ιδιαίτερα ο Ενιαίος Συνασπισμός υπό την ηγεσία του Χαρίλαου Φλωράκη, δεν έπαυσαν στη συνέχεια να πιέζουν για την Απλή Αναλογική, αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όντας πλέον στην εξουσία, απέφευγε κάθε συζήτηση προβάλλοντας διάφορα προσχήματα. Όταν, όμως, υπέστη ανέλπιστη ήττα στις εκλογές του 1989, και είδε τη Δεξιά “να σηκώνει κεφάλι” - και ενώ προηγούμενα είχε απορρίψει πρόταση του Κ.Κ.Ε., με εισηγητή το βουλευτή Κόρακα, για την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής – έκανε στροφή 180 μοιρών. Συγκεκριμένα το Σεπτέμβρη του 1989 ο Ανδρέας με κάλεσε στο γραφείο του και μου ανακοίνωσε ότι θα είμαι εισηγητής της πρότασης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την κατάργηση του “ΣΥΝ1” (δηλαδή για την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής), οπότε και ακολούθησε ο εξής διάλογος: Πρόεδρε, πώς θα εισηγηθούμε την Απλή Αναλογική όταν πριν λίγες μέρες είχαμε απορρίψει την πρόταση του Κ.Κ.Ε. για την καθιέρωσή της; Μιλάς με τον πρόεδρο που το έχει αποφασίσει, και άσε τις υπεκφυγές. Δεν είναι υπεκφυγές. Άλλωστε δεν αρνήθηκα να είμαι εισηγητής, κάτι που αποτελεί τιμή για ‘μένα. Η Αριστερά, όμως, δε θα ψηφίσει την πρότασή μας γιατί θα θεωρήσει ότι αυτό το κάνουμε προκειμένου να σπάσουμε τη συνεργασία της με το Μητσοτάκη. Θα μιλήσει για προκρούστεια τακτική… Και αυτό να γίνει κέρδος θα το έχουμε, είπε με πικρό χαμόγελο ο Ανδρέας που τότε τον είχαν βάλει στη “μέγγενη” του σκανδάλου Κοσκωτά με την Εξεταστική Επιτροπή, στην οποία με είχε ορίσει Γενικό Εισηγητή. δ) Τελικά η Απλή Αναλογική δεν “πέρασε”. Ο Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός το 1990, με 150 βουλευτές και με την ψήφο του Κατσίκη που τον εξαγόρασε, αλλά ο Ανδρέας επανήλθε στην εξουσία το 1993. Έκτοτε δεν ειπώθηκε λέξη για την Απλή Αναλογική μέχρι και το θάνατό του (1996). Όσο κι αν φωνάζαμε ορισμένοι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το θέμα δεν το κινούσε τότε ο υπουργός Εσωτερικών. Μάλιστα όταν τον διαδέχθηκε ο Σημίτης σταματήσαμε να μιλάμε γιατί βλέπαμε ότι εφάρμοζε νεοφιλελεύθερες πολιτικές, και ότι μέτρα όπως η Απλή Αναλογική δεν του ταίριαζαν, αφού ήταν “θιασώτης” των μονοκομματικών κυβερνήσεων, όπως και μετά από αυτόν ο Γιώργος… ε) Τα γράφω όλα αυτά γιατί βλέπω ότι, ενώ μπήκαμε σε μια νέα μεταπολιτευτική περίοδο, και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 45% και το 50% “γκρεμίστηκε” στο 13%, και πάλι έχει πέσει “πέπλο σιωπής” για την Απλή Αναλογική, ενώ θα έπρεπε να την έχουμε κάνει “πολιορκητικό κλοιό” προκειμένου να σπάσουμε το κάστρο της Δεξιάς που σιγά σιγά οικοδομείται ξανά, κάτω από τα πόδια μας, για να μην πω με την ανοχή μας. στ) Παραθέτω εδώ, “για του λόγου το αληθές”, ένα δημόσιο διάλογο που είχα με το νέο πρόεδρο του Κινήματος Ευάγγελο Βενιζέλο, μετά την ομιλία του στη Λιβαδειά, κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, των δεύτερων εκλογών της 17/6/2012, όπου και είχα πάρει το λόγο και μεταξύ άλλων είχα τονίσει τα εξής: Πρόεδρε, οι προηγούμενες εκλογές ουσιαστικά έγιναν με την Απλή Αναλογική, η οποία έχει επιβληθεί de facto από τα γεγονότα. Αυτό όμως, πέρα από το κωμικοτραγικό της υπόθεσης, ζημίωσε κυρίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που, ως τρίτο κόμμα, αν ίσχυε η Απλή Αναλογική, θα εξέλεγε βουλευτές σε πολλούς ακόμη νομούς, και βέβαια στη Βοιωτία που τώρα δε θα εκπροσωπηθεί με κανέναν στο Κοινοβούλιο, ενώ τις τρείς τελευταίες δεκαετίες “έστελνε” στη Βουλή άλλοτε δύο και άλλοτε τρείς βουλευτές!!! Γιώργο, ξέρεις η Μέρκελ αποφάσισε να καθιερώσει την Απλή Αναλογική στη Γερμανία στην πιο γνήσια εκδοχή της. Γιατί λοιπόν δεν το τολμάμε και εμείς;
