«ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΕΛΟΣ – ΟΡΓΗ, ΘΡΗΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ»
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Άνανδροι, στυγνοί δολοφόνοι αφαίρεσαν την ζωή από δύο (2) παιδιά, αδελφούς, συζύγους και συναδέλφους μας, τραυματίζοντας παράλληλα σοβαρά άλλους δύο.
Τι άλλο θα πρέπει να γίνει ώστε να αντιληφθούν κάποιοι ότι το έγκλημα πλέον έχει βάλει το πιο ειδεχθές και απάνθρωπο πρόσωπό του και ότι επιβάλλεται άμεσα να αντιμετωπισθεί με άλλες μεθόδους και μέσα. Τι άλλο θα πρέπει να ακολουθήσει για να «δουν» κάποιοι την πραγματικότητα έτσι όπως είναι;
Ότι τα τελευταία χρόνια, σε περίοδο ειρήνης, η Ελληνική Αστυνομία θρηνεί συνεχώς τον άδικο χαμό συναδέλφων οι οποίοι δολοφονούνται από εγκληματίες κατά την ώρα εκτέλεσης του καθήκοντος τους, υπερασπιζόμενοι δηλαδή την ζωή, την ασφάλεια και την περιουσία των Ελλήνων πολιτών.
Ας σταματήσουν ορισμένοι να «θρηνούν» με κροκοδείλια δάκρυα, ας μην στρουθοκαμηλίζουν και ας αντιληφθούν ότι οι Έλληνες αστυνομικοί πολεμούν καθημερινά το έγκλημα κάτω από πραγματικές και όχι κατ’ επίφαση επικίνδυνες συνθήκες, εκτός και αν θεωρούν τους αστυνομικούς αναλώσιμο είδος και ότι στα πλαίσια άσκησης του καθήκοντος ή για κάποιους της δουλειάς τους, ανάγεται και η απώλεια της ζωής τους. Μήπως η ανθρώπινη ζωή αποτιμάται διαφορετικά όταν πρόκειται για την ζωή ενός αστυνομικού, που «επιτρέπεται» να τίθεται σε προφανή κίνδυνο; Λάθος κύριοι, η απώλεια της ανθρώπινης ζωής είναι κάτι που θα πρέπει όλους να μας κάνει να αναριγούμε και να προβληματιζόμαστε, για να βρίσκουμε τρόπους να την προστατεύουμε, καταδικάζοντας ταυτόχρονα όλοι απερίφραστα τέτοιες δολοφονικές ενέργειες.
Η αποτρόπαια δολοφονία των συναδέλφων μας και ο σοβαρός τραυματισμός τους, θα πρέπει να μας κάνει τόσο εμάς ως αστυνομικούς όσο και την φυσική και προπαντός την πολιτική μας ηγεσία, να συνειδητοποιήσουμε ότι οι κανόνες του εγκλήματος έχουν αλλάξει και ότι θα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε και εμείς τις δράσεις μας. Περίτρανη απόδειξη αποτελεί το γεγονός, τόσο στην χθεσινή δολοφονία των συναδέλφων, όσο και στις πρόσφατες απόπειρες στην περιοχή της Λιβαδειάς, της Λαμίας και της Θήβας, ότι οι εγκληματίες δεν προσπαθούν να διαφύγουν, αλλά ψάχνουν την κατάλληλη ευκαιρία και θέση για να στήσουν ενέδρες και να επιτεθούν κατά των συναδέλφων πυροβολώντας τους εν ψυχρώ για να τους σκοτώσουν.
Παράλληλα όμως δεν νοείται να αγωνιζόμαστε, στερούμενοι τα απαραίτητα εφόδια-εχέγγυα, διότι οι εκπτώσεις και περικοπές που έχουν εφαρμοστεί και στο αγαθό της ασφαλείας, έχει άμεσες επιπτώσεις τόσο στους Έλληνες πολίτες όσο και στον Έλληνα Αστυνομικό, ο οποίος ευρισκόμενος πολλές φορές σε μειονεκτική θέση πασχίζει να ανταποκριθεί στο δύσκολο έργο του. Δεν μπορούμε να έχουμε αλεξίσφαιρα τα οποία σαφώς και δεν σταματούν τις σφαίρες από καλάσνικοφ, αλλά και ο οπλισμός μας να είναι υποδεέστερος των εγκληματιών. Εδώ και τώρα απαιτούνται άμεσες λύσεις και δράσεις για να είναι οι τελευταίοι. Το οφείλουμε στην μνήμη των συναδέλφων μας, στις οικογένειές τους, στις οικογένειες μας και στους εαυτούς μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τα αδικοχαμένα αυτά παιδιά.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι
Καλούμε άμεσα την Ομοσπονδία μας για την πραγματοποίηση ενός Πανελλήνιου Συλλαλητηρίου από κοινού με την Π.Ο.ΑΣ.Υ., απευθύνοντας ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους Έλληνες πολίτες για να τιμήσουμε όπως πρέπει την μνήμη των άδικα και άγρια δολοφονηθέντων συναδέλφων μας.
Άνανδροι, στυγνοί δολοφόνοι αφαίρεσαν την ζωή από δύο (2) παιδιά, αδελφούς, συζύγους και συναδέλφους μας, τραυματίζοντας παράλληλα σοβαρά άλλους δύο.Τι άλλο θα πρέπει να γίνει ώστε να αντιληφθούν κάποιοι ότι το έγκλημα πλέον έχει βάλει το πιο ειδεχθές και απάνθρωπο πρόσωπό του και ότι επιβάλλεται άμεσα να αντιμετωπισθεί με άλλες μεθόδους και μέσα. Τι άλλο θα πρέπει να ακολουθήσει για να «δουν» κάποιοι την πραγματικότητα έτσι όπως είναι;
Ότι τα τελευταία χρόνια, σε περίοδο ειρήνης, η Ελληνική Αστυνομία θρηνεί συνεχώς τον άδικο χαμό συναδέλφων οι οποίοι δολοφονούνται από εγκληματίες κατά την ώρα εκτέλεσης του καθήκοντος τους, υπερασπιζόμενοι δηλαδή την ζωή, την ασφάλεια και την περιουσία των Ελλήνων πολιτών.
Ας σταματήσουν ορισμένοι να «θρηνούν» με κροκοδείλια δάκρυα, ας μην στρουθοκαμηλίζουν και ας αντιληφθούν ότι οι Έλληνες αστυνομικοί πολεμούν καθημερινά το έγκλημα κάτω από πραγματικές και όχι κατ’ επίφαση επικίνδυνες συνθήκες, εκτός και αν θεωρούν τους αστυνομικούς αναλώσιμο είδος και ότι στα πλαίσια άσκησης του καθήκοντος ή για κάποιους της δουλειάς τους, ανάγεται και η απώλεια της ζωής τους. Μήπως η ανθρώπινη ζωή αποτιμάται διαφορετικά όταν πρόκειται για την ζωή ενός αστυνομικού, που «επιτρέπεται» να τίθεται σε προφανή κίνδυνο; Λάθος κύριοι, η απώλεια της ανθρώπινης ζωής είναι κάτι που θα πρέπει όλους να μας κάνει να αναριγούμε και να προβληματιζόμαστε, για να βρίσκουμε τρόπους να την προστατεύουμε, καταδικάζοντας ταυτόχρονα όλοι απερίφραστα τέτοιες δολοφονικές ενέργειες.
Η αποτρόπαια δολοφονία των συναδέλφων μας και ο σοβαρός τραυματισμός τους, θα πρέπει να μας κάνει τόσο εμάς ως αστυνομικούς όσο και την φυσική και προπαντός την πολιτική μας ηγεσία, να συνειδητοποιήσουμε ότι οι κανόνες του εγκλήματος έχουν αλλάξει και ότι θα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε και εμείς τις δράσεις μας. Περίτρανη απόδειξη αποτελεί το γεγονός, τόσο στην χθεσινή δολοφονία των συναδέλφων, όσο και στις πρόσφατες απόπειρες στην περιοχή της Λιβαδειάς, της Λαμίας και της Θήβας, ότι οι εγκληματίες δεν προσπαθούν να διαφύγουν, αλλά ψάχνουν την κατάλληλη ευκαιρία και θέση για να στήσουν ενέδρες και να επιτεθούν κατά των συναδέλφων πυροβολώντας τους εν ψυχρώ για να τους σκοτώσουν.
Παράλληλα όμως δεν νοείται να αγωνιζόμαστε, στερούμενοι τα απαραίτητα εφόδια-εχέγγυα, διότι οι εκπτώσεις και περικοπές που έχουν εφαρμοστεί και στο αγαθό της ασφαλείας, έχει άμεσες επιπτώσεις τόσο στους Έλληνες πολίτες όσο και στον Έλληνα Αστυνομικό, ο οποίος ευρισκόμενος πολλές φορές σε μειονεκτική θέση πασχίζει να ανταποκριθεί στο δύσκολο έργο του. Δεν μπορούμε να έχουμε αλεξίσφαιρα τα οποία σαφώς και δεν σταματούν τις σφαίρες από καλάσνικοφ, αλλά και ο οπλισμός μας να είναι υποδεέστερος των εγκληματιών. Εδώ και τώρα απαιτούνται άμεσες λύσεις και δράσεις για να είναι οι τελευταίοι. Το οφείλουμε στην μνήμη των συναδέλφων μας, στις οικογένειές τους, στις οικογένειες μας και στους εαυτούς μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τα αδικοχαμένα αυτά παιδιά.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι
Καλούμε άμεσα την Ομοσπονδία μας για την πραγματοποίηση ενός Πανελλήνιου Συλλαλητηρίου από κοινού με την Π.Ο.ΑΣ.Υ., απευθύνοντας ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους Έλληνες πολίτες για να τιμήσουμε όπως πρέπει την μνήμη των άδικα και άγρια δολοφονηθέντων συναδέλφων μας.
