Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, την αποκάλυψη τις αιτίας για την «τραγωδία του Ασωπού και τις Μεσσαπίας» στην Βοιωτία, την Αττική και την κεντρική Εύβοια, το ποιο βασικό και στοιχειώδες αίτημα παραμένει ανικανοποίητο.
Από την μια: Η «τοξική επιβάρυνση» του κόσμου συνεχίζεται ,μιας και συνεχίζεται, σε πολλούς τόπους μας , η άντληση, η ανεξέλεγκτη –εμπειρική χλωρίωση και διανομή για χρήση των τοξινομένων υπόγειων υδάτων από τους ΟΤΑ σαν «νερό για ανθρώπινη χρήση».
Και από την άλλη: Οι εξουσίες παντός βαθμού, στις περιοχές αυτές, κατά παράβαση και προσφάτων δικαστικών αποφάσεων και των επιταγών των υπαρκτών νόμων, καταναλίσκουν « πολύτιμο χρόνο» ροκανίζουν υγεία και χρόνο συζητώντας και γράφοντας «χαρτιά», και αποφεύγουν να πάρουν αποφάσεις για πρόληψη και αποφυγή της παραπέρα τοξίνωσης του κόσμου. Όπως και αποφεύγουν να υλοποιήσουν την οποιαδήποτε παρέμβαση και κυρίως βάζοντας διακριτό όριο για το εξασθενές χρώμιο στο «νερό ανθρώπινης χρήσης» που διανέμεται .
Παράλληλα έχουν «παγώσει» κάθε λήψη μέτρου αντί-ρύπανσης στο πεδίο. Δεν έχουν σταματήσει την παράνομη απόρριψη επικινδύνων αποβλήτων και δεν έχουν ανακόψει καμία περιβαλλοντική παρανομία και ειδικά με τα τοξικά-επικίνδυνα απόβλητα της Βιομηχανίας και των Ορυχείων..
Κρύβουν και ωραιοποιούν της άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες της «χρόνιας τοξίνωσης» στους εργαζόμενους των τόπων, στους γείτονες των ρυπαντικών εργοστασίων και ορυχείων, και στον γενικό πληθυσμό των τόπων αυτών!!!. Και διαγκωνίζονται στο ποιος;; , «θα θάψει» ευφυέστερα το πρόβλημα της καταστροφής της δημόσιας υγείας και στο ποιος;; θα «το μπλέξει» στα γρανάζια δήθεν «διαδικασιών» εξέτασης του, σαν να πρόκειται για ένα απλό θέμα ρύπανσης περιβάλλοντος, απασχολούμενοι μόνο, με υποσχέσεις για διεξαγωγή μακροχρόνιων προγραμμάτων για την εξέταση των προβλημάτων, σαν απλά περιβαλλοντικά γεγονότα. Αλλά ακόμη και για μια τέτοια μονομερή θεώρηση των προβλημάτων, οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ, κρατούν μονίμως ανώνυμες, μέχρι και σήμερα, τις πηγές «ανθρωπογενούς ρύπανσης» με τοξικά λύματα και τους φταίχτες ρυπαντές.
Οι πολιτικά αρμόδιοι, της Γενικής Γραμματείας Δημοσίας Υγείας του υπουργείου Υγείας και οι των Υδάτων της γενικής γραμματείας του ΥΠΕΚΑ, βασισμένοι στην σκοπιμότητα του «κόστους -οφέλους», όχι μόνον δεν σπεύδουν να προστατέψουν την δημόσια υγεία αλλά, επιλέγουν και προτιμούν να μην ενοχλήσουν τους ρυπαντές. Τους κρατούν ανώνυμους και αγωνίζονται στο πλευρό τους, ώστε τελικά «να μην φταίει κανένας» και ο κόσμος μόνο να πληρώνει το κόστος των καμωμάτων τους! Τους επιτρέπουν, όλο αυτό το κόστος, να «το εξωτερικεύουν» φορτώνοντας το στης πλάτες της τοπικής κοινωνίας και τoυ κάθε κατοίκου των τόπων ξεχωριστά, που θυματοποιείται.
Στης ρυπασμένες περιοχές, τώρα πλέον, οι εξουσίες και οι ρυπαντές «σφιχταγκαλιασμένοι» ζυμώνουν μαζί, την μέθοδο και τον τρόπο για το πώς;; τελικά θα καταφέρουν να κοινωνικοποιήσουν , σε μόνιμη βάση, το κόστος των αποβλήτων τους και της συνέπειες από την ρύπανση των υδάτων. Ψάχνουν και μελετούν τώρα ,διάφορους τρόπους ώστε τελικά να πληρώσουν όλοι το κόστος αυτό, μοιράζοντας το επί κεφαλών δικαίων και αδίκων. Έχουν φτάσει ήδη να συζητούν τρόπους ώστε: π.χ. να πληρωθεί από κάθε έναν «χρήστη νερού» στην περιοχή το όποιο κόστος υποκατάστασης των αχρηστεμένων υδρευτικών εγκαταστάσεων και υδάτων. Επιπλέον μελετούν τρόπους για να επιδοτηθεί ο ρυπαντής με δωρεάν δημόσιο χρήμα για να κάνει «έργα εξυγίανσης», χαρακτηρίζοντας τα σαν «αναπτυξιακές επενδύσεις». Είτε «σκοτώνονται κυριολεκτικά» να του βρουν τόπους να πετάξουν ανεξέλεγκτα σε χωματερές βιομηχανικών αποβλήτων, τα ειδικά επικίνδυνα απόβλητα του!!! που δεν δηλώνει και θα έπρεπε ουσιαστικά να μην τα παράγει!! Είτε να τα παράγει ελαχιστοποιούμενα και υπό εντελώς ελεγχόμενες συνθήκες και προϋποθέσεις και σε ελεγχόμενες , μέχρι γραμμαρίου, ποσότητες.
Στην συνέχεια, μέσω μια σειράς ρουσφετολογικών και απαραδέκτων νόμων και τροπολογιών, που ψήφισαν την τελευταία στιγμή, «για την βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» τους διασφαλίζουν , (μέσω απαραδέκτων όρων Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης με της νέες ΑΕΠΟ), την ελευθερία , να συνεχίσει να κάνει ο κάθε ρυπαντής «ότι έκανε, όπως και αν το έκανε» χωρίς ουδεμία παραπέρα ενόχληση.
Στης τρέχουσες εξελίξεις η σοβαρότερη στρέβλωση , που παρατηρείται είναι απλά, ότι: οι ρυπαντές έφτασαν και δεν καταδέχονται καν να αδειοδοτούνται!! Κατάργησαν από μόνοι τους, ανενόχλητα, την υποχρέωση για απόκτηση ,της προβλεπόμενης εκ του νόμου , νέας αδείας περιβαλλοντικής λειτουργίας(ΑΕΠΟ) !!μέχρι 31-12-2011 «με το έτσι θέλω»! . Γράφουν της επιταγές του νόμου, απλά, « στα παλαιά τους υποδήματα» και κανενός, από της εξουσίες, «δεν του καίγεται καρφάκι»!! Ταυτόχρονα, οι αδειοδότες του ΥΠΕΚΑ , ακόμα και όταν ανανεώνουν κάποιες άδειες περιβαλλοντικής λειτουργίας, συγκεκριμένων ρυπαντικών εργοστασίων και ορυχείων ,αποδέχονται ότι αντιεπιστημονικό-αντιδεοντολογικό και παράλογο επιχείρημα προβάλουν οι ρυπαντές και γεμίζουν της άδειες ΑΕΠΟ τους, με «απαράδεκτα ασαφής» και «αναποτελεσματικούς», «μη- μετρίσιμους» όρους περιβαλλοντικής λειτουργίας .
Έτσι δημιουργούν της προϋποθέσεις ανεξέλεγκτης λειτουργίας και της συνέχισης, καθημερινά, των ρυπαντικών συμπεριφορών π.χ. για τα νερά των περιοχών. Όμως έτσι και τούτη την φορά ,εξοπλίζουν τους ρυπαντές μας, εμφανίζοντας τους «καλυμμένους» για την ζημιά που κάνουν από επικυρωμένες με την κρατική σφραγίδα περιβαλλοντικές άδειες!! (ΑΕΠΟ) «μαϊμού» και μάλιστα με ισχύ «επ΄ άπειρον» .
Είναι λοιπόν ,υπαρκτές οι εξουσίες μας στο «πεδίο τοξίνωσης». Λειτουργούν εντατικά στην αναπαραγωγή της ζημίας. Συμβάλουν, κρατώντας τον κόσμο των τόπων, σε πλήρη άγνοια για το ροκάνισμα υγείας του, «γιατί έτσι θέλουν». Συνεχίζουν παράνομα, να μην εφαρμόζουν και να μην- υλοποιούν, κανένα νόμιμο μέτρο, πληροφόρησης, δημοσίας συζήτησης μέτρων και λύσεων, για την πρόληψη της, την προφύλαξη και προστασία της υγείας ανθρώπων και φυσικών πόρων από την τοξική ρύπανση των υδάτων. Και ειδικά ,για εκείνο που πασχίζουν είναι το πώς;; θα καταφέρουν να μην πληρώσει ο ρυπαντής για την ζημιά που προκάλεσε.
Με άλλα λόγια: Οι κεντρικές εξουσίες «ομφαλοσκοπώντας» ,γράφοντας χαρτιά και ροκανίζοντας τον χρόνο, αφήνουν να τοξινώνεται ο κόσμος. Οι περιφερειακοί και τοπικοί ηγέτες μας, συνεχίζουν να κάνουν το ότι «έτσι και αλλιώς» έκαναν, τόσα χρονιά: «κάνουν πλάτες», στην δολοφονική δραστηριότητα των ρυπαντών μας. Μια σειρά από Ο.Τ.Α, (καλλικρατίκοι Δήμοι Χαλκίδας , Μεσσαπίας , Ωρωπού , κ.λ.π.) σαν «παραγωγοί» του νερού ανθρώπινης χρήσης από τους ρυπασμένους και μολυσμένους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες , «κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους» και καλύπτονται πίσω από την πολιτική της κεντρικής εξουσίας , συνεχίζοντας να παράγουν και διανέμουν , τα τοξινωμένα νερά. Ξέρουν άριστα πλέον, Τι;; συνέπειες έχει το «ποιοτικά προβληματικό» και το «ακατάλληλο νερό» ανθρώπινης χρήσης που παράγουν και διανέμουν σαν «προϊόν επί πληρωμή», σε πολίτες των τόπων τους, αλλά συνεχίζουν να το πουλούν!. Ενώ κάποιοι άλλοι Ο.Τ.Α ( π.χ. Θήβας και Τανάγρας,) τσαλαβουτώντας στης τεχνικές ψευδό-λύσεις του προβλήματος εγγυημένη, καθημερινή, παραγωγή «διυλισμένου νερού», που έχουν πλέον φορτωθεί ,συνεχίζουν να υποκρίνονται, πως μπορούν να παράγουν φτηνό, εγγυημένης ποιότητας πόσιμο νερό για τον κόσμο τους.
Έτσι τελικά , στην πράξη, οι ΟΤΑ, φορτώνονται της ευθύνες και αποδέχονται να λειτουργούν, με αραιώσεις και αναμείξεις νερών ,σαν τον οποιοδήποτε «ανεξέλεγκτο νοθευτή» παραγωγό τροφής, που συνεχίζει, παράγοντας και πουλώντας «επικίνδυνο προϊόν» προκειμένου να εισπράττει. Άπασες οι τοπικές εξουσίες μας, γίνονται και είναι «το μακρύ χέρι», της αίολης, κεντρικής πολίτικης εξουσίας, που τους βάζει να παίζουν τον ρόλο του υλοποιητή στο απαίσιο έργο «της τοξίνωσης με τα νερά».
Οι υπαρκτοί ελεγκτικοί κρατικοί μηχανισμοί, των Περιφερειών Στερεάς Ελλάδας και της Αττικής, όπως και οι υπαρκτοί δημόσιοι υπάλληλοι, των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων αδρανοποιούνται και αδρανούν μέσα «στο διαρκές παζάρεμα και την ανταλλαγή χαρτιών: { Υπουργείο Υγείας (Γραμματεία Δημόσιας Υγείας), Υπουργείου Εσωτερικών (Γεν. Γραμματ. Πολιτικής Προστασίας), του Υπουργείου Εργασίας (Σ.Ε.Π.Ε), Υπουργείου Περιβάλλοντος (Γεν . Γραμματ. Διαχείρισης Υδάτων, η Υπηρεσία αδειοδοτήσεων εργοστασίων και ορυχείων και οι Ελεγκτές Περιβάλλοντος ) , Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Δ/ση χωροταξίας Περιβάλλοντος και Γενική Δ/ση προστασίας Φυτικής Παραγωγής, ο ΕΦΕΤ κ.λ.π.)}. Και δυστυχώς : αυτοί είναι όλοι ,οι επιφορτισμένοι, από την Βουλή και τους νόμους , με την διασφάλιση της ποιότητας του «εγγυημένου νερού ανθρώπινης χρήσης» και των παραγόμενων δια αυτού τροφίμων, σε βιομηχανική, βιοτεχνική και αγρό-κτηνοτροφική βάση. Έτσι γίνονται επίορκοι και συν-υπεύθυνοι ,σαν «κρατικός μηχανισμός» για την έλλειψη προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος ζωής. Ρόλο που η κοινωνία τους έχει αναθέσει και αυτοί υποτίθεται πως υπηρετούν « φυλώντας Θερμοπύλες». Λησμονούν το ότι: υπάρχουν διότι: οφείλουν, να λειτουργούν στην «πρώτη γραμμή» άμυνας της κοινωνίας, μόλις διαπιστώνεται μια σχετική εκτροπή. Αυτοί είναι που έχουν ταχθεί να βρεθούν απέναντι, σε κάθε ανωμαλία και παρανομία, π.χ. σχετική με τα νερά και της χρήσεις τους, ασκώντας την «πρόληψη και την προφύλαξη» ακόμη και από τους πιθανούς κινδύνους υγείας ανθρώπων και περιβάλλοντος.
Όλο αυτό λοιπόν, το σύστημα και το καθεστώς, έπρεπε να είναι με «λυμένα χέρια», εξοπλισμένοι με τα μέσα, τα σχέδια δράσεως και «τις εφαρμογές εκείνων των δια των νόμων συμφωνημένων πολιτικών» , ώστε να προλαβαίνουν τις ζημιές. Αλλά και όταν ακόμη τύχει να εμφανιστούν, αυτοί πάλι ,είναι ταγμένοι, να τις καταστείλουν και να εισηγούνται τιμωρία για τους φταίχτες. Και τώρα απλά: το καθεστώς και το σύστημα «δεν κάνει τίποτα». Είτε γιατί δεν τους αφήνουν, είτε γιατί αιωνίως αναμένουν μια σχετική διευκρινιστική εγκύκλιο,(που ποτέ δεν έρχεται!!) είτε γιατί δεν τολμούν, είτε γιατί δεν θέλουν. Και ενώ «οι υπηρεσιακά αρμόδιοι» παραμένουν άφαντοι από το πεδίο, οι πολιτικά υπεύθυνοι Κυβερνητικοί προϊστάμενοι τους, είναι δραστήριο-τατοι!! Μόνο που ασχολούνται με το πώς;; να επιβάλλουν σιωπή είτε εφησυχασμό. Και τελικά εφαρμόζουν «αλλότριες διαδικασίες αλλά και ψευδό-λύσεις» σε σχέση με τα όσα επιτάσσουν «οι υπαρκτοί » Ελλαδικοί και Ευρωπαϊκοί νόμοι για το πρόβλημα «της τοξικής ρύπανσης των νερών» .Εκείνοι που είναι δραστήριοι είναι τα επιτελεία (διαχρονικά και δικομματικά είναι αλήθεια)των κομμάτων εξουσίας. Αυτά, δεν μένουν αδρανή!! και δεν είναι αδιάφορα για ότι συμβαίνει. (και για το πρόβλημα ,όσο και για την αίτιο-γένεση του). Έτσι ο πάρα-κυβερνητικός χειρισμός αυτής της τραγωδίας, είναι ο μόνος που δουλεύει ασταμάτητα, και η δράση του πάει ακόμα και ποιο βαθιά. Τα κομματικά «ινστιτούτα σχεδιασμού» πολιτικής έκαναν τον σχεδιασμό « του τι;; κάνουμε». Οι δεξαμενές των «κομματικών σοφών» των κυβερνώντων κομμάτων, μετά, κουμαντάρουν και περνάνε με εντολές, το πρακτέο, στης Κυβερνητικές επιτελικές θέσεις. Και από εκεί «διανθισμένες με φιοριτούρες» από τους υπηρέτες της «πληρωμένης προπαγάνδας» και «της σκουπίδο-επιστήμης»,σερβίρονται για εκλαΐκευση και κατανάλωση στους τοπικούς κομματικούς μηχανισμούς και της δια- συνδεόμενες τοπικό-αυτοδιοικητικές αρχές . Οι στημένοι αυτοί μηχανισμοί, γίνονται οι «ταινίες μεταφοράς» που σερβίρουν στον κόσμο. ψέματα, αμφιβολίες, μισές αλήθειες και εισάγουν μεθοδεύσεις, πέρα από κάθε έννοια αστικής νομιμότητας, προκειμένου να επιτύχουν «την αδρανοποίησης των αντιδράσεων». Αναίσθητοι, συνεχίζουν να υλοποιούν υδατικές πολιτικές που ροκανίζουν την ζωή στους τόπους!! Αυτή η αντισυνταγματική δουλειά, λειτουργείται ανεξέλεγκτα, με μπόλικη ανάλωση δημόσιου χρήματος και μακριά από τον όποιο κοινοβουλευτικό – θεσμικό έλεγχο.
Η τωρινή φάση «μεθόδευσης τους» ,περιλαμβάνει « την αναγνώριση του προβλήματος της ρύπανσης» σαν περιβαλλοντικό θέμα, αυτό το βάζουν για συζήτηση, αλλά αρνούνται της επιπτώσεις υγείας από την ανάλωση των τοξινωμένων νερών». Αλλά: και τώρα ακόμη προπαγανδίζουν, μηδέποτε υλοποιούμενα έργα και ενέργειες. Ευτυχούν, γαντζωμένοι «στην καρέκλα της εξουσίας», παραμένοντας πιστοί στην τεχνική της διασποράς των ΘΑ. Σαν τελικό αποτέλεσμα, «με νυχιά και με δόντια», παραχωρούν «χρόνο» ανενόχλητης ρυπαντικής λειτουργίας στους ρυπαντές μας. Και έτσι τους περνάνε συνεχώς «χρήμα στην τσέπη τους» αλλά για τον κόσμο των τόπων, ο χρόνος αυτός είναι που παίζεται «ρωσική ρουλέτα» με την ατομική του υγεία . Επιπλέον: 5 χρονιά τώρα δεν γίνεται τίποτα, για «την ονομαστικοποίηση των ρυπαντών» και κατά συνέπεια και «για την ανακοπή της ρυπαντικής δράσης τους» . Κάθε ψήγμα προόδου επί των σημείων αυτών, ενοχλεί πραγματικά τα αφεντικά της όλης υπόθεσης «γιατί έτσι πλέον το όλο πρόβλημα γίνεται συγκεκριμένο» και οι συνέπειες μπορεί να φτάσουν κατευθείαν «στην τσέπη τους» στερώντας τους τα «δολοφονικά υπέρ-κέρδη». Όλοι «οι μεθοδευτές και οι εξυπηρετητές », αυτών των πολιτικών: «λένε λόγια», γράφουν χαρτιά και κάνουν διαδικασίες, ροκανίζοντας τον χρόνο. Κρατώντας ανώνυμο τον φταίχτη μεταθέτουν , με διάφορες προφάσεις,«για αργότερα», την εφαρμογή μέτρων για σταμάτημα της ρύπανσης.
Τελευταία όμως έφτασαν, αφενός μεν: να υπόσχονται αφειδώς και δημόσιο χρήμα επιδοτήσεων, από την τσέπη του ρυπασμένου κόσμου, για να γίνουν εκείνοι καθαροί!!και αφετέρου: να αναθέτουν στους ιδίους τους ρυπαντές να αποφασίζουν εκείνοι τι;; αντί-ρύπανση ,(σαν μέτρα ,έκταση, και χρόνο έναρξης εφαρμογής !!!!!) επιθυμούν!!!!!!.
Έτσι φτάνουν: επάξια και μονίμως πλέον, οι απερχόμενοι, να υπέχουν θέση «κυβέρνησης των ρυπαντών» και να επιδίδονται «στο βόλεμα» των μονόπλευρων οικονομικών συμφερόντων ,που κρύβονται πίσω από τις παρανομίες της ρύπανσης και ειδικότερα με την ρύπανση με επικίνδυνα -τοξικά βιομηχανικά απόβλητα των υδάτων ανθρώπινης χρήσης. Τα «στελέχη και οι εγκέφαλοι» των κομματικών αυτών μηχανισμών, σαν παρά-εξουσία «σχεδιασμού πολιτικών»,συνεπικουρούμενοι από την «πληρωμένη επιστήμη», στρογγυλό-κάθισαν πάνω στο δημόσιο χρήμα, με μόνη φροντίδα τους, να γράφουν χαρτιά, να σκαρώνουν « χρυσοπληρωμένες» κρατικές μελέτες για να καταλάβουν δήθεν το πρόβλημα!!!!
Και η όλη εικόνα δεν μεταβληθεί όταν, κάποια λίγα υπηρεσιακά στελέχη αρμόδιων υπουργείων, εκθέτοντας εαυτούς αδίκως, έκαναν δηλώσεις με δημόσιες δεσμεύσεις , χρονοδιαγράμματα ενεργειών και υποσχέσεις λύσεων με μπόλικα ΘΑ . Μιας και δεν τελεσφόρησε είτε δεν τους άφησαν να περάσουν, σε υλοποιήσεις. Απλά τα αφήναν να συμβαίνουν, για να έχουν «δημοκρατικό -φιλολαϊκό» «φύλλο συκής» και «προκάλυμμα καπνού” απέναντι στον τοξινομένο κόσμο και να εμφανίζονται «σαν το καλό πρόσωπο της εξουσίας».
Τελικά: Και από αυτή την Κυβερνητική εξουσία, του μίγματος (του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ -όπως και της προηγούμενες καθαρόαιμες του κάθε ενός κόμματος) ,τίποτα ουσιαστικό δεν προχώρησε. και δεν υλοποιήθηκε ,για την προστασία της υγείας του κόσμου από την κατανάλωση τοξινωμένου νερού σε μια σειρά ελλαδικές περιοχές.. Αθέτησαν συνεχώς , υποσχέσεις και επίσημες δεσμεύσεις τους, για υλοποίηση αμέσων μέτρων προστασίας, με παροχή καθαρού, φτηνού και εγγυημένης ποιότητας νερού για ανθρώπινη χρήση σε όλες της πληγείσες περιοχές. Παράλληλα : συνεχίζουν να αδρανούν σε βάρος της ουσιαστικής ιατρό-φροντίδας των πληγέντων, από το Κρατικό, Εθνικό Σύστημα Υγείας, (Ε.Σ.Υ) . Ισχυριζόμενοι υποκριτικά ότι: το ψάχνουν το θέμα !!! δήθεν μέσω μιας ατέρμονης συνεχούς - επανάληψης χρυσοπληρωμένων διαδικασιών «μετρήσεων» πτωμάτων και «ατελείωτων μελετών » ,(που διαρκούν «επ΄ άπειρο»).Δήθεν για να μαζεύουν σύγχρονα δεδομένα!! Η ταχτική τους αυτή, γίνεται ιδιαίτερα προκλητική, όταν φτάσουμε στην στάση των εξουσιών απέναντι στην αιχμή του προβλήματος και το εργαλείο του εγκλήματος: δηλαδή την απόκρυψη, ποσοτικά και ποιοτικά, των παραγόμενων ειδικών-επικίνδυνων απόβλητων τους.
Ζήσαμε λοιπόν: την διαχείριση του προβλήματος της «Τραγωδίας του Ασωπού» από ένα παρά-κράτος «των κομματικών εγκεφάλων και των κομματικών Ινστιτούτων Δεξαμενών σκέψης » όπου έδρασαν και λειτούργησαν εξουδετερώνοντας την δημόσιο-υπαλληλική ιεραρχία και τον αστικό κοινοβουλευτικό έλεγχο για την μη-εφαρμογή των υπαρκτών νόμων για την ανθρωποκτόνο ρύπανση. Αυτή η σκληρή πραγματικότητα , αιτιολογεί απολύτως και την άποψη ότι: Σαν πολίτες, δεν ζούμε , σε μια «ακυβέρνητη πολιτεία» . Δυστυχώς, ζούμε σε μια «καλό-λαδωμένη»-κομματικοποιημένη και ταξικά μονόπλευρη πολιτεία, με αλλοτριωμένη την κρατική μηχανή.
Μια εξουσία που επέλεγε να «αρμενίζει στραβά», ως προς την νομιμότητα, φτάνοντας μέχρι και το να επιτρέπουν να αλέθεται η υγεία ανθρώπων και περιβάλλοντος, επιταχύνοντας την πορεία «προς την Αχερουσία». Και όλοι τους μαζί «εν τοις πράγμασι», γίνονται υπηρέτες και όργανα μιας πολιτικής που συμφέρει μόνο τους ρυπαντές. Αυτούς τους δυνάστες μας, που παραμένοντας, πέρα και πάνω από αστικούς νόμους και το Σύνταγμα, το παίζουν αφεντικά στην ζωή και τον θάνατο. Ανεξέλεγκτοι «λουδοβίκειοι άρχοντες» , σε ένα κράτος ,οπού καταφέρουν να κρατούν την εξουσία στα χέρια τους και επιλέγουν αυτοί, το «Τι;; θα γίνεται». Οι άφρονες λησμονούν ότι: Ο άρχων τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμο άρχει, τρίτον ουκ αει άρχει!!!
Η Θέση και η απάντηση του «κόσμου των τόπων», (των εργαζομένων ,των κατοίκων και των παραγωγικών ανθρώπων στους τόπους αυτούς),είναι η μόνη ελπίδα συνέχισης της ζωής στους τόπους και ήρθε η ώρα της!! Αυτή είναι λαϊκή ευθύνη . Τώρα είναι πλέον στα χέρια τους.
Τώρα: μπορούν να πάρουν «την εξουσία», από τα σημερινά βέβηλα «χέρια», αυτών που έφτασαν να την χρησιμοποιούν ενάντια «στην επιβίωση τόπων και των ανθρώπων».
Είναι δικαίωμα και το καθήκον τους η επιλογή εξουσίας, που θα σέβεται και το καθήκον της προστασίας της υγείας στην δουλειά, την γειτονιά, τον τόπο . Αυτής που μπορεί να δώσει και την ουσιαστική προϋπόθεση για μια νέου τύπου « Ανάπτυξη» για αυτούς τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους . Ας είναι και αυτό στον πυρήνας της τωρινής επιλογής τους. Πρέπει να ενεργήσουν έτσι ώστε να υπάρξουν δυνατότητες να ζήσουν και αυτά στους ίδιους τόπους !!! Σίγουρα η επιβίωση δεν είναι υποχρεωτική!! Όμως, τώρα έχουμε έναν ακόμη σοβαρότατο λόγο να ξανασκεφτούμε τι;; και ποιους;; προτιμάμε να εκλέγουμε.
Είμαστε ,εκείνοι που μπορούμε και πρέπει να διασφαλίσουμε μια τέτοια βιωσιμότητα. Και οι καιροί πλέον δεν περιμένουν.
ΑΘΑΝ. ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ , χημικός, βιοχημικός μηχανικός. Ι.Τ.Α.Π
Από την μια: Η «τοξική επιβάρυνση» του κόσμου συνεχίζεται ,μιας και συνεχίζεται, σε πολλούς τόπους μας , η άντληση, η ανεξέλεγκτη –εμπειρική χλωρίωση και διανομή για χρήση των τοξινομένων υπόγειων υδάτων από τους ΟΤΑ σαν «νερό για ανθρώπινη χρήση».
Και από την άλλη: Οι εξουσίες παντός βαθμού, στις περιοχές αυτές, κατά παράβαση και προσφάτων δικαστικών αποφάσεων και των επιταγών των υπαρκτών νόμων, καταναλίσκουν « πολύτιμο χρόνο» ροκανίζουν υγεία και χρόνο συζητώντας και γράφοντας «χαρτιά», και αποφεύγουν να πάρουν αποφάσεις για πρόληψη και αποφυγή της παραπέρα τοξίνωσης του κόσμου. Όπως και αποφεύγουν να υλοποιήσουν την οποιαδήποτε παρέμβαση και κυρίως βάζοντας διακριτό όριο για το εξασθενές χρώμιο στο «νερό ανθρώπινης χρήσης» που διανέμεται .
Παράλληλα έχουν «παγώσει» κάθε λήψη μέτρου αντί-ρύπανσης στο πεδίο. Δεν έχουν σταματήσει την παράνομη απόρριψη επικινδύνων αποβλήτων και δεν έχουν ανακόψει καμία περιβαλλοντική παρανομία και ειδικά με τα τοξικά-επικίνδυνα απόβλητα της Βιομηχανίας και των Ορυχείων..
Κρύβουν και ωραιοποιούν της άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες της «χρόνιας τοξίνωσης» στους εργαζόμενους των τόπων, στους γείτονες των ρυπαντικών εργοστασίων και ορυχείων, και στον γενικό πληθυσμό των τόπων αυτών!!!. Και διαγκωνίζονται στο ποιος;; , «θα θάψει» ευφυέστερα το πρόβλημα της καταστροφής της δημόσιας υγείας και στο ποιος;; θα «το μπλέξει» στα γρανάζια δήθεν «διαδικασιών» εξέτασης του, σαν να πρόκειται για ένα απλό θέμα ρύπανσης περιβάλλοντος, απασχολούμενοι μόνο, με υποσχέσεις για διεξαγωγή μακροχρόνιων προγραμμάτων για την εξέταση των προβλημάτων, σαν απλά περιβαλλοντικά γεγονότα. Αλλά ακόμη και για μια τέτοια μονομερή θεώρηση των προβλημάτων, οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ, κρατούν μονίμως ανώνυμες, μέχρι και σήμερα, τις πηγές «ανθρωπογενούς ρύπανσης» με τοξικά λύματα και τους φταίχτες ρυπαντές.
Οι πολιτικά αρμόδιοι, της Γενικής Γραμματείας Δημοσίας Υγείας του υπουργείου Υγείας και οι των Υδάτων της γενικής γραμματείας του ΥΠΕΚΑ, βασισμένοι στην σκοπιμότητα του «κόστους -οφέλους», όχι μόνον δεν σπεύδουν να προστατέψουν την δημόσια υγεία αλλά, επιλέγουν και προτιμούν να μην ενοχλήσουν τους ρυπαντές. Τους κρατούν ανώνυμους και αγωνίζονται στο πλευρό τους, ώστε τελικά «να μην φταίει κανένας» και ο κόσμος μόνο να πληρώνει το κόστος των καμωμάτων τους! Τους επιτρέπουν, όλο αυτό το κόστος, να «το εξωτερικεύουν» φορτώνοντας το στης πλάτες της τοπικής κοινωνίας και τoυ κάθε κατοίκου των τόπων ξεχωριστά, που θυματοποιείται.
Στης ρυπασμένες περιοχές, τώρα πλέον, οι εξουσίες και οι ρυπαντές «σφιχταγκαλιασμένοι» ζυμώνουν μαζί, την μέθοδο και τον τρόπο για το πώς;; τελικά θα καταφέρουν να κοινωνικοποιήσουν , σε μόνιμη βάση, το κόστος των αποβλήτων τους και της συνέπειες από την ρύπανση των υδάτων. Ψάχνουν και μελετούν τώρα ,διάφορους τρόπους ώστε τελικά να πληρώσουν όλοι το κόστος αυτό, μοιράζοντας το επί κεφαλών δικαίων και αδίκων. Έχουν φτάσει ήδη να συζητούν τρόπους ώστε: π.χ. να πληρωθεί από κάθε έναν «χρήστη νερού» στην περιοχή το όποιο κόστος υποκατάστασης των αχρηστεμένων υδρευτικών εγκαταστάσεων και υδάτων. Επιπλέον μελετούν τρόπους για να επιδοτηθεί ο ρυπαντής με δωρεάν δημόσιο χρήμα για να κάνει «έργα εξυγίανσης», χαρακτηρίζοντας τα σαν «αναπτυξιακές επενδύσεις». Είτε «σκοτώνονται κυριολεκτικά» να του βρουν τόπους να πετάξουν ανεξέλεγκτα σε χωματερές βιομηχανικών αποβλήτων, τα ειδικά επικίνδυνα απόβλητα του!!! που δεν δηλώνει και θα έπρεπε ουσιαστικά να μην τα παράγει!! Είτε να τα παράγει ελαχιστοποιούμενα και υπό εντελώς ελεγχόμενες συνθήκες και προϋποθέσεις και σε ελεγχόμενες , μέχρι γραμμαρίου, ποσότητες.
Στην συνέχεια, μέσω μια σειράς ρουσφετολογικών και απαραδέκτων νόμων και τροπολογιών, που ψήφισαν την τελευταία στιγμή, «για την βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» τους διασφαλίζουν , (μέσω απαραδέκτων όρων Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης με της νέες ΑΕΠΟ), την ελευθερία , να συνεχίσει να κάνει ο κάθε ρυπαντής «ότι έκανε, όπως και αν το έκανε» χωρίς ουδεμία παραπέρα ενόχληση.
Στης τρέχουσες εξελίξεις η σοβαρότερη στρέβλωση , που παρατηρείται είναι απλά, ότι: οι ρυπαντές έφτασαν και δεν καταδέχονται καν να αδειοδοτούνται!! Κατάργησαν από μόνοι τους, ανενόχλητα, την υποχρέωση για απόκτηση ,της προβλεπόμενης εκ του νόμου , νέας αδείας περιβαλλοντικής λειτουργίας(ΑΕΠΟ) !!μέχρι 31-12-2011 «με το έτσι θέλω»! . Γράφουν της επιταγές του νόμου, απλά, « στα παλαιά τους υποδήματα» και κανενός, από της εξουσίες, «δεν του καίγεται καρφάκι»!! Ταυτόχρονα, οι αδειοδότες του ΥΠΕΚΑ , ακόμα και όταν ανανεώνουν κάποιες άδειες περιβαλλοντικής λειτουργίας, συγκεκριμένων ρυπαντικών εργοστασίων και ορυχείων ,αποδέχονται ότι αντιεπιστημονικό-αντιδεοντολογικό και παράλογο επιχείρημα προβάλουν οι ρυπαντές και γεμίζουν της άδειες ΑΕΠΟ τους, με «απαράδεκτα ασαφής» και «αναποτελεσματικούς», «μη- μετρίσιμους» όρους περιβαλλοντικής λειτουργίας .
Έτσι δημιουργούν της προϋποθέσεις ανεξέλεγκτης λειτουργίας και της συνέχισης, καθημερινά, των ρυπαντικών συμπεριφορών π.χ. για τα νερά των περιοχών. Όμως έτσι και τούτη την φορά ,εξοπλίζουν τους ρυπαντές μας, εμφανίζοντας τους «καλυμμένους» για την ζημιά που κάνουν από επικυρωμένες με την κρατική σφραγίδα περιβαλλοντικές άδειες!! (ΑΕΠΟ) «μαϊμού» και μάλιστα με ισχύ «επ΄ άπειρον» .
Είναι λοιπόν ,υπαρκτές οι εξουσίες μας στο «πεδίο τοξίνωσης». Λειτουργούν εντατικά στην αναπαραγωγή της ζημίας. Συμβάλουν, κρατώντας τον κόσμο των τόπων, σε πλήρη άγνοια για το ροκάνισμα υγείας του, «γιατί έτσι θέλουν». Συνεχίζουν παράνομα, να μην εφαρμόζουν και να μην- υλοποιούν, κανένα νόμιμο μέτρο, πληροφόρησης, δημοσίας συζήτησης μέτρων και λύσεων, για την πρόληψη της, την προφύλαξη και προστασία της υγείας ανθρώπων και φυσικών πόρων από την τοξική ρύπανση των υδάτων. Και ειδικά ,για εκείνο που πασχίζουν είναι το πώς;; θα καταφέρουν να μην πληρώσει ο ρυπαντής για την ζημιά που προκάλεσε.
Με άλλα λόγια: Οι κεντρικές εξουσίες «ομφαλοσκοπώντας» ,γράφοντας χαρτιά και ροκανίζοντας τον χρόνο, αφήνουν να τοξινώνεται ο κόσμος. Οι περιφερειακοί και τοπικοί ηγέτες μας, συνεχίζουν να κάνουν το ότι «έτσι και αλλιώς» έκαναν, τόσα χρονιά: «κάνουν πλάτες», στην δολοφονική δραστηριότητα των ρυπαντών μας. Μια σειρά από Ο.Τ.Α, (καλλικρατίκοι Δήμοι Χαλκίδας , Μεσσαπίας , Ωρωπού , κ.λ.π.) σαν «παραγωγοί» του νερού ανθρώπινης χρήσης από τους ρυπασμένους και μολυσμένους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες , «κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους» και καλύπτονται πίσω από την πολιτική της κεντρικής εξουσίας , συνεχίζοντας να παράγουν και διανέμουν , τα τοξινωμένα νερά. Ξέρουν άριστα πλέον, Τι;; συνέπειες έχει το «ποιοτικά προβληματικό» και το «ακατάλληλο νερό» ανθρώπινης χρήσης που παράγουν και διανέμουν σαν «προϊόν επί πληρωμή», σε πολίτες των τόπων τους, αλλά συνεχίζουν να το πουλούν!. Ενώ κάποιοι άλλοι Ο.Τ.Α ( π.χ. Θήβας και Τανάγρας,) τσαλαβουτώντας στης τεχνικές ψευδό-λύσεις του προβλήματος εγγυημένη, καθημερινή, παραγωγή «διυλισμένου νερού», που έχουν πλέον φορτωθεί ,συνεχίζουν να υποκρίνονται, πως μπορούν να παράγουν φτηνό, εγγυημένης ποιότητας πόσιμο νερό για τον κόσμο τους.
Έτσι τελικά , στην πράξη, οι ΟΤΑ, φορτώνονται της ευθύνες και αποδέχονται να λειτουργούν, με αραιώσεις και αναμείξεις νερών ,σαν τον οποιοδήποτε «ανεξέλεγκτο νοθευτή» παραγωγό τροφής, που συνεχίζει, παράγοντας και πουλώντας «επικίνδυνο προϊόν» προκειμένου να εισπράττει. Άπασες οι τοπικές εξουσίες μας, γίνονται και είναι «το μακρύ χέρι», της αίολης, κεντρικής πολίτικης εξουσίας, που τους βάζει να παίζουν τον ρόλο του υλοποιητή στο απαίσιο έργο «της τοξίνωσης με τα νερά».
Οι υπαρκτοί ελεγκτικοί κρατικοί μηχανισμοί, των Περιφερειών Στερεάς Ελλάδας και της Αττικής, όπως και οι υπαρκτοί δημόσιοι υπάλληλοι, των κεντρικών υπηρεσιών των υπουργείων αδρανοποιούνται και αδρανούν μέσα «στο διαρκές παζάρεμα και την ανταλλαγή χαρτιών: { Υπουργείο Υγείας (Γραμματεία Δημόσιας Υγείας), Υπουργείου Εσωτερικών (Γεν. Γραμματ. Πολιτικής Προστασίας), του Υπουργείου Εργασίας (Σ.Ε.Π.Ε), Υπουργείου Περιβάλλοντος (Γεν . Γραμματ. Διαχείρισης Υδάτων, η Υπηρεσία αδειοδοτήσεων εργοστασίων και ορυχείων και οι Ελεγκτές Περιβάλλοντος ) , Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Δ/ση χωροταξίας Περιβάλλοντος και Γενική Δ/ση προστασίας Φυτικής Παραγωγής, ο ΕΦΕΤ κ.λ.π.)}. Και δυστυχώς : αυτοί είναι όλοι ,οι επιφορτισμένοι, από την Βουλή και τους νόμους , με την διασφάλιση της ποιότητας του «εγγυημένου νερού ανθρώπινης χρήσης» και των παραγόμενων δια αυτού τροφίμων, σε βιομηχανική, βιοτεχνική και αγρό-κτηνοτροφική βάση. Έτσι γίνονται επίορκοι και συν-υπεύθυνοι ,σαν «κρατικός μηχανισμός» για την έλλειψη προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος ζωής. Ρόλο που η κοινωνία τους έχει αναθέσει και αυτοί υποτίθεται πως υπηρετούν « φυλώντας Θερμοπύλες». Λησμονούν το ότι: υπάρχουν διότι: οφείλουν, να λειτουργούν στην «πρώτη γραμμή» άμυνας της κοινωνίας, μόλις διαπιστώνεται μια σχετική εκτροπή. Αυτοί είναι που έχουν ταχθεί να βρεθούν απέναντι, σε κάθε ανωμαλία και παρανομία, π.χ. σχετική με τα νερά και της χρήσεις τους, ασκώντας την «πρόληψη και την προφύλαξη» ακόμη και από τους πιθανούς κινδύνους υγείας ανθρώπων και περιβάλλοντος.
Όλο αυτό λοιπόν, το σύστημα και το καθεστώς, έπρεπε να είναι με «λυμένα χέρια», εξοπλισμένοι με τα μέσα, τα σχέδια δράσεως και «τις εφαρμογές εκείνων των δια των νόμων συμφωνημένων πολιτικών» , ώστε να προλαβαίνουν τις ζημιές. Αλλά και όταν ακόμη τύχει να εμφανιστούν, αυτοί πάλι ,είναι ταγμένοι, να τις καταστείλουν και να εισηγούνται τιμωρία για τους φταίχτες. Και τώρα απλά: το καθεστώς και το σύστημα «δεν κάνει τίποτα». Είτε γιατί δεν τους αφήνουν, είτε γιατί αιωνίως αναμένουν μια σχετική διευκρινιστική εγκύκλιο,(που ποτέ δεν έρχεται!!) είτε γιατί δεν τολμούν, είτε γιατί δεν θέλουν. Και ενώ «οι υπηρεσιακά αρμόδιοι» παραμένουν άφαντοι από το πεδίο, οι πολιτικά υπεύθυνοι Κυβερνητικοί προϊστάμενοι τους, είναι δραστήριο-τατοι!! Μόνο που ασχολούνται με το πώς;; να επιβάλλουν σιωπή είτε εφησυχασμό. Και τελικά εφαρμόζουν «αλλότριες διαδικασίες αλλά και ψευδό-λύσεις» σε σχέση με τα όσα επιτάσσουν «οι υπαρκτοί » Ελλαδικοί και Ευρωπαϊκοί νόμοι για το πρόβλημα «της τοξικής ρύπανσης των νερών» .Εκείνοι που είναι δραστήριοι είναι τα επιτελεία (διαχρονικά και δικομματικά είναι αλήθεια)των κομμάτων εξουσίας. Αυτά, δεν μένουν αδρανή!! και δεν είναι αδιάφορα για ότι συμβαίνει. (και για το πρόβλημα ,όσο και για την αίτιο-γένεση του). Έτσι ο πάρα-κυβερνητικός χειρισμός αυτής της τραγωδίας, είναι ο μόνος που δουλεύει ασταμάτητα, και η δράση του πάει ακόμα και ποιο βαθιά. Τα κομματικά «ινστιτούτα σχεδιασμού» πολιτικής έκαναν τον σχεδιασμό « του τι;; κάνουμε». Οι δεξαμενές των «κομματικών σοφών» των κυβερνώντων κομμάτων, μετά, κουμαντάρουν και περνάνε με εντολές, το πρακτέο, στης Κυβερνητικές επιτελικές θέσεις. Και από εκεί «διανθισμένες με φιοριτούρες» από τους υπηρέτες της «πληρωμένης προπαγάνδας» και «της σκουπίδο-επιστήμης»,σερβίρονται για εκλαΐκευση και κατανάλωση στους τοπικούς κομματικούς μηχανισμούς και της δια- συνδεόμενες τοπικό-αυτοδιοικητικές αρχές . Οι στημένοι αυτοί μηχανισμοί, γίνονται οι «ταινίες μεταφοράς» που σερβίρουν στον κόσμο. ψέματα, αμφιβολίες, μισές αλήθειες και εισάγουν μεθοδεύσεις, πέρα από κάθε έννοια αστικής νομιμότητας, προκειμένου να επιτύχουν «την αδρανοποίησης των αντιδράσεων». Αναίσθητοι, συνεχίζουν να υλοποιούν υδατικές πολιτικές που ροκανίζουν την ζωή στους τόπους!! Αυτή η αντισυνταγματική δουλειά, λειτουργείται ανεξέλεγκτα, με μπόλικη ανάλωση δημόσιου χρήματος και μακριά από τον όποιο κοινοβουλευτικό – θεσμικό έλεγχο.
Η τωρινή φάση «μεθόδευσης τους» ,περιλαμβάνει « την αναγνώριση του προβλήματος της ρύπανσης» σαν περιβαλλοντικό θέμα, αυτό το βάζουν για συζήτηση, αλλά αρνούνται της επιπτώσεις υγείας από την ανάλωση των τοξινωμένων νερών». Αλλά: και τώρα ακόμη προπαγανδίζουν, μηδέποτε υλοποιούμενα έργα και ενέργειες. Ευτυχούν, γαντζωμένοι «στην καρέκλα της εξουσίας», παραμένοντας πιστοί στην τεχνική της διασποράς των ΘΑ. Σαν τελικό αποτέλεσμα, «με νυχιά και με δόντια», παραχωρούν «χρόνο» ανενόχλητης ρυπαντικής λειτουργίας στους ρυπαντές μας. Και έτσι τους περνάνε συνεχώς «χρήμα στην τσέπη τους» αλλά για τον κόσμο των τόπων, ο χρόνος αυτός είναι που παίζεται «ρωσική ρουλέτα» με την ατομική του υγεία . Επιπλέον: 5 χρονιά τώρα δεν γίνεται τίποτα, για «την ονομαστικοποίηση των ρυπαντών» και κατά συνέπεια και «για την ανακοπή της ρυπαντικής δράσης τους» . Κάθε ψήγμα προόδου επί των σημείων αυτών, ενοχλεί πραγματικά τα αφεντικά της όλης υπόθεσης «γιατί έτσι πλέον το όλο πρόβλημα γίνεται συγκεκριμένο» και οι συνέπειες μπορεί να φτάσουν κατευθείαν «στην τσέπη τους» στερώντας τους τα «δολοφονικά υπέρ-κέρδη». Όλοι «οι μεθοδευτές και οι εξυπηρετητές », αυτών των πολιτικών: «λένε λόγια», γράφουν χαρτιά και κάνουν διαδικασίες, ροκανίζοντας τον χρόνο. Κρατώντας ανώνυμο τον φταίχτη μεταθέτουν , με διάφορες προφάσεις,«για αργότερα», την εφαρμογή μέτρων για σταμάτημα της ρύπανσης.
Τελευταία όμως έφτασαν, αφενός μεν: να υπόσχονται αφειδώς και δημόσιο χρήμα επιδοτήσεων, από την τσέπη του ρυπασμένου κόσμου, για να γίνουν εκείνοι καθαροί!!και αφετέρου: να αναθέτουν στους ιδίους τους ρυπαντές να αποφασίζουν εκείνοι τι;; αντί-ρύπανση ,(σαν μέτρα ,έκταση, και χρόνο έναρξης εφαρμογής !!!!!) επιθυμούν!!!!!!.
Έτσι φτάνουν: επάξια και μονίμως πλέον, οι απερχόμενοι, να υπέχουν θέση «κυβέρνησης των ρυπαντών» και να επιδίδονται «στο βόλεμα» των μονόπλευρων οικονομικών συμφερόντων ,που κρύβονται πίσω από τις παρανομίες της ρύπανσης και ειδικότερα με την ρύπανση με επικίνδυνα -τοξικά βιομηχανικά απόβλητα των υδάτων ανθρώπινης χρήσης. Τα «στελέχη και οι εγκέφαλοι» των κομματικών αυτών μηχανισμών, σαν παρά-εξουσία «σχεδιασμού πολιτικών»,συνεπικουρούμενοι από την «πληρωμένη επιστήμη», στρογγυλό-κάθισαν πάνω στο δημόσιο χρήμα, με μόνη φροντίδα τους, να γράφουν χαρτιά, να σκαρώνουν « χρυσοπληρωμένες» κρατικές μελέτες για να καταλάβουν δήθεν το πρόβλημα!!!!
Και η όλη εικόνα δεν μεταβληθεί όταν, κάποια λίγα υπηρεσιακά στελέχη αρμόδιων υπουργείων, εκθέτοντας εαυτούς αδίκως, έκαναν δηλώσεις με δημόσιες δεσμεύσεις , χρονοδιαγράμματα ενεργειών και υποσχέσεις λύσεων με μπόλικα ΘΑ . Μιας και δεν τελεσφόρησε είτε δεν τους άφησαν να περάσουν, σε υλοποιήσεις. Απλά τα αφήναν να συμβαίνουν, για να έχουν «δημοκρατικό -φιλολαϊκό» «φύλλο συκής» και «προκάλυμμα καπνού” απέναντι στον τοξινομένο κόσμο και να εμφανίζονται «σαν το καλό πρόσωπο της εξουσίας».
Τελικά: Και από αυτή την Κυβερνητική εξουσία, του μίγματος (του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ -όπως και της προηγούμενες καθαρόαιμες του κάθε ενός κόμματος) ,τίποτα ουσιαστικό δεν προχώρησε. και δεν υλοποιήθηκε ,για την προστασία της υγείας του κόσμου από την κατανάλωση τοξινωμένου νερού σε μια σειρά ελλαδικές περιοχές.. Αθέτησαν συνεχώς , υποσχέσεις και επίσημες δεσμεύσεις τους, για υλοποίηση αμέσων μέτρων προστασίας, με παροχή καθαρού, φτηνού και εγγυημένης ποιότητας νερού για ανθρώπινη χρήση σε όλες της πληγείσες περιοχές. Παράλληλα : συνεχίζουν να αδρανούν σε βάρος της ουσιαστικής ιατρό-φροντίδας των πληγέντων, από το Κρατικό, Εθνικό Σύστημα Υγείας, (Ε.Σ.Υ) . Ισχυριζόμενοι υποκριτικά ότι: το ψάχνουν το θέμα !!! δήθεν μέσω μιας ατέρμονης συνεχούς - επανάληψης χρυσοπληρωμένων διαδικασιών «μετρήσεων» πτωμάτων και «ατελείωτων μελετών » ,(που διαρκούν «επ΄ άπειρο»).Δήθεν για να μαζεύουν σύγχρονα δεδομένα!! Η ταχτική τους αυτή, γίνεται ιδιαίτερα προκλητική, όταν φτάσουμε στην στάση των εξουσιών απέναντι στην αιχμή του προβλήματος και το εργαλείο του εγκλήματος: δηλαδή την απόκρυψη, ποσοτικά και ποιοτικά, των παραγόμενων ειδικών-επικίνδυνων απόβλητων τους.
Ζήσαμε λοιπόν: την διαχείριση του προβλήματος της «Τραγωδίας του Ασωπού» από ένα παρά-κράτος «των κομματικών εγκεφάλων και των κομματικών Ινστιτούτων Δεξαμενών σκέψης » όπου έδρασαν και λειτούργησαν εξουδετερώνοντας την δημόσιο-υπαλληλική ιεραρχία και τον αστικό κοινοβουλευτικό έλεγχο για την μη-εφαρμογή των υπαρκτών νόμων για την ανθρωποκτόνο ρύπανση. Αυτή η σκληρή πραγματικότητα , αιτιολογεί απολύτως και την άποψη ότι: Σαν πολίτες, δεν ζούμε , σε μια «ακυβέρνητη πολιτεία» . Δυστυχώς, ζούμε σε μια «καλό-λαδωμένη»-κομματικοποιημένη και ταξικά μονόπλευρη πολιτεία, με αλλοτριωμένη την κρατική μηχανή.
Μια εξουσία που επέλεγε να «αρμενίζει στραβά», ως προς την νομιμότητα, φτάνοντας μέχρι και το να επιτρέπουν να αλέθεται η υγεία ανθρώπων και περιβάλλοντος, επιταχύνοντας την πορεία «προς την Αχερουσία». Και όλοι τους μαζί «εν τοις πράγμασι», γίνονται υπηρέτες και όργανα μιας πολιτικής που συμφέρει μόνο τους ρυπαντές. Αυτούς τους δυνάστες μας, που παραμένοντας, πέρα και πάνω από αστικούς νόμους και το Σύνταγμα, το παίζουν αφεντικά στην ζωή και τον θάνατο. Ανεξέλεγκτοι «λουδοβίκειοι άρχοντες» , σε ένα κράτος ,οπού καταφέρουν να κρατούν την εξουσία στα χέρια τους και επιλέγουν αυτοί, το «Τι;; θα γίνεται». Οι άφρονες λησμονούν ότι: Ο άρχων τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμο άρχει, τρίτον ουκ αει άρχει!!!
Η Θέση και η απάντηση του «κόσμου των τόπων», (των εργαζομένων ,των κατοίκων και των παραγωγικών ανθρώπων στους τόπους αυτούς),είναι η μόνη ελπίδα συνέχισης της ζωής στους τόπους και ήρθε η ώρα της!! Αυτή είναι λαϊκή ευθύνη . Τώρα είναι πλέον στα χέρια τους.
Τώρα: μπορούν να πάρουν «την εξουσία», από τα σημερινά βέβηλα «χέρια», αυτών που έφτασαν να την χρησιμοποιούν ενάντια «στην επιβίωση τόπων και των ανθρώπων».
Είναι δικαίωμα και το καθήκον τους η επιλογή εξουσίας, που θα σέβεται και το καθήκον της προστασίας της υγείας στην δουλειά, την γειτονιά, τον τόπο . Αυτής που μπορεί να δώσει και την ουσιαστική προϋπόθεση για μια νέου τύπου « Ανάπτυξη» για αυτούς τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους . Ας είναι και αυτό στον πυρήνας της τωρινής επιλογής τους. Πρέπει να ενεργήσουν έτσι ώστε να υπάρξουν δυνατότητες να ζήσουν και αυτά στους ίδιους τόπους !!! Σίγουρα η επιβίωση δεν είναι υποχρεωτική!! Όμως, τώρα έχουμε έναν ακόμη σοβαρότατο λόγο να ξανασκεφτούμε τι;; και ποιους;; προτιμάμε να εκλέγουμε.
Είμαστε ,εκείνοι που μπορούμε και πρέπει να διασφαλίσουμε μια τέτοια βιωσιμότητα. Και οι καιροί πλέον δεν περιμένουν.
ΑΘΑΝ. ΠΑΝΤΕΛΟΓΛΟΥ , χημικός, βιοχημικός μηχανικός. Ι.Τ.Α.Π