«Βραχνά» ακόμα και για καταστηματάρχες μικρών παραδοσιακών καφενείων στα χωριά αποτελούν τα τέλη της εταιρείας είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων (ΑΕΠΙ).
ΕΛΛΑΣ......ΤΟ.....ΜΕΓΑΛΕΙΟ...ΣΟΥ
Ιδιοκτήτες παραδοσιακών καφενείων που δεν διαθέτουν ηχητικά συστήματα, παρά μόνο τηλεόραση απλά για ενημέρωση και παρακολούθηση αθλητικών αγώνων, είναι υποχρεωμένοι να... καταβάλλουν το ειδικό τέλος.
Πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, πλήρωναν κανονικά -οι περισσότεροι τουλάχιστον- τα ετήσια ή εποχικά τέλη, σήμερα όμως που τα έσοδα έχουν μειωθεί κατακόρυφα, το ζητούμενο ποσό ανεξαρτήτως ύψους, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, αντιθέτως είναι πολύτιμο και μάλιστα καταβάλλεται δύσκολα.
Οι καταστηματάρχες δυσκολεύονται και πολλές φορές αδυνατούν να πληρώσουν το απαιτούμενο τέλος της ΑΕΠΙ, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη εταιρεία να καταφεύγει στη δικαιοσύνη για να εισπράξει τα χρήματα. Πρόκειται για ποσά που συχνά είναι αρκετά υψηλά και καθορίζονται από τα τετραγωνικά μέτρα του καταστήματος και φυσικά από την κατηγορία στην οποία ανήκει ο κάθε χώρος, ανεξαρτήτως αν η μουσική ακούγεται ζωντανά ή μέσω ραδιοφώνου, τηλεόρασης και CD.
Πρέπει να αναφερθεί το εξής παράδοξο….... To ραδιόφωνο πληρώνει πνευματικά δικαιώματα, αλλά το ίδιο καλείται να κάνει και το καφενείο του χωριού που διαθέτει τηλεόραση.
Οι ιδιοκτήτες των καφενείων εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, όπως είναι λογικό, προτιμούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους ή να καλύψουν το κόστος της προμήθειάς τους και να μείνει ανεξόφλητη η ΑΕΠΙ, από το να αφήσουν το καφενείο τους χωρίς καφέ. ...
ΜΗΠΩΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ ΡΑΔΙΟ Η CD ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ? ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!!!!!
