Πώς ξεκίνησε η επαφή με το αλκόολ και πως εθίστηκες σ´ αυτο;
Μέχρι πριν περίπου 5 χρόνια έπινα σπάνια. Όταν έβγαινα έξω σε κάποια ταβέρνα ή σε κάποιο μαγαζί με την οικογένεια μου. Δεν έπινα ποτέ πάνω απο 1-2 ποτηράκια κρασί κι αυτό ήταν μόνο. Μέχρι που πέθανε ο σύζυγός μου απο ανακοπή καρδιάς. Τότε με έπιασε μιας μορφής κατάθλιψη. Δεν άντεχα τον θάνατο του, ούτε και την μοναξιά. Τα παιδιά μου είναι παντρεμένα, έχουν το σπίτι τους. Εγώ το βράδυ ζούσα την απόλυτη μοναξιά και η μόνη μου παρέα ήταν οι αναμνήσεις της ζωής μου. Ξεκίνησα να πίνω λίγο λίγο τα βράδια. Για να ξεχνάω. Ξεκίνησα με κρασί αλλά πολύ εύκολα δοκίμασα και ουίσκι και βότκα και άλλα. Το ένα ποτήρι έφερνε το άλλο και μέσα σε ένα χρόνο δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν δεν έπινα 3-4 ποτά.
Τα παιδιά σου δεν το κατάλαβαν;
Το κατάλαβαν αλλά αργά. Είχα ήδη εθιστεί. Σιγά σιγά άρχισα να πίνω απο το πρωί. Ξυπνούσα στις 8 το πρωί και έπινα μέχρι το μεσημέρι. Σταματούσα και το απόγευμα έπινα πάλι μέχρι να κοιμηθώ. Ένιωθα ότι ήμουν μια ζωντανή νεκρή. Τα παιδιά μου προσπαθούσαν να με σταματήσουν. Έχουμε κάνει ομηρικούς καυγάδες. Μέχρι που σταμάτησαν να μου μιλάνε και να έχουν επαφή μαζί μου. Ταρακουνήθηκα...Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά απο τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου.
Σήμερα πως είσαι;
Σήμερα το προσπαθώ ακόμα. Με την βοήθεια ειδικών έχω κάνει πρόοδο και είμαι κοντά στον τελικό στόχο. Μίλησα με τα παιδιά και έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε την επαφή μας. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Θέλω να ζήσω πολλά χρόνια ακόμη και να έχω παρέα την οικογένεια μου.
Thousandnews gr
