Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Μαμμής: Αυτοπαγιδευμένος ο ΣΥΡΙΖΑ


Να συνειδητοποιήσουμε πως αυτή την ώρα διαπραγματεύεται μια ελληνική κυβέρνηση προτάσσοντας ως επιχείρημα-αντιδωρο-οπλο τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα και το στήσιμο ενός μη διεφθαρμένου και μη πελατειακού κράτους. Και πολύ καλά κάνει. Ομως μέχρι και πριν 11 μέρες η ίδια ως αντιπολίτευση στήριξε κάθε συντεχνία που υπάρχει και παράλληλα δεν ψήφισε ουτε μισό μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο την τελευταία πενταετία. Δεν κατέθεσε ούτε μισή πρόταση, δεν συνέβαλε σε κανένα διάλογο, δεν επέδειξε κοντολογις καμία διάθεση και βούληση να αλλάξει κάτι στο ρημαδοκρατος.
Ποιος, εντος και εκτός συνόρων, θα την πιστέψει λοιπον σήμερα ;....
Παράλληλα ξεκίνησε τις επαφές της όχι ως ισότιμο μέλος σε μια δύσκολη κατάσταση αλλά έως κουτσαβάκι με τσαμπουκα και ύφος λες και της χρωσταγαν. Οι γελοιοι απο άκρο εις άκρο της χώρας πανηγύριζαν… «Τους κάναμε ντα»… (Και αυτοι περιμένεις πως θα κάτσουν έτσι… Ε;)
Ο Σύριζα, δυστυχώς για την χώρα και για την αριστερά, δείχνει αυτοπαγιδευμένος απο την ρητορεία και τις πρακτικές που ακολούθησε πέντε χρόνια εντος της χώρας.
Οι παρανοϊκές απόψεις που εκφράζονταν απο τα στελέχη του καθημερινά δεν ακούγονταν μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικο.
Και εκεί αδέρφια δεν είναι talk show δευτεριατικο. Οι διαπραγματευσεις γίνονται με ηρεμία, σεβασμό και κανόνες. Άλλοτε πετυχαινεις άλλοτε όχι. Αλλά σε ενα πνεύμα συνεννόησης το κάθε » όχι » είναι στα χέρια σου να γίνει «ναι». Το δουλευεις, το παλευεις.Δεν απειλεις, ουτε οτι θα αυτοκτονήσεις ούτε πως θα τους πάρεις μαζί σου αν θα το κανεις.
Στους τσαμπουκαδες και στις συγκρούσεις ακόμη και αν βγεις νικητής, δεν βγαινεις αλώβητος. Νόμος.
Η κυβέρνηση όσο και να ευχομαστε να πετύχει, εντούτοις δείχνει να ξεκίνησε στραβά. Δίνοντας περισσότερη βαρύτητα στην ικανοποίηση του θυμικού ενός ταλαιπωρημένου λαού, παρά στους τρόπους και τα σοφά βήματα που θα πρέπει να ακολουθηθούν για να σταματήσει να ταλαιπωρείται.
Δεν είναι ζήτημα ούτε προσκυνήματος, ούτε επανάστασης. Είναι θέμα κοινής λογικής.
Και μέχρι στιγμής, μην κοροιδευομαστε, στις επαφές δεν υπήρξαν ούτε σταθερές προτάσεις, ούτε σύνεση, ουτε η ετοιμότητα που θα περίμενε κανείς για ενα πρόβλημα το οποίο γνώριζαν… όπως ακριβώς δεν υπήρξαν τόσα χρόνια όταν βρισκόταν η σημερινή κυβέρνηση στην αντιπολίτευση.
Οι εταίροι μας όντως είναι και σκληροί και επιδεικνύουν αρκετές φορές μια απίστευτη αδιαλλαξία. Όμως εκεί δεν καταλαβαίνω πως βοηθάει η κόντρα, οι μπλοφες και οι μαγκιες… Θα έλεγα πως μάλλον προκαλούν τα αντίθετα αποτελέσματα. Αν δεν το καταλαβατε, όλες ανεξαιρέτως οι ευρωπαϊκές κυβερνησεις, συμπεριλαμβανομένων και αυτών του Νότου, μας γύρισαν την πλάτη πλέον και έχει αρχίσει ηδη η διεθνής μας απομόνωση. Και ομως εξακολουθουμε στο όνομα μιας «επαναστατικής ευφορίας» να μην μπαίνουμε στην διαδικασία να σκεφτούμε μήπως κάτι δεν κάνουμε καλά…
Ας συνέλθουμε. Άπαντες.
Y.Γ.: Να βαλετε τώρα στο νου σας πως το ’10-’12, κάποια ψυχή, είχε να αντιμετωπισει εκτός απο αυτούς που βλέπετε σήμερα και άλλες δεξιουρες (Σαρκοζί-Μπαροζο) με τις οποίες έπρεπε να βγάλει άκρη.
Πως είχε 16% έλλειμμα στην οικονομία και πως μέσα πετροβολουσαν οι πάντες σε βουλή και πλατείες
Και παρόλα αυτά και 300 δις εφερε και 110 δις ΚΟΥΡΕΨΕ και 1,3% ηταν το επιτόκιο των δανεικών.
Δεν ρίσκαρε, δεν τζογαρε με το μέλλον της χώρας. Την κράτησε έστω και με αναπνευστηρα ζωντανη.
Ποιος ηταν ειπαμε που δεν διαπραγματευτηκε σωστά ;

ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΑΝΤ. ΜΑΜΜΗΣ
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ