Φιλόζωος–η : αυτός/η που αγαπά τα ζώα, του/της αρέσει να τα φροντίζει και ενδιαφέρεται για τα δικαιώματά τους. Ξεκινάω παραθέτοντας τον...ορισμό, γνωρίζοντας ότι οι άνθρωποι πολλές φορές μεταλλάσουμε έννοιες κατά το συμφέρον της επιχειρηματολογίας μας. Το ζήτημα άλλωστε του τι ακριβώς είναι η αγάπη για τα ζώα, ποια είναι τα όρια της και κατά πόσο αρχίζει να χάνεται το μέτρο στις μέρες μας είναι αντικείμενο καθημερινής σχεδόν συζήτησης τα τελευταία χρόνια.
Αντιμέτωποι με εικόνες βίας απέναντι στα ζώα σε καθημερινή βάση, μήπως θα έπρεπε να υπομέναμε λίγο παραπάνω το «υπερβολικό» κατά πολλούς ενδιαφέρον των ανθρώπων αυτών που η φροντίδα και προστασία των δικαιωμάτων των ζώων αποτελεί για εκείνους ύψιστο καθήκον; Μήπως θα έπρεπε να αποτελέσουν παράδειγμα για εμάς ώστε να ανοίξουμε τα μάτια και τα αυτιά μας στις φωνές του γείτονα στο κανίς του ή να ανακαλύψουμε επιτέλους από ποιο ακριβώς μπαλκόνι ακούγεται εκείνο το κουτάβι που κλαίει εδώ και μέρες;
Κύριο μέλημα μας, ωστόσο, θα έπρεπε να είναι τα αδέσποτα ζώα του δρόμου και τα πράγματα που είμαστε σε θέση να κάνουμε για αυτά τα πλάσματα είναι πολλά. Από το να αφήσουμε λίγα μπολ ξηράς τροφής σε διάφορους κάδους απορριμάτων ή/και να τοποθετήσουμε εμείς οι ίδιοι μια αμπούλα αποπαρασίτωσης σε ένα αδέσποτο ζώο, μέχρι το να λάβουμε εθελοντική δράση στο φιλοζωικό σύλλογο της περιοχής μας.
Η σημαντικότερη, όμως, κίνηση που θα μπορούσαμε να κάνουμε – και πιστέψτε με, η ανταμοιβή είναι ανεκτίμητη – είναι η υιοθεσία ενός ζώου από ένα φιλοζωικό σύλλογο. Πέραν του ότι αυτά τα πλάσματα έχουν μεγάλη ανάγκη από ένα σπίτι, η ψυχοθεραπεία που αποτελεί για τον άνθρωπο η επαφή με ένα ζώο είναι αδιαμφισβήτητη. Έρχεται κανείς τόσο κοντά με τη φύση και την πραγματική ουσία της ζωής αντιλαμβανόμενος την αξία της απλότητας, της έκφρασης αγάπης καθώς και του παιχνιδιού. Αν η υιοθεσία ενός αδέσποτου ζώου σε έβαλε σε σκέψεις επίσκεψης σε ένα φιλοζωικό σύλλογο, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε καλό δρόμο. Εφιστώ όμως την προσοχή στο εξής: τα ζώα δε μένουν για πάντα μικρά. Δεν είναι χαριτωμένα και ευχάριστα να είναι τριγύρω όταν είναι μόλις μερικών μηνών. Δεν τα εγκαταλείπουμε μόλις μεγαλώσουν.
Τα ζώα δεν τα βαριόμαστε. Γίνονται οι καλύτεροι φίλοι μας και δεσμευόμαστε να τα φροντίζουμε μέχρι το τέλος. Αν λοιπόν στη σκέψη υιοθεσίας, το πρώτο πράγμα που ήρθε στη σκέψη σου ήταν ένα χαριτωμένο κουτάβι και η ικανοποίηση της ματαιοδοξίας σου στα social media, ξανασκέψου το υπεύθυνα.
Πηγή
