Γιάννης Σάρρος
Εκλεισε σχεδόν ο κύκλος της συλλογής του λευκού κρεμμυδιού και οι παραγωγοί έχουν ήδη ξεκινήσει το μάζεμα του κόκκινου. Η σπορά πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του προηγουμένου έτους. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η παραγωγή θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική. Η Στερεά, κυρίως οι περιοχές της Θήβας και της Φθιώτιδας, καθώς και η Εύβοια, αποτελούν τις σπουδαιότερες παραγωγικές ζώνες κρεμμυδιού της χώρας. Οι παραγωγοί των περιοχών αυτών ακολουθούν τα νέα καταναλωτικά πρότυπα και προσαρμόζουν τα φυτά τους σε αυτά. Το παραδοσιακό βατικίωτικο κρεμμύδι, με την ξεχωριστή πικάντικη γεύση του, δυστυχώς έχει πάρει την κατιούσα, καθώς η αγορά δεν το προτιμά πλέον. Η εκμηχάνιση της παραγωγής έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, αλλά απαιτείται και χειρωνακτική εργασία, η οποία καλύπτεται συνήθως από ξένους εργάτες. Η όλη παραγωγική διαδικασία χαρακτηρίζεται από μία ασυνήθιστη εσωστρέφεια, καθώς σχεδόν το σύνολο της παραγωγής κατευθύνεται στην ελληνική αγορά.
¡Η σπορά του χειμωνιάτικου κρεμμυδιού ξεκινά το φθινόπωρο για τις ποικιλίες μικράς φωτοπεριόδου. Η σπορά γίνεται απευθείας στο χωράφι με σπαρτικές μηχανές και, ανάλογα με τις αποστάσεις, χρησιμοποιούνται και οι αντίστοιχες ποσότητες σπόρου, συνήθως κάτω από 1 κιλό το στρέμμα. Η συλλογή του κόκκινου κρεμμυδιού ξεκινά αυτή την εποχή, ανάλογα με τις ποικιλίες και τα υβρίδια που έχουν καλλιεργηθεί και, φυσικά, με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν. Το κρεμμύδι προσβάλλεται εύκολα από τον περονόσπορο και τον βοτρύτη και θα πρέπει οι παραγωγοί να είναι προσεκτικοί σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης.
Τη δική του άποψη για το παρόν και το μέλλον της καλλιέργειας του κρεμμυδιού στην περιοχή διατυπώνει στην «ΥΧ» ο Γιάννης Σταύρου, γεωπόνος και διευθυντής της εταιρείας Αγροανάπυξη στην Ελάτεια Λοκρίδας:
«Oι καλλιεργούμενες εκτάσεις του χειμωνιάτικου κόκκινου κρεμμυδιού παρουσιάζονται μειωμένες στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο. Ήδη έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η συλλογή του λευκού και έχει ξεκινήσει η συγκομιδή του κόκκινου στη Στερεά Ελλάδα. Η Στερεά παράγει τις μεγαλύτερες ποσότητες κόκκινου κρεμμυδιού στη χώρα μας. Η παραγωγική διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούλιο και τότε θα μπουν στην αγορά και τα ανοιξιάτικα. Για την τρέχουσα περίοδο, οι τιμές παραγωγού κυμαίνονται στα 30 λεπτά το κιλό και, όπως δείχνει η κατάσταση, μέχρι και τη συλλογή του ανοιξιάτικου δεν θα υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις. Ως προς το γενικότερο θέμα της διάθεσης του προϊόντος, κυριαρχεί η λογική της εσωστρέφειας. Σύμφωνα με αυτήν τη λογική, η παραγωγή μας οργανώνεται με βάση τις ανάγκες της τοπικής και ελληνικής αγοράς. Αυτή, όμως, η πρακτική δεν μας δίνει τη δυνατότητα να βγούμε δυναμικά στις ξένες αγορές και να διεκδικήσουμε καλύτερες τιμές. Μοιραία περιστρεφόμαστε ανοργάνωτοι στην εσωτερική αγορά και παρακολουθούμε άβουλοι τις μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές παραγωγού. Αναγκαία προϋπόθεση για μία σοβαρή παρουσία στις ξένες αγορές είναι ένα συλλογικό σχήμα παραγωγών, κάτι το οποίο όμως δεν βλέπουμε ακόμη στον τόπο μας. Η δυναμική της συνέργειας, ο σωστός σχεδιασμός και η εστίαση στη συμβολαιακή γεωργία, θα μας βοηθήσουν να ανοίξουμε τα δίκτυα εμπορίας των αγορών της Ευρώπης, όπου η παρουσία μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη.»
Εκλεισε σχεδόν ο κύκλος της συλλογής του λευκού κρεμμυδιού και οι παραγωγοί έχουν ήδη ξεκινήσει το μάζεμα του κόκκινου. Η σπορά πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του προηγουμένου έτους. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η παραγωγή θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική. Η Στερεά, κυρίως οι περιοχές της Θήβας και της Φθιώτιδας, καθώς και η Εύβοια, αποτελούν τις σπουδαιότερες παραγωγικές ζώνες κρεμμυδιού της χώρας. Οι παραγωγοί των περιοχών αυτών ακολουθούν τα νέα καταναλωτικά πρότυπα και προσαρμόζουν τα φυτά τους σε αυτά. Το παραδοσιακό βατικίωτικο κρεμμύδι, με την ξεχωριστή πικάντικη γεύση του, δυστυχώς έχει πάρει την κατιούσα, καθώς η αγορά δεν το προτιμά πλέον. Η εκμηχάνιση της παραγωγής έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, αλλά απαιτείται και χειρωνακτική εργασία, η οποία καλύπτεται συνήθως από ξένους εργάτες. Η όλη παραγωγική διαδικασία χαρακτηρίζεται από μία ασυνήθιστη εσωστρέφεια, καθώς σχεδόν το σύνολο της παραγωγής κατευθύνεται στην ελληνική αγορά.
¡Η σπορά του χειμωνιάτικου κρεμμυδιού ξεκινά το φθινόπωρο για τις ποικιλίες μικράς φωτοπεριόδου. Η σπορά γίνεται απευθείας στο χωράφι με σπαρτικές μηχανές και, ανάλογα με τις αποστάσεις, χρησιμοποιούνται και οι αντίστοιχες ποσότητες σπόρου, συνήθως κάτω από 1 κιλό το στρέμμα. Η συλλογή του κόκκινου κρεμμυδιού ξεκινά αυτή την εποχή, ανάλογα με τις ποικιλίες και τα υβρίδια που έχουν καλλιεργηθεί και, φυσικά, με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν. Το κρεμμύδι προσβάλλεται εύκολα από τον περονόσπορο και τον βοτρύτη και θα πρέπει οι παραγωγοί να είναι προσεκτικοί σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης.
Τη δική του άποψη για το παρόν και το μέλλον της καλλιέργειας του κρεμμυδιού στην περιοχή διατυπώνει στην «ΥΧ» ο Γιάννης Σταύρου, γεωπόνος και διευθυντής της εταιρείας Αγροανάπυξη στην Ελάτεια Λοκρίδας:
«Oι καλλιεργούμενες εκτάσεις του χειμωνιάτικου κόκκινου κρεμμυδιού παρουσιάζονται μειωμένες στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο. Ήδη έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η συλλογή του λευκού και έχει ξεκινήσει η συγκομιδή του κόκκινου στη Στερεά Ελλάδα. Η Στερεά παράγει τις μεγαλύτερες ποσότητες κόκκινου κρεμμυδιού στη χώρα μας. Η παραγωγική διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούλιο και τότε θα μπουν στην αγορά και τα ανοιξιάτικα. Για την τρέχουσα περίοδο, οι τιμές παραγωγού κυμαίνονται στα 30 λεπτά το κιλό και, όπως δείχνει η κατάσταση, μέχρι και τη συλλογή του ανοιξιάτικου δεν θα υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις. Ως προς το γενικότερο θέμα της διάθεσης του προϊόντος, κυριαρχεί η λογική της εσωστρέφειας. Σύμφωνα με αυτήν τη λογική, η παραγωγή μας οργανώνεται με βάση τις ανάγκες της τοπικής και ελληνικής αγοράς. Αυτή, όμως, η πρακτική δεν μας δίνει τη δυνατότητα να βγούμε δυναμικά στις ξένες αγορές και να διεκδικήσουμε καλύτερες τιμές. Μοιραία περιστρεφόμαστε ανοργάνωτοι στην εσωτερική αγορά και παρακολουθούμε άβουλοι τις μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές παραγωγού. Αναγκαία προϋπόθεση για μία σοβαρή παρουσία στις ξένες αγορές είναι ένα συλλογικό σχήμα παραγωγών, κάτι το οποίο όμως δεν βλέπουμε ακόμη στον τόπο μας. Η δυναμική της συνέργειας, ο σωστός σχεδιασμός και η εστίαση στη συμβολαιακή γεωργία, θα μας βοηθήσουν να ανοίξουμε τα δίκτυα εμπορίας των αγορών της Ευρώπης, όπου η παρουσία μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη.»
