Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Απάντηση Οικονόμου στην Τσόνογλου για το τέλος ηλεκτροδότησης στις εργατικές κατοικίες

Π. Οικονόμου Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών:
«Νομικά δεν θα διανοούμην ποτέ να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί σας,
Θα υπάρξει πρωτοβουλία σε ό,τι αφορά τη φορολογία και πρέπει να αντιμετωπισθεί διαφορετικά, μην έχετε καμία αμφιβολία, στο διάλογο θα μιλήσω και για το θέμα το οποίο θέσατε.»


Σε επίκαιρη ερώτηση με αριθ.πρωτ. 448/30-1-12 που κατέθεσε η Βασιλική Τσόνογλου-Βυλλιώτη με θέμα «Την απαλλαγή από τα τέλη έκτακτου ειδικού τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε) των δικαιούχων κατοικιών από τον Οργανισμό Κατοικίας κατόχων προσωρινών παραχωρητηρίων» απάντησε χθες το πρωί στην Ολομέλεια ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κος Π.Οικονόμου.
Η συζήτηση είχε ως εξής:

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΝΟΓΛΟΥ-ΒΥΛΛΙΩΤΗ: Κύριε Υπουργέ, η συγκεκριμένη ερώτηση πραγματικά αφορά εκείνους, οι οποίοι ακόμα δεν έχουν αποκτήσει οριστικό τίτλο παραχωρητηρίου: μιλάω για τους δικαιούχους του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.


Καμία αμφιβολία δεν μένει ότι πράγματι αυτό το ειδικό τέλος αποτέλεσε μία επιταγή και έκτακτη ανάγκη, ώστε το εθνικό συμφέρον να εξυπηρετηθεί με την εξυγίανση της δημοσιονομικής προσπάθειας που κάνει η χώρα μας και που είναι στα πλαίσια της εξυγίανσης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής.


Πλην όμως, στις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 4021/2011 περί επιβολής αυτού του ειδικού τέλους –όπως το είπαμε, του ειδικού τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών- ορίζεται ότι νόμω υπόχρεοι είναι οι ιδιοκτήτες και οι επικαρπωτές. Στην περίπτωση που υπάρχει προσύμφωνο, σύμφωνα με το οποίο παραχωρείται μόνο η χρήση σ’ αυτούς τους δικαιούχους, οι χρήστες αυτών των κατοικιών δεν είναι ούτε οι ιδιοκτήτες ούτε οι επικαρπωτές και κατά συνέπεια, δεν είναι νόμω υπόχρεοι για την καταβολή αυτού του ειδικού τέλους.


Ενόψει αυτών πιστεύω ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αν πράγματι οι άνθρωποι αυτοί, που δεν έχουν ακόμη δικαίωμα κυριότητας ούτε επικαρπίας, είναι υπόχρεοι να καταβάλουν αυτό το ειδικό τέλος.


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών):

Ευχαριστώ την κυρία συνάδελφο για την ερώτηση.
Το συγκεκριμένο θέμα το οποίο θέτετε, είναι μία από τις πάρα-πάρα πολλές κατηγορίες, που θα έπρεπε να έχουν προβλεφθεί και ασφαλώς ήταν αδύνατον να προβλεφθούν, διότι η πραγματικότητα είναι πάντοτε πολύ πιο ποικίλη από τη φαντασία του όποιου νομοθέτη και ιδίως όταν η νομοθεσία διενεργείται κάτω από πίεση χρόνου και περιστάσεων.


Εδώ όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση εσείς μας καλείτε να αξιολογήσουμε κάτι, το οποίο είχε εν μέρει προβλεφθεί, διότι έχουμε μια αντιστοιχία με όσους κάνουν χρήση ακινήτου με leasing, δηλαδή με χρηματοδοτική μίσθωση. Γι’ αυτούς υπήρξε ειδική διάταξη που προέβλεψε την αντιμετώπιση του θέματος.


Εδώ ως προς αυτή την κατηγορία στην οποία αναφέρεστε –διότι πολύ σωστά είπατε ότι υπόχρεος είναι ο ιδιοκτήτης ή ο επικαρπωτής, ο ενοικιαστής καταβάλλει, συμψηφίζει με οφειλόμενα ενοίκια κ.λπ. κ.λπ., πράγματι έτσι είναι η διάταξη- είναι σχεδόν προφανές ή τουλάχιστον αυτή η ερμηνεία δόθηκε –για να είμαι λίγο πιο συγκρατημένος στη διατύπωση- ότι οι συγκεκριμένοι δικαιούχοι από τον ΟΕΚ είναι οιονεί επικαρπωτές. Αυτή είναι η ερμηνεία που δόθηκε.


Συνεπώς, εάν αναφέρεστε σε νομικό και νομοτεχνικό θέμα, αυτή είναι η ερμηνεία, η οποία έχει δοθεί και με εγκύκλιο. Έχουν, επομένως, διαφοροποιηθεί από αυτούς που με χρηματοδοτική μίσθωση χρησιμοποιούν ακίνητα, μέχρι να περιέλθουν στην οριστική τους κυριότητα.


Όμως, από εκεί και πέρα, αν αναφέρεστε στο θέμα αυτό από πολιτική άποψη, δηλαδή από άποψη ενίσχυσης μιας ομάδας του πληθυσμού, η οποία πράγματι μπορεί να έχει περισσότερες ανάγκες από άλλη, αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα. Είναι θέμα πολιτικό.


Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, το νομικό θέμα, οι κείμενες διατάξεις είναι αυτές που σας είπα. Σας ανέφερα με ποια ερμηνεία η εγκύκλιος που εκδόθηκε δεν θεωρεί τους συγκεκριμένους μη υπόχρεους, διότι αλλιώς θα ήταν υπόχρεος ο ΟΕΚ, ο οποίος είναι φορέας του δημοσίου κ.λπ.


Από εκεί και πέρα, αν έχετε μια άλλη πολιτική ερμηνεία ή μια άλλη πολιτική προσέγγιση και θεωρείτε ότι πρέπει να εξαιρεθεί η συγκεκριμένη κατηγορία, πολύ ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Όμως, οι κείμενες διατάξεις ορθώς –και πολύ ορθώς- δεν τους εξαιρούν. Πολιτικά περιμένω το σχόλιο σας.


ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΝΟΓΛΟΥ-ΒΥΛΛΙΩΤΗ: Κύριε Υπουργέ, είναι γνωστή η προσπάθεια που καταβάλλετε και η δύναμη ψυχής που έχετε δείξει –και μιλάω και από προσωπική άποψη- διότι πράγματι πολλά προβλήματα του Νομού Βοιωτίας που εκπροσωπώ τα έχετε δει με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και έχετε ενδιαφερθεί για την επίλυσή τους. Γνωρίζω τις προσπάθειες που καταβάλλετε για τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Όμως εδώ πρόκειται για ένα καθαρά νομικό ζήτημα. Γιατί; Διότι αυτό το ειδικό τέλος αποτελεί στην ουσία φορολογία.


Επίσης, έχω εδώ ένα παραχωρητήριο αυτής της χρήσης που λέμε, όπου ξεκαθαρίζει ότι ούτε οιονεί επικαρπωτές μπορούν να θεωρηθούν, αφού για να τους απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση της χρήσης σε τρίτο και κατ’ εξαίρεση και εφόσον συντρέχει σπουδαίος λόγος και εφόσον αποφανθεί γι’ αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΕΚ, τότε και μόνο μπορεί να επιτραπεί η επικαρπία.
Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δηλαδή δεν είναι ιδιοκτήτες, δεν είναι επικαρπωτές, δεν είναι μισθωτές –γιατί δεν πρόκειται για χρηματοδοτική μίσθωση, όπως πολύ σωστά είπατε, εφόσον υπάρχει ανταλλαγή στο μίσθωμα κ.λπ.- δεν εμπίπτουν δηλαδή σε καμμία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι επεκτείνεται η υποχρέωση αυτή και βεβαίως δεν μπορούν να το διαθέσουν σε τρίτο, παρά μόνο εφόσον έχουν τη στενή εποπτεία του Διοικητικού Συμβουλίου. Άρα, δεν εμπίπτουν ούτε στις διατάξεις της επικαρπίας.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι γι’ αυτούς εδώ τους ανθρώπους που απλώς έχουν ένα δικαίωμα προσδοκίας για το μέλλον που δεν είναι εκκαθαρισμένο, δεν είναι βέβαιο ότι θα πραγματωθεί, διότι πράγματι δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί μέχρι το οριστικό παραχωρητήριο. Μπορεί να ακυρωθεί η κλήρωση, μπορεί να αποβιώσει ο δικαιούχος, μπορεί να συμβούν ένα σωρό.
Θέλω να πω δηλαδή ότι αυτό το ειδικό τέλος έτσι όπως τίθεται δεν χωρεί μία ευρεία διασταλτική ή αναλογική ερμηνεία, γιατί εδώ υπάρχουν οι Κώδικες –ο Αστικός Κώδικας, το Σύνταγμα- και δεν μπορεί διασταλτικά να ερμηνευθεί. Βεβαίως, πρόκειται για μια κοινωνικά ευπαθή τάξη και βέβαια υπάρχει και πολιτικό ζήτημα –και χαίρομαι πολύ που το προσεγγίζετε και πολιτικά- αλλά πρέπει να το δούμε κατ’ αρχήν και κατ’ εξοχήν και ως νομικό ζήτημα.


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών):


Κοιτάξτε, νομικά δεν θα διανοούμην ποτέ να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί σας, διότι είστε νομικός. Εμένα η μόνη μου σχέση με την επιστήμη αυτή είναι ότι άσκησε το επάγγελμα ο πατέρας μου που είναι συνταξιούχος συνάδελφός σας.
Όμως θα επανέλθω στο πολιτικό θέμα και το λέω γιατί υπάρχει η δυνατότητα να συζητηθεί σε αυτό το επίπεδο.
Η πρόβλεψη πρέπει ασφαλώς να πάρει μορφή διάταξης, για να γίνει εξαίρεση από την καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ της συγκεκριμένης ομάδας. Πρέπει οπωσδήποτε να πάρει τη μορφή διάταξης, διότι αλλιώς δεν μπορεί να υπάρξει αυτή η ελάφρυνση. Σας το λέω αυτό, διότι το ΕΕΤΗΔΕ αυτήν τη στιγμή, όπως και όλο το φορολογικό σύστημα, είναι υπό συζήτηση.
Ειδικότερα για το ΕΕΤΗΔΕ πρέπει να υπενθυμίσω ένα-δυο πράγματα, διότι καμιά φορά τα ξεχνάμε, όχι εσείς, δεν αναφέρομαι πια στην ερώτηση, αναφέρομαι γενικότερα. Το ΕΕΤΗΔΕ επιβλήθηκε για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι το προβλεπόμενο από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα μέτρο της αύξησης των αντικειμενικών αξιών δεν έγινε, δεν αυξήθηκαν οι αντικειμενικές αξίες. Με έκπληξη βλέπω ότι όλοι απειλούν με επερχόμενες συμφορές, αύξηση των αντικειμενικών αξιών, επειδή διανοήθηκε ένας από τους κυρίους που μετέχουν στην τρόικα να μας πει «ξέρετε, μέσα στα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου υπάρχει και αυτό, το οποίο δεν το λάβατε». Πράγματι, δεν το λάβαμε και καλώς δεν το λάβαμε και δεν πρόκειται να το λάβουμε κιόλας.
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι για τεχνικές ελλείψεις και αδυναμίες, που δεν βαρύνουν ούτε αυτήν την Κυβέρνηση ούτε την προηγούμενη, δεν εισπράχθηκε ο φόρος ακίνητης περιουσίας του 2010. Εις αναπλήρωση αυτών των αδυναμιών, μιας τεχνικής και μιας ενσυνείδητης πολιτικής, την οποία επιλέξαμε, επιβάλαμε ως ισοδύναμο μέτρο –τα ισοδύναμα μέτρα δεν ήταν θεωρητικά, είναι κλασική περίπτωση ισοδύναμου μέτρου- το ΕΕΤΗΔΕ. Αυτό είναι το περιεχόμενό του. Αυτή είναι –αν θέλετε- η αιτιολογική του βάση.
Τώρα πάμε, όμως, λίγο παρακάτω. Εδώ έχουμε την εξής κατάσταση. Έχουμε ένα ακίνητο, το οποίο πράγματι είναι υπερβολικά επιβαρυμένο στην Ελλάδα. Συνεπώς, στη φορολογία του είμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Καταργούμε το ΕΕΤΗΔΕ, όπως επαγγέλλονται διάφορες πολιτικές δυνάμεις στην Αίθουσα -μερικές από αυτές στηρίζουν και την Κυβέρνηση, αυτό είναι μία επιλογή- ή κάνουμε αυτό το οποίο παλαιότερα είχε υποστηρίξει ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης –και το υποστηρίζω και εγώ- το ενσωματώνουμε στο φορολογικό σύστημα και καταργούμε δεκάδες άλλους φόρους, με τελικό αποτέλεσμα η επιβάρυνση να είναι μικρότερη, η φορολογία να είναι απλούστερη και ταυτοχρόνως και αποδοτικότερη; Επαναλαμβάνω ότι εγώ αυτό υποστηρίζω. Το ίδιο έχει υποστηρίξει παλαιότερα και ο Υπουργός.
Σας τα λέω αυτά, διότι στο πλαίσιο της αναθεώρησης αυτής η συζήτηση διεξάγεται αυτήν τη στιγμή. Δεν θα διεξαχθεί στο αόρατο μέλλον. Θα υπάρξει πρωτοβουλία σε ό,τι αφορά τη φορολογία. Ασφαλώς, θεωρώ ότι ένα σημείο στο οποίο υπάρχει ευρύτατη σύγκλιση -με τη διαφοροποίηση που σας είπα- είναι και η φορολογία των ακινήτων. Εκεί, λοιπόν, ασφαλώς, μπορεί να συζητηθεί και αυτό το οποίο λέτε. Εφόσον σε πολιτική βάση εκτιμάτε ότι μία ευπαθής ομάδα πρέπει να αντιμετωπισθεί διαφορετικά, μην έχετε καμμία αμφιβολία, στο διάλογο θα μιλήσω και για το θέμα το οποίο θέσατε.