Αρχοντία Παπαδοπούλου
Ο λαμπερός Δεκέμβριος είναι μαζί μας.
Τελευταίος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, πήρε την ονομασία του από την λατινική λέξη decem -10ος μήνας των Ρωμαίων.
Ο μήνας με τις πιο μικρές ημέρες και τις μεγάλες νύκτες. Το πέρασμα στον χειμώνα, αλλά και στην σταδιακή άνοδο του ήλιου.
Οι αρχαίες αγροτικές κοινωνίες εόρταζαν με διαφόρους συμβολικούς τρόπους την επερχόμενη αναγέννηση της Φύσης. Συμπίπτει με τον αρχαίο αττικό μήνα Ποσειδεώνα αφιερωμένο στον θεό της θάλασσας, λόγω των πολλών τρικυμιών της εποχής.
Μέσα του 4ου μ.Χ. αιώνα καθιερώθηκε ο εορτασμός της Γέννησης του Χριστού την 25η του μήνα, περίοδο που οι ρωμαίοι και άλλοι αρχαίοι λαοί γιόρταζαν τα Σατουρνάλια, τον Μίθρα κλπ. Μήνας γεμάτος γιορτές, γεμάτος ευχές και ελπίδες. Κορυφαία η εορτή των Χριστουγέννων και το Δωδεκαήμερο με τα όμορφα, πολλά έθιμα. Μήνας οικογενειακής συγκέντρωσης - θαλπωρής.
Μήνας περισσότερης αγάπης, αλληλεγγύης, περίσσιας κατανάλωσης (όχι μόνο αγαθών) φροντίδας για τους μόνους συνανθρώπους μας, τους άστεγους, τα παιδιά που δεν θα χαμογελάσουν από τα εγκληματικά λάθη άλλων, αυτούς που ξαφνικά βρέθηκαν να μην έχουν ούτε ένα πιάτο φαγητό, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι γι' αυτό. Καλό μας μήνα. Ευλογημένα Χριστούγεννα να έχουμε.
