[Superb photo, via]
Η εποχή της συμμετοχής και της διασύνδεσης στο διαδίκτυο προκάλεσε πλημμύρα περιεχομένου και λογαριασμών. Οι αυτοματισμοί ξεπέρασαν το στάδιο της προσφερόμενης ευκολίας μέσα στο διαδικτυακό περιβάλλον και ανέδειξαν νέες ανάγκες των χρηστών όπως η εξοικονόμηση χώρου και χρόνου αλλά και η εξυπηρέτηση της καθημερινότητας τους.
Έξυπνα κινητά τηλέφωνα, έξυπνες τηλεοράσεις, έξυπνες εφαρμογές έσπευσαν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση για αμεσότητα κι αυτή η μόνιμη διασύνδεση και κατανάλωση πληροφορίας δόμησε μία νέα συνήθεια: την απαίτηση για διευκόλυνση.
Εθιζόμαστε στο αίσθημα της ταχύτητας με την οποία μπορούμε να επικοινωνήσουμε και να εξυπηρετηθούμε υποτιμώντας δραματικά τα φίλτρα με τα οποία μας προστατεύει ένα διάστημα παύσης ή σιωπής. Αυτό που σε παλαιότερες εποχές θα μας ανάγκαζε να απομακρυνθούμε έστω και στιγμιαία ώστε να αναλογιστούμε τις συνέπειες ή και τις προϋποθέσεις, τώρα ενδύεται το αίσθημα μίας ενοχλητικής δυσπραγίας.
Εκνευριζόμαστε όταν δεν φορτώνει γρήγορα μία ιστοσελίδα ή ένα βίντεο, όταν δεν απαντούν άμεσα στα ηλεκτρονικά μας μηνύματα, όταν δεν έχουμε ικανή σύνδεση στο διαδίκτυο ή όταν δεν λειτουργεί μία εφαρμογή. Θέλουμε αυτά τα οποία μας υπόσχεται το διαδίκτυο και τα θέλουμε..χθες.
Αναγνωρίζουμε την υπερβολή στην έκφραση, ξέρουμε πως συμβαίνει καταιγισμός παραπληροφόρησης, διαβάζουμε «διαγώνια» όσα περισσότερα κείμενα μπορούμε – επιλέγοντας συνήθως αυτά με τα οποία συμφωνούμε, εξάγουμε συμπεράσματα για ανθρώπους και ζωές μέσα από περιορισμένες αποτυπώσεις στιγμών, αλλά σπανίως αφιερώνουμε χρόνο διαδικτυακής αδράνειας ώστε να επανεξετάσουμε τα κριτήρια των αποφάσεων μας.
Αποδεχόμαστε τα μηνύματα για cookies στους χώρους που επισκεπτόμαστε, αδιαφορούμε για τους Όρους Χρήσης που εξηγούν πως αυτά τα cookies ουσιαστικά επιτρέπουν σε πολλούς να παρακολουθούν τις κινήσεις μας στο διαδίκτυο από όποιο χώρο και αν περάσουμε, δημοσιεύουμε προσωπικά δεδομένα, φωτογραφίες των παιδιών, αγνοούμε πλήρως την επικινδυνότητα της ταυτοπροσωπίας [εικόνα και ονοματεπώνυμο] αλλά απαιτούμε εξασφάλιση ιδιωτικότητας.
Μας εντυπωσιάζει όταν χειροκροτούμαστε από τις επαφές μας, ενοχλούμαστε όταν δεν προκαλεί σημαντική προσοχή το στάτους μας, έχουμε εξασκηθεί στις δημόσιες σχέσεις που μπορούν να συντηρήσουν δημοφιλία ή να προκαλέσουν οικειότητα ικανή να μας χαρίσει ευκαιρίες γνωριμίας ή επαγγελματικής ανέλιξης αλλά κατά τα άλλα προειδοποιούμε τους άλλους για τους κινδύνους της χειραγώγησης ή μιας ελάχιστης παραπλάνησης.
Ο έξυπνος ή δόλιος τρόπος διαχείρισης της διαδικτυακής μας παρουσίας πουθενά αλλού δεν βρίσκει πιο γόνιμο έδαφος από ό,τι στις δικές μας συμπεριφορές τόσο όταν παράγουμε όσο και όταν καταναλώνουμε πληροφορία.
Δεν υπάρχουν αθώα θύματα στο διαδίκτυο. Είμαστε οι αποφάσεις μας. Και οι αποφάσεις μας είναι ο χαρακτήρας μας.
