Επιστολή αναγνωστή στο logiastarata.gr
Η κατάσταση της οικονομίας έχει γίνει ένα γνωστικό πεδίο, το οποίο δυστυχώς οι Έλληνες έχουν αναγκαστεί να γνωρίζουν πολύ καλά, λόγω των συνθηκών των οποίων όλοι μας λίγο πολύ έχουμε εκτεθεί.
Στο καιρό της κρίσης είδαμε πολλές εταιρείες να αναδεικνύονται και να ευημερούν, όπως αντίστοιχα είδαμε και πολλές εταιρείες κολοσσούς και μη, να αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα και να βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης. Με το να εργάζομαι στο χώρο της ιδιωτικής οικονομίας και συγκεκριμένα σε προμηθευτική εταιρεία των super markets, έχω ζήσει μερικές από τις πιο δύσκολες επιχειρηματικά στιγμές. Μια εξ’αυτών αφορά μόλις πρόσφατα στην αλυσίδα Μαρινόπουλος, η οποία έφτασε στα όρια της πτώχευσης και μετά από πολύμηνες, βασανιστικές διαβουλεύσεις, επιτεύχθηκε επιχειρηματικό deal με τον Σκλαβενίτη και από μέρους των προμηθευτών, την οποία μεριά γνωρίζω. Έτσι, προκειμένου να διασφαλίσουμε και το δικό μας μέλλον αλλά και αυτό των εργαζομένων του Μαρινόπουλου, φτάσαμε σε συμφωνία για κούρεμα 50% των χρεών.
Σε αυτό το κρίσιμο και κομβικό σημείο για την επαναλειτουργία των super market αλλά και της αγοράς των προμηθευτών, παρεμβαίνει η πολυεθνική Delhaise στην οποία ανήκουν τα super market Α-Β Βασιλόπουλος, με τους υπεύθυνους της πολυεθνικής να ζητούν από τους κοινούς προμηθευτές με τον Σκλαβενίτη, εκπτώσεις αντίστοιχες με αυτές του κουρέματος του χρέους που έγιναν στην περίπτωση του Μαρινόπουλου. Πάνω που αρχίσαμε να βλέπουμε φως στον ορίζοντα, ξανά σκοτάδι...
Δυστυχώς, η πολυεθνική Delhaise δεν αναγνωρίζει τον αγώνα και τις θυσίες που υπέστη ο κλάδος των προμηθευτών προκειμένου και οι δυο μεριές να αποφύγουν το οικονομικό αδιέξοδο και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας χιλιάδων εργαζομένων. Ουσιαστικά απαιτεί από τους προμηθευτές να υποστούν ένα δεύτερο οικονομικό πλήγμα και με πρόσχημα την υποτιθέμενη ανακαίνιση των καταστημάτων τους, μας ζητούν ούτε λίγο, ούτε πολύ να δεχτούμε το αντίστοιχο κούρεμα υπό τη μορφή έκπτωσης.
Τέτοιες συμπεριφορές σίγουρα δεν προάγουν τον υγιή ανταγωνισμό και παραπέμπουν σε μεθόδους οι οποίες δεν απέχουν από το να χαρακτηριστούν εκβιαστικές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλήττεται η ελληνική οικονομία για μία ακόμα φορά με την παρέμβαση της επιτροπής ανταγωνισμού για τη διευθέτηση της υπόθεσης να θεωρείται απαραίτητη, προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον του κλάδου των προμηθευτών. Τέτοιες μεθοδεύσεις μας οδηγούν στην ασφυξία και ...με μαθηματική ακρίβεια στα λουκέτα.
Χαρ. Σπανός
