Το αλκοόλ "κοροϊδεύει" τον εγκέφαλο και τον κάνει να νομίζει ότι τον ηρεμεί, σε φάσεις έντονου στρες. Είναι κάτι βράδια, που, μετά τη δουλειά, το μόνο που θέλει κάποιος, για να αισθανθεί καλύτερα, είναι πιει ένα ποτό - συχνά όχι μόνο ένα. Είναι σαν ο οργανισμός να ξέρει από μόνος του πώς να αντιμετωπίσει το στρες.
Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν για ποιο λόγο κάποιος θέλει να πιει πολύ αλκοόλ, για να χαλαρώσει από μια δύσκολη μέρα/περίοδο. Ανακάλυψαν, λοιπόν, ότι τα αυξημένα επίπεδα στρες αλλάζουν το χημικό προφίλ του εγκεφάλου, αμβλύνοντας τις αντιδράσεις, που, φυσιολογικά, θα προκαλούσε η κατανάλωση αλκοόλ και έτσι πρέπει να γεμίζει συνεχώς το ποτήρι του κάποιος για να χαλαρώσει. Βέβαια κάτι τέτοιο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εθισμό, προειδοποιεί ο καθηγητής Dr John Dani, πρόεδρος του τμήματος νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Parelman, στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια.
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neuron, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν αρουραίους, για να εξετάσουν τη σχέση ανάμεσα στο στρες και στην εθιστική χρήση αλκοόλ.
Τα ζώα που εκτέθηκαν σε στρες για μία ώρα, έπιναν οικειοθελώς σημαντικά μεγαλύτερες ποσότητες νερού με αλκοόλ 15 ώρες αργότερα και επί αρκετές εβδομάδες, έναντι συνομήλικών τους ζώων που δεν είχαν εκτεθεί στο στρεσογόνο ερέθισμα. Αυτό οφειλόταν στην παραγωγή εξασθενημένων μηνυμάτων από το "κέντρο" του συστήματος επιβράβευσης του εγκεφάλου, σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα.
Τα εξασθενημένα μηνύματα σε αυτή την περιοχή είχαν ως συνέπεια την μειωμένη απελευθέρωση ντοπαμίνης, της ουσίας που είναι γνωστή και ως η "ορμόνη της ευτυχίας" κι έτσι τα ζώα έπιναν ολοένα περισσότερο νερό με αλκοόλ.
Ο καθηγητής Dani εξήγησε σχετικά: "Οι στρεσαρισμένοι αρουραίοι ήπιαν πολύ παραπάνω. Παρόλο που οι αντιδράσεις του εγκεφάλου στο στρες αναπτύχθηκαν για την προστασία μας, εθιστικές ουσίες, όπως είναι το αλκοόλ, χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς αυτούς για να ξεγελούν τον εγκέφαλο και να τον κάνουν να επιζητά ολοένα μεγαλύτερες δόσεις".
Αν και τα πειράματα έγιναν σε αρουραίους, οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα ευρήματα ισχύουν και στους ανθρώπους, γιατί τα συστήματα επιβράβευσης και ευχαρίστησης είναι παρόμοια.
