Συμφώνα με μετρήσεις της ΓΣΕΒΕΕ, εννέα στους δέκα μικρομεσαίους λένε «όχι» στην υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση
Από τον Δημήτρη Κατσαγάνη
Η Ελλάδα αποτελεί σε ακόμα ένα θέμα εξαίρεση στην Ευρωζώνη. Είναι η μόνη
χώρα-μέλος της στην οποία εξακολουθεί να είναι υποχρεωτική η ασφάλιση
των ελεύθερων επαγγελματιών σε ένα δημόσιο ασφαλιστικό ταμείο.
Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να το θέλει πλέον η συντριπτική πλειονότητα
των βιοτεχνών, εμπόρων και ελεύθερων επαγγελματιών που είναι υποχρεωτικά
ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, είτε μπορούν είτε όχι πλέον να πληρώνουν τις
ασφαλιστικές εισφορές τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Κ», πρόσφατη μέτρηση την οποία έχει στα
χέρια της η ΓΣΕΒΕΕ δείχνει πως πάνω από το 90% των μικρομεσαίων
επιχειρηματιών τάσσεται ενάντια στην υποχρεωπκή ασφάλιση στον ΟΑΕΕ. Την
ίδια στάση είχε μόλις το 50% των μικρομεσαίων πριν από ένα-ενάμιση
χρόνο.
Την ίδια στιγμή, όμως, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, ένα ελάχιστο ποσοστό
των μικρομεσαίων έχει καταφύγει στην ιδιωτική ασφάλιση, χωρίς να
σημαίνει πως αυτή η κατηγορία ανήκει απαραίτητα σε εκείνους τους 360.000
(εκ των συνολικά 770.000 ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ) που έχουν σταματήσει να
πληρώνουν κανονικά τις ασφαλιστικές εισφορές τους, χάνοντας, έτσι, την
πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Στέλεχος του ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ με το οποίο συνομίλησε το «Κ» ανέφερε πως η
απόλυτη πλέον «αποστροφή» των μικρομεσαίων προς την «ακριβή» για τους
ίδιους υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση δεν οφείλεται σε «λόγους αρχής»,
αλλά στην «πλήρη αδυναμία τους να αντεπεξέλθουν με οποιονδήποτε τρόπο
στις γιγαντιαίες τρέχουσες και ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές». Η
ίδια η ΓΣΕΒΕΕ τάσσεται υπέρ της υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον ΟΑΕΕ φτάνουν πλέον τα 7,5 δισ. ευρώ,
με τα 5,5 δισ. ευρώ εξ αυτών να αφορούν ενεργούς, δηλαδή εργαζόμενους,
ασφαλισμένους και όχι άνεργους. Να σημειωθεί πως οι ετήσιες δαπάνες του
ΟΑΕΕ για συντάξεις ανέρχονται μόλις σε 2,6 δισ. ευρώ.
Με αυτά τα δεδομένα, κύκλοι του υπουργείου Εργασίας ολοένα και
περισσότερο βλέπουν ως «λύση» στο πλήρες αδιέξοδο του ΟΑΕΕ τη μετατροπή
του σε ένα «μεγάλο επαγγελματικό ταμείο», στο οποίο θα ασφαλίζεται
όποιος ελεύθερος επαγγελματίας το επιθυμεί και το οποίο θα παρέχει
συντάξεις αποκλειστικά και μόνο με βάση τα έσοδά του από ασφαλιστικές
εισφορές.
Έτσι, το κράτος θα μπορούσε να εξοικονομήσει σε ετήσια βάση 1,4 δισ.
ευρώ και, με αυτόν τον τρόπο, θα ήταν, π.χ., δυνατό να χρηματοδοτεί για
ενάμιση χρόνο το σχήμα του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», που αφορά
κατά βάση μακροχρόνια ανέργους με χαμηλή περιουσία, λένε από το
υπουργείο Εργασίας.
Ήδη το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για το 2015-2018 προβλέπει τη μείωση της
κρατικής συνεισφοράς στον ΟΑΕΕ κατά 600 εκατ. ευρώ (33%) το 2015, ενώ
την «τρύπα» αυτή δεν φαίνεται επ’ ουδενί να την καλύπτουν οι
ασφαλιστικές εισφορές. Εκτός εάν υιοθετούνταν η πρόταση της ΓΣΕΒΕΕ για
«ελεύθερη επιλογή ασφαλιστικής κλάσης», με την οποία, σύμφωνα με το
ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ, θα εισπράττονταν τα χρήματα που θα χάσει ο ΟΑΕΕ από το
κράτος από τον επόμενο χρόνο και, έτσι, θα διασφαλίζονταν τουλάχιστον οι
συντάξεις.
Τις ανάγκες των μικρομεσαίων για περίθαλψη, μιας και αυτή έχει περάσει
εξολοκλήρου στον ΕΟΠΥΥ (νυν ΠΕΔΥ), θα μπορούσε, σύμφωνα με στελέχη του
υπουργείου, να καλύψει η μαζική προσφυγή στην ιδιωτική ασφάλιση.
Εκτιμάται ότι οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ δίνουν περίπου 450 εκατ. ευρώ
κάθε χρόνο με τις ασφαλιστικές εισφορές τους προς τον ΕΟΠΥΥ, προκειμένου
να έχουν ιατρική-νοσοκομειακή κάλυψη από το ΕΣΥ και μικρή συμμετοχή
στην εξασφάλιση των αναγκαίων γι’ αυτούς φαρμάκων. Δηλαδή, το ποσό αυτό
δίνουν οι 360.000 ασφαλιστικά ενήμεροι του ΟΑΕΕ (περίπου 100 ευρώ ανά
μήνα).
Στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς πιστεύουν πως, αν το ποσό αυτό
αποδιδόταν κάθε χρόνο στις ιδιωτικές κλινικές μέσω των ιδιωτικών
ασφαλιστικών, οι παροχές τις οποίες θα απολάμβαναν οι ασφαλισμένοι όχι
μόνο θα ήταν «ποιοτικά πολύ ανώτερες» από τις σημερινές, αλλά θα τις
απολάμβαναν όλοι και όχι το 50%, όπως συμβαίνει λόγω του αποκλεισμού
τους που έχουν φέρει οι ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Τίτλοι τέλους για τις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών
Παρότι την περασμένη εβδομάδα η δημόσια συζήτηση για το ασφαλιστικό
επικεντρώθηκε στους τρόπους με τους οποίους θα αυξηθούν τα έσοδα από τις
ληξιπρόθεσμες οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, η συζήτηση στα «ενδότερα»
του υπουργείου Εργασίας και των Ταμείων έχει περάσει σε άλλο επίπεδο.
Το κεντρικό ερώτημα είναι «πώς θα αυξήσουν τις τρέχουσες ασφαλιστικές
εισφορές». Αυτός ήταν, εξάλλου, όπως παραδέχονται στο υπ. Εργασίας, ένας
από τους δύο λόγους που η τρόικα, κατά την τελευταία επίσκεψη στην
Αθήνα, ουσιαστικά απέρριψε οποιαδήποτε συζήτηση για νέες, βελτιωμένες
ρυθμίσεις.
Υπηρεσιακό στέλεχος του υπ. Εργασίας ανέφερε στο «Κ» πως «δεν έχει πλέον
σημασία εάν οι δόσεις για την αποπληρωμή των ληξιπροθέσμων γίνουν 72,
100 ή... 200». Το ζήτημα είναι «πώς θα αυξηθούν οι τρέχουσες
ασφαλιστικές εισφορές κατά 10 εκατ. ευρώ κάθε μήνα για το ΙΚΑ και κατά 5
εκατ. ευρώ κάθε μήνα για τον ΟΑΕΕ»...
Η ίδια άποψη έχει περάσει και στο πιο «ασθενές» οικονομικά ασφαλιστικό
ταμείο, τον ΟΑΕΕ. Πηγές του «Κ» αναφέρουν πως το ενδιαφέρον της
διοίκησης επικεντρώνεται αποκλειστικά πλέον στην αύξηση των τρεχουσών
ασφαλιστικών εισφορών. Εξάλλου, το πλήθος ρυθμίσεων με τη «νέα αρχή» έως
τις 27 Ιουνίου, δηλαδή έναν χρόνο μετά την έναρξη ισχύος της, έφτασε
τις... 24.792 (επί συνόλου 440.000 «ασυνεπών» ασφαλισμένων). Οι
ρυθμίσεις αυτές αφορούν οφειλές 331,6 εκατ. ευρώ (4,4% χρέους προς
ΟΑΕΕ). Από αυτά, έως τη συγκεκριμένη ημερομηνία είχαν εισπραχθεί μόλις
52,3 εκατ. ευρώ...
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 19ης Ιουλίου
