Στην Ολλανδία, στην Ισπανία στην Ιταλία και στη Γερμανία κυρίως, επιλέγουν να μετακομίσουν για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή και ένα πιο σίγουρο και πιο καλοπληρωμένο μεροκάματο, οι αλλοδαποί εργάτες γης, Βουλγαρικής, Αλβανικής, Ρουμανικής, Πακιστανικής και Μολδαβικής υπηκοότητας.
Ήταν άνθρωποι που είχαν επιλέξει για να εργαστούν πριν από πολλά χρόνια την Ιεράπετρα και την οποία θεωρούσαν εργασιακό Παράδεισο, καθώς έβρισκαν εύκολα δουλειά στα συσκευαστήρια, στις εξαγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις, στα δημοπρατήρια, στις μεταφορικές εταιρείες και κυρίως στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες, όπου οι αγρότες χρειάζονται πάρα πολλά εξειδικευμένα με την παραγωγή εργατικά χέρια.
Γύρω στις τρεις έως τέσσερις χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες δούλευαν εννεά μήνες το χρόνο μέχρι πέρυσι, ζούσαν καλά και έστελναν χρήματα στις οικογένειες τους που είχαν μείνει πίσω στην πατρίδα τους.
Με τα νέα ασφαλιστικά και φορολογικά μέτρα, με την αύξηση του κόστους ζωής και πρωτίστως με την οικονομική ανασφάλεια που βιώνουν τα τελευταία χρόνια μαζί με τους Έλληνες, η αρχική σκέψη της φυγής σε μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα γίνεται σιγά - σιγά απόφαση εγκατάλειψης της Ελλάδας γενικότερα.
«Φεύγουν από την Ιεράπετρα οι οικονομικοί μετανάστες και αναζητούν εργασία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες καθώς αισθάνονται ότι είναι αβέβαιο το μέλλον τους, ως εργαζόμενοι σε μια χώρα με τόσα οικονομικά προβλήματα. Εκείνοι που φαίνεται ότι επιμένουν να παραμένουν στην περιοχή μας είναι οι Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες, ένα μεγάλο μέρος των οποίων από εργάτες γής έχουν γίνει πια επιχειρηματίες αγρότες, ενώ έχουν επικρατήσει σε όλες τις τεχνικές εργασίες που αφορούν την κατασκευή, τη φύτευση, τη συντήρηση και την προετοιμασία των 16.000 στρεμμάτων θερμοκηπιακών καλλιεργειών από τη Βιάννο μέχρι το Γούδουρα. Πολλοί από εκείνους τους μετανάστες που φεύγουν από την Ιεράπετρα, επιλέγοντας πρώτη από όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη την Ολλανδία, προβάλλουν τη δικαιολογία ότι δεν μπορούν να ζήσουν άλλο στη χώρα μας, καθώς έχει ανέβει θεαματικά το κόστος ζωής. Δεν αποκλείεται όμως αν συνεχιστεί η φυγή τους, να αναγκαστούν να αφυπνιστούν οι άεργοι Έλληνες και κυρίως οι νέοι, που μέχρι σήμερα γύριζαν την πλάτη σε τέτοιου είδους εργασίες», μας λέει ο φοροτεχνικός και περιφερειακός σύμβουλος κ. Γιάννης Γουλιδάκης.
«Στην εξαγωγική μας επιχείρηση οι αλλοδαποί εργάτες είναι όλοι ασφαλισμένοι και παίρνουν καθαρά για 8άωρη εργασία 26 ευρώ μεροκάματο. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν φύγει για να βρούν καλύτερη τύχη στην Ολλανδία η τη Γερμανία, και έχουν επιστρέψει μετανιωμένοι ξανά στην Ιεράπετρα αναζητώντας αυτή τη δουλειά που είχαν εγκαταλείψει. Παίρνουμε όμως για δουλειά και Έλληνες εργάτες που έχουν μείνει άνεργοι από τον κατασκευαστικό κλάδο κυρίως. Δεν πιστεύω ότι θα αντιμετωπίσουμε τελικά έλλειψη εργατικών χεριών γιατί η ανεργία φτάνει το 30%», υποστηρίζει ο εξαγωγέας κηπευτικών κ. Θεοδόσης Ζαχαριαδάκης.
«Στα θερμοκήπια μας οι αλλοδαποί εργάτες γης παίρνουν 28 ευρώ μικτά με εργόσημο και τους κρατούνται για την ασφαλιστική τους κάλυψη τα 2,80. Κάποιοι όμως φεύγουν και ψάχνουν καλύτερα μεροκάματα σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες», προσθέτει ο πρώην πρόεδρος του Ενιαίου Αγροτικού Συλλόγου Ιεράπετρας κ. Μανόλης Καπαράκης.
Η καλλιεργητική περίοδος των πρώιμων κηπευτικών υπό κάλυψη, είχε ξεκινήσει στην Ιεράπετρα από τον περασμένο Σεπτέμβριο, με ελάχιστους διαθέσιμους αλλοδαπούς εργάτες γης, καθώς οι περισσότεροι είχαν αρχίσει να εγκαταλείπουν την περιοχή κατά κύματα, μετά την επιβολή των capital controls, χωρίς να επιστρέψουν.
Στην Ελλάδα, όπου η ανεργία μαστίζει τη νεολαία, εδώ που ολόκληροι κλάδοι έχουν καταρρεύσει ,όπως για παράδειγμα ο κατασκευαστικός και χιλιάδες οικοδόμοι έχουν μείνει χωρίς δουλειά, υπάρχει μια αγροτική περιοχή, η Ιεράπετρα, που τον περασμένο χειμώνα απασχολούσε 3-4 χιλιάδες αλλοδαπούς εργάτες γής και εφέτος λόγω έλλειψης εργατικών χεριών, κινδύνεψε με συρρίκνωση του πρωτογενή τομέα.
Αυτό το οξύμωρο σχήμα, παρουσιάστηκε από την αρχή του περασμένου καλοκαιριού, όταν στην καθημερινή ειδησεογραφία κυριαρχούσε ο φόβος της επιστροφής στη δραχμή, για την οποία οι αλλοδαποί εργάτες, δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα.
Οι Πακιστανοί μετανάστες, οι Βούλγαροι, οι Αλβανοί και σε μικρότερο βαθμό οι Ρουμάνοι, άρχισαν αμέσως να αναζητούν τρόπους, να φτάσουν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης, όπου θα ένιωθαν πιο ασφαλείς. Ένα μικρό ποσοστό αλλοδαπών εργατών επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Οι περισσότεροι όμως έφυγαν για την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και την Γερμανία.
Η φυγή των αλλοδαπών εργατών γής σε άλλες χώρες, έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα και στους ιδιοκτήτες μικρών διαμερισμάτων, τα οποία έχουν μείνει ξενοίκιαστα.
Ρεπορτάζ: Νίκος Πετάσης
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=1390727&srv=127
