Το Ξενία της Λιβαδειάς αποτελεί θέμα πρώτης προτεραιότητας για τη ΒΟΙΩΤΙΑ από το πρώτο της τεύχος και ταυτόχρονα η επαναλειτουργία του συνιστά μια δέσμευση του περιοδικού, που εξακολουθεί να ισχύει απαρέγκλιτα, για την επούλωση της χαίνουσας πληγής της πόλης, της ομορφιάς και του φιλότιμου. Στο 5ο της τεύχος, η ΒΟΙΩΤΙΑ έχει την μεγάλη τιμή να φιλοξενεί μια συνέντευξη του αρχιτέκτονα/μελετητή του Ξενία της Λιβαδειάς, κ. Αλέξανδρο Παπαγεωργίου-Βενετά, ακριβώς με την συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δημοπράτηση του τουριστικού περιπτέρου, που μετέβαλε οριστικά την ίδια τη μορφή των πηγών και του Τροφωνίου Αντρου αλλά και την εικόνα της βοιωτικής πρωτεύουσας σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο κ. Αλέξανδρος Παπαγεωργίου-Βενετάς ομιλεί στη ΒΟΙΩΤΙΑ για τη Λιβαδειά, για το Ξενία κι ακόμα για την πιστή αποκατάσταση του εμβληματικού κτηρίου.
Ο εκλογικός νόμος του 1877 -σε συνέχεια της συνταγματικής πρόνοιας του 1864 για καθολική ψηφοφορία- δίδει το δικαίωμα του εκλέγειν σε όλους τους άνω των 21 ετών άρρενες. Οι εκλογικοί κατάλογοι από τότε και εφεξής συντάσσονται και αναθεωρούνται με την επίβλεψη της δικαστικής εξουσίας, γεγονός που μας επιτρέπει να θεωρούμε ότι η καταγραφή των ψηφοφόρων είναι ακριβής και διεξοδική. Η ΒΟΙΩΤΙΑ δημοσιεύει σήμερα τους εκλογικούς καταλόγους της Λιβαδειάς και του Ζερικίου του 1895, που περιλαμβάνουν περίπου 2.000 ενήλικους άρρενες, με τα ονόματα, τα πατρώνυμα, τα επαγγέλματα και τις ηλικίες. Παρότι στην Ελλάδα αποτελεί παράδοση που διατηρείται ως τις μέρες μας οι εκλογείς να μην ταυτίζονται με τους κατοίκους μιας πόλης ή μιας περιοχής, η εικόνα που δίνεται για τη Λιβαδειά και το Ζερίκι είναι αρκετά σαφής και πολλαπλώς χρήσιμη. Το δημοσίευμα αυτό αποτελεί τον πρόλογο/προσχέδιο ενός βιβλίου με αρχειακές πηγές για την περιοχή μας στο τέλος του 19ου αιώνα, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Πάντως είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει ένα νέο πεδίο ενδιαφερόντων για τους ρέκτες αναγνώστες που επιχειρούν ή θα επιχειρήσουν να συμπληρώσουν το γενεαλογικό τους δέντρο.
Οι παραδοσιακές φορεσιές, όταν αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, μπορούν να αποτελέσουν μια ολόκληρη αφήγηση, μια ιστορία για τις κοινωνίες της εποχής τους. Η ΒΟΙΩΤΙΑ, με τη βοήθεια της συλλέκτριας κ. Ελπίδας Βαρθολομάτου-Γεωργοπούλου, επιχειρεί μια πρώτη ανάγνωση στα όσα ενδιαφέροντα έχουν να διηγηθούν οι φορεσιές της περιοχής Λιβαδειάς. Σε προσεχές τεύχος θα υπάρξει εκτενέστερο αφιέρωμα στις παραδοσιακές φορεσιές της Βοιωτίας και όχι μόνο.
Ο Εμμανουήλ Λυκούδης, μετά τη Λιβαδειά (ΒΟΙΩΤΙΑ τ.4), επισκέπτεται το 1900 την Αντίκυρα, το Δίστομο και το Στείρι. Οι ταξιδιωτικές εντυπώσεις του με τις καυστικές κρίσεις και τις οξυδερκείς παρατηρήσεις παρουσιάζονται από τον εκλεκτό όσο και Ειδικό Συνεργάτη.
Υπάρχουν και ορισμένα χρέη που καλό είναι να υπενθυμιστούν. Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα ταξίδια του Οθωνα και της Αμαλίας στη Βοιωτία θα δημοσιευτεί στο επόμενο 6ο τεύχος. Το (μικρό) β΄μέρος που έχει ζητηθεί από τους αναγνώστες για τον στρατηγό Δημήτριο Ιωάννου (ΒΟΙΩΤΙΑ τ.2), κριτικές για την έκδοση του περιοδικού αλλά και πολλά βιβλία που λαμβάνουμε, θα χρειαστεί να αναμείνουμε ακόμη λίγο.
