Το εορταστικό μήνυμα του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας
Πρός
Τούς Ευσεβείς Χριστιανούς
της καθ’ υμάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αδελφοί μου,
Σέ ένα κόσμο καί μιά εποχή πού οι άνθρωποι επιμένουν νά ακολουθούν τόν ολέθριο κατήφορο της αποστασίας από τό Θεου Νόμο καί μέ κάθε τρόπο προσπαθούν νά εξορίσουν τό Θεό μακριά από τή ζωή τους καί νά αφανίσουν κάθε αίσθηση του ιερου, ο Θεός μέ άπειρη αγάπη καί συγκατάβαση επιμένει νά έρχεται πρός τόν ανθρωπο καί νά τόν αγκαλιάζει λυτρωτικά μέ σκοπό νά του προσφέρει λύση σέ όλα τά προβλήματα πού τόν ταλανίζουν. Δεν παραμένει ξένος, ψυχρός καί αδιάφορος γιά τόν άνθρωπο πού τόν αρνείται, αλλά κινείται συνεχές νά συναντήσει τόν άνθρωπο γιά νά τόν σώσει καί ζωοποιήσει μέ τίς ακτιστες ενέργειές του.
Καταδέχεται, Αυτός ο Απειρος Θεός, μέ μιά κίνηση κενωτικής αγάπης, νά εισέλθει στόν πεπερασμένο κόσμο του μικρου ανθρώπου καί νά γίνει ο «Εμμανουήλ», δηλαδή ο Θεός πού ενεργεί σωστικά μέσα στήν ιστορία καί προσλαμβάνει αγαπητικά τόν κόσμο της φθοράς καί αποτυχίας γιά νά τόν ανορθώσει καί αποκαταστήσει.
Αυτή τήν παράδοξη πραγματικότητα τον «ερχομένου» Θεου, ο οποίος «σάρξ εγένετο καί ασκήνωσεν εν υμιν, καί έθεασάμεθα τήν δόξαν Αυτου», μας υπενθυμίζει καί πάλι η μεγάλη δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων. Αν θελήσουμε νά εμβαθύνουμε στό πραγματικό νόημα της Εκκλησιαστικής Πόρτας ξεπερνώντας τίς εξωτερικές εντυπώσεις πού υποβάλλει η επιπόλαιη εκκοσμίκευση, θά διαπιστώσουμε ότι η σάρκωση του Λόγου, ο Ενανθρώπηση του Θεου, συνιστά τήν τέλεια καί οριστική απάντηση του ουρανού στά προβλήματα καί τίς αγωνίες της γης.
ο εφετινός εορτασμός βρίσκει τήν κοινωνία μας σέ μεγάλη αναστάτωση καί ανησυχία πού συνοψίζεται σέ δύο λέξεις: οικονομική κρίση.
Οι νεοέλληνες παγιδευμένοι στή δύνη επιτακτικών αναγκών καί σοβαρών προβλημάτων στρέφονται αναγώνια πρός τήν εκκλησία αναζητώντας στήριξη, παραμυθία αλλά καί καθοδήγηση στίς νέες πρωτόγνωρες συνθήκες. Η Εκκλησία, μέ προφητική απευθυνότητα καί ψύχραιμη νηφαλιότητα μπροστά στή ρευστότητα των ενδοκοσμίων πραγμάτων, έχει χρέος να αποδείξει καί νά διακηρύξει οτι η κρίση, η οποία γίνεται κύρια αντιληπτή στόν τομέα της οικονομίας, είναι πρώτιστα κρίση ηθική καί πνευματική, πού οφείλεται στήν απομάκρυνση από τό Θεό καί τήν αθέτηση του Νόμου του. Οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις εποτελούν τό σύμπτωμα μιας υπαρξιακής ασθένειας καί αστοχίας. Υιοθετήσαμε ένα αντιπνευματικό καί αντιχριστιανικό τρόπο ζωής, όπου η επιτυχία καί επτυχία κρίνεται αποκλειστικά στό επίπεδο της απόκτησης υλικών αγαθών καί τήν απόλαυση εφήμερων ηδονών από τούς ανθρώπους, σέ βάση ατομική καί εγωιστική, καί μάλιστα σέ βάρος των πασχόντων καί αδυνάτων του κοινωνικου συνόλου.
Τό μήνυμα των Χριστουγέννων, τό μήνυμα του «ερχομένου» Θεου, η ελπίδα ότι «ετέχθη σήμερον σωτήρ», μπορεί καί πρέπει νά συντελέσει στόν απαναπροσανατολισμό της προσωπικής καί κοινωνικής μας ζωής. Η οικονομική κρίση πρέπει νά αποτελέσει ευκαιρία ειλικρινοίς μετανοίας καί αλλαγής της πορείας μας.
Όσο υπάρχει αυτό τό Θεου έλεος, όσο η αγάπη του Θεου δε μας εγκαταλείπει, όσο ο Θεός είναι ο «Εμμανουήλ», ο Θεός πού έγινε άνθρωπός καί παραμένει κοντά μας, υπάρχει ελπίδα γιά ένα καλύτερο μέλλον από τό πρίσμα της αγωνιότητος.
Eύχομαι ο ενανθρωπήσας Βασιλέας της ειρήνης καί της δικαιοσύνης νά ευλογεί τίς οικογενειές σας, νά γεμίζει τήν ύπαρξή σας μέ εύφροσύνη, χαρίζοντας σας όλα τά Εγκόσμια καί Υπερκόσμια Αγαθά Του.
Διάπυρος πρός Κύριον ευχέτης
† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Τούς Ευσεβείς Χριστιανούς
της καθ’ υμάς Ιεράς Μητροπόλεως
Αδελφοί μου,
Σέ ένα κόσμο καί μιά εποχή πού οι άνθρωποι επιμένουν νά ακολουθούν τόν ολέθριο κατήφορο της αποστασίας από τό Θεου Νόμο καί μέ κάθε τρόπο προσπαθούν νά εξορίσουν τό Θεό μακριά από τή ζωή τους καί νά αφανίσουν κάθε αίσθηση του ιερου, ο Θεός μέ άπειρη αγάπη καί συγκατάβαση επιμένει νά έρχεται πρός τόν ανθρωπο καί νά τόν αγκαλιάζει λυτρωτικά μέ σκοπό νά του προσφέρει λύση σέ όλα τά προβλήματα πού τόν ταλανίζουν. Δεν παραμένει ξένος, ψυχρός καί αδιάφορος γιά τόν άνθρωπο πού τόν αρνείται, αλλά κινείται συνεχές νά συναντήσει τόν άνθρωπο γιά νά τόν σώσει καί ζωοποιήσει μέ τίς ακτιστες ενέργειές του.
Καταδέχεται, Αυτός ο Απειρος Θεός, μέ μιά κίνηση κενωτικής αγάπης, νά εισέλθει στόν πεπερασμένο κόσμο του μικρου ανθρώπου καί νά γίνει ο «Εμμανουήλ», δηλαδή ο Θεός πού ενεργεί σωστικά μέσα στήν ιστορία καί προσλαμβάνει αγαπητικά τόν κόσμο της φθοράς καί αποτυχίας γιά νά τόν ανορθώσει καί αποκαταστήσει.
Αυτή τήν παράδοξη πραγματικότητα τον «ερχομένου» Θεου, ο οποίος «σάρξ εγένετο καί ασκήνωσεν εν υμιν, καί έθεασάμεθα τήν δόξαν Αυτου», μας υπενθυμίζει καί πάλι η μεγάλη δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων. Αν θελήσουμε νά εμβαθύνουμε στό πραγματικό νόημα της Εκκλησιαστικής Πόρτας ξεπερνώντας τίς εξωτερικές εντυπώσεις πού υποβάλλει η επιπόλαιη εκκοσμίκευση, θά διαπιστώσουμε ότι η σάρκωση του Λόγου, ο Ενανθρώπηση του Θεου, συνιστά τήν τέλεια καί οριστική απάντηση του ουρανού στά προβλήματα καί τίς αγωνίες της γης.
ο εφετινός εορτασμός βρίσκει τήν κοινωνία μας σέ μεγάλη αναστάτωση καί ανησυχία πού συνοψίζεται σέ δύο λέξεις: οικονομική κρίση.
Οι νεοέλληνες παγιδευμένοι στή δύνη επιτακτικών αναγκών καί σοβαρών προβλημάτων στρέφονται αναγώνια πρός τήν εκκλησία αναζητώντας στήριξη, παραμυθία αλλά καί καθοδήγηση στίς νέες πρωτόγνωρες συνθήκες. Η Εκκλησία, μέ προφητική απευθυνότητα καί ψύχραιμη νηφαλιότητα μπροστά στή ρευστότητα των ενδοκοσμίων πραγμάτων, έχει χρέος να αποδείξει καί νά διακηρύξει οτι η κρίση, η οποία γίνεται κύρια αντιληπτή στόν τομέα της οικονομίας, είναι πρώτιστα κρίση ηθική καί πνευματική, πού οφείλεται στήν απομάκρυνση από τό Θεό καί τήν αθέτηση του Νόμου του. Οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις εποτελούν τό σύμπτωμα μιας υπαρξιακής ασθένειας καί αστοχίας. Υιοθετήσαμε ένα αντιπνευματικό καί αντιχριστιανικό τρόπο ζωής, όπου η επιτυχία καί επτυχία κρίνεται αποκλειστικά στό επίπεδο της απόκτησης υλικών αγαθών καί τήν απόλαυση εφήμερων ηδονών από τούς ανθρώπους, σέ βάση ατομική καί εγωιστική, καί μάλιστα σέ βάρος των πασχόντων καί αδυνάτων του κοινωνικου συνόλου.
Τό μήνυμα των Χριστουγέννων, τό μήνυμα του «ερχομένου» Θεου, η ελπίδα ότι «ετέχθη σήμερον σωτήρ», μπορεί καί πρέπει νά συντελέσει στόν απαναπροσανατολισμό της προσωπικής καί κοινωνικής μας ζωής. Η οικονομική κρίση πρέπει νά αποτελέσει ευκαιρία ειλικρινοίς μετανοίας καί αλλαγής της πορείας μας.
Όσο υπάρχει αυτό τό Θεου έλεος, όσο η αγάπη του Θεου δε μας εγκαταλείπει, όσο ο Θεός είναι ο «Εμμανουήλ», ο Θεός πού έγινε άνθρωπός καί παραμένει κοντά μας, υπάρχει ελπίδα γιά ένα καλύτερο μέλλον από τό πρίσμα της αγωνιότητος.
Eύχομαι ο ενανθρωπήσας Βασιλέας της ειρήνης καί της δικαιοσύνης νά ευλογεί τίς οικογενειές σας, νά γεμίζει τήν ύπαρξή σας μέ εύφροσύνη, χαρίζοντας σας όλα τά Εγκόσμια καί Υπερκόσμια Αγαθά Του.
Διάπυρος πρός Κύριον ευχέτης
† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
