Εικοσιτετράωρες επαναλαμβανόμενες πανελλαδικές απεργίες ξεκινούν από σήμερα, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Αποτέλεσμα των απεργιακών αυτών κινητοποιήσεων είναι να μην μπορούν να γίνουν μεταγωγές κρατουμένων, παρά μόνο εσωτερικές, αλλά και.....
να μην πραγματοποιούνται επισκεπτήρια. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι διαμαρτύρονται, μεταξύ των άλλων, για τις συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές και για τη μη καταβολή νυκτερινής απασχόλησης. Η αποσυμφόρηση των φυλακών, σύμφωνα με την Ένωση, θα επέλθει εφόσον λειτουργήσουν οι φυλακές της Νιγρίτας Σερρών, της Δράμας και των Χανίων και εάν προσληφθεί σωφρονιστικό προσωπικό. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας πάνω από 12.500 χιλιάδες άτομα που έχουν διαπράξει από μικροκλοπές και απάτες έως τα πιο ειδεχθή εγκλήματα συνωστίζονται στις φυλακές σε συνθήκες άθλιες. Ήδη, τα καταστήματα κράτησης είναι υπερπλήρη, με αποτέλεσμα να κρατούνται μικροποινίτες με βαρυποινίτες, υπόδικοι με κατάδικους και χρήστες ναρκωτικών. Η δε τελευταία κατηγορία –δηλαδή, των κρατουμένων για υποθέσεις ναρκωτικών- αποτελεί μια μεγάλη κατηγορία, αφού πρόκειται για 4.500 άτομα, δηλαδή ποσοστό πάνω από 35%, τα οποία πολλές φορές χρήζουν θεραπείας και ψυχιατρικής αντιμετώπισης. Οι περισσότεροι από τους μισούς κρατούμενους είναι οικονομικά αδύναμοι να εξασφαλίσουν έστω και προσωπικά είδη υγιεινής ή ενδυμασίας. Πριν από λίγες εβδομάδες, 4 σωφρονιστικά καταστήματα δήλωσαν αδυναμία να δεχθούν επιπλέον κρατουμένους και, μάλιστα, ένας διευθυντής ανέφερε ότι μόνο στις τουαλέτες μπορούν να χωρέσουν. 44 κρατούμενοι προσέφυγαν για τις συνθήκες κράτησης που είχαν αντιμετωπίσει στις φυλακές Ιωαννίνων. Σύμφωνα με τις καταγγελίες τους, που δεν αμφισβητήθηκαν από το ελληνικό κράτος, στις φυλακές δυναμικότητας 80 ατόμων στοιβάζονταν 220 κρατούμενοι. Στην προσφυγή τους ανέφεραν ακόμα ότι είχαν χωριστεί και κοιμόντουσαν ανά 32 σε 4 μεγάλους θαλάμους και οι υπόλοιποι σε 4 μικρούς θαλάμους, ενώ κρεβάτια υπήρχαν και στους διαδρόμους της φυλακής, όπου κοιμόντουσαν άλλοι 45 κρατούμενοι. Το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας (18 ώρες) ήταν κλεισμένοι σε πολύ κακά αεριζόμενους θαλάμους, όπου για κάθε άτομο αντιστοιχούσαν μόλις 2 τ.μ., με συνέπεια να είναι περίπου «ο ένας πάνω στον άλλον». Κατά τις ίδιες καταγγελίες, δεν υπήρχε περίθαλψη για όσους ήταν ασθενείς, αλλά ούτε πρόνοια για την υγεία των υπολοίπων. Μολονότι το Ευρωδικαστήριο δέχθηκε ότι οι συνθήκες αυτές κράτησης δεν δημιουργήθηκαν με σκοπό να εξευτελίσουν ή να μειώσουν τους προσφεύγοντες κρατούμενους, εντούτοις στην πράξη η φύση τους ήταν τέτοια που να τους προκαλέσει οδύνη και εξευτελισμό. Για την ηθική τους βλάβη επιδίκασε 10.000 ευρώ στον καθέναν.
