CretanMagazine Κρητικά
Ενα απο τα πολλα πραγματα που οι γενιες του 2020 δεν θα μαθουν ποτε, ειναι οι παλιες συσκευες που βιωσαμε η γενια μας.
Εγω βεβαια τη γενια τη δικη μου τη θεωρω τυχερη, γιατι ειδαμε τη τεχνολογια εξ αρχης να εξελλισεται σε ολο της το μεγαλειο!
Απο το ραδιοφωνο με τη βελονα, που μαζι με τους σταθμους που δε ξεραμε ποιοι ηταν, επιαναν και τα παρασιτα!
Το μαυρο τηλεφωνο του ΟΤΕ που τοτε ειχε ενα καθε χωριο, η ειχαν ελαχιστοι.
Πολλες φορες μπαιρδευοτανε οι γραμμες και μιλουσανε διο τρεις ταυτοχρινα!
Αυτο που εκανε παρασιτα και λεγαμε »παρε το μηδεν» να καθαρισει η γραμμη!
Δεν θα μαθουν ποτε για , το κουρδιστο γραμμοφωνο, το πικαπ 78 στροφων σε βαλιτσα, το κασετοφωνακι που διαρκως μασουσε τη κασσεττα, και τη φωτογραφικη μηχανη με το φιλμ.
Δεν θα μαθουν τι θα πει να ζεις σε ενα σπιτι με ουτε καν ρευμα!
Τις παλιες δεκαετιες στα χωρια πολλοι, κυριως οι νεοι, οταν ηθελαν να διασκεδασουν το επετυχαιναν αυτο ευκολα, κανοντας πλακες.
Τις εκαναν κυριως απ ευθειας!
Συνηθως την πληρωναν οι χαζοι του καθε χωριου, που με τις πλακες των ζωηρων νεαρων, τους αποχαζευανε!
Αλλα οχι μονοι οι χαζοι του χωριου και του διπλανουπου ερχοταν στο χωριο, τη πληρωναν και οι πολλα αγαθοι!
Ευκολος στοχος οι αγαθοι, και οι πλακες που τουε εκαναν δεν ειχαν σταματημο!
Ομως υπηρχε και η αλλη εκτονωση, η πλακες δια τηλεφωνου!
Ευκολος τροπος για φαρσες και ασφαλης δια τηλεφωνου, επειδη τοτε δεν υπηρχε η αναγνωριση κλισης!
Αυτο βεβαια αν δεν ειχε αποτυπωθει στις Ελληνικες ταινιες, ισως μια μερα να ειχε ξεχαστει…
Πολλοι νεοι, αγορια και κοριτσια, πηγαιναν σε ενα θαλαμο του ΟΤΕ, εβαναν ενα διδραχμο που ειχε τοτε η αστικη χρεωση απεριοριστης ομηλιας, και επαιρναν ενα νουμερο στη τυχη…
Αν απαντουσε ο αλλος, ελεγαν οτι τους κατεβαινε στο μυαλλο, με καποια σοβαροτητα, που προβληματιζαν τον αλλο, μεχρι να προδωθουν απο τα χαχαρισματα του διπλανου του!
Στις σχολικες εκδρομες, σαν εφθαναν οι μαθητες στη πλατεια μιας πολης, δεν ξεχναγαν να πανε στο θαλαμο της πλατειας και να καμουν τις πλακες τους!
Ηταν κι αυτο μεσα στο προγραμμα.
Γελιο πολυ εφεραν οι φαρσες αυτες.
Στο χωριο μας τη Γαλια, ειχαμε τη δεκαετια του 60 ενα τηλεφωνο, αυτο ηταν σε ενα μπακαλικο του Παναγο, στο μεσον του χωριου.
Κλασικη ατακα ενος χωριανου που πηρε τηλεφωνο στην Απολυχνο και ρωταγε τον ανθρωπο στην αλλη ακρη της γραμμης…
-Απα …..Γαλια!! ατα? δηλ εδω ειναι το χωριο Γαλια, εκει τι ειναι?
Απο την αλλη του απαντανε …
-Απα…. Μονοχωρο!!!!!
Απαντα στη πλακα και ο αλλος!
Αυτη η φραση διαλλογου, εμεινε τα κοπελια να τη θυμουνται και να γελανε για πολλα χρονια!
Αφου περασε η δεκαετια του 60 και πηγαμε προς το 70, δειλα δειλα εβαλαν και καποια αλλοι χωριανοι τηλεφωνο ιδιωτικο στο σπιτι τους.
Φυσικα τοτε ενταθηκαν και οι πλακες δια τηλεφωνου!
Μεγαλη υποθεση να εχεις τη…τεχνολογια στο σπιτι σου!
Ενας χωριανος, κατ εξακολουθεση πλακατζης βρεθηκε σε ενα τετειο σπιτι, πρωτη μερα που βαλανε τη συσκευη!
Απο τη μια εβλεπε το καφετζη πιο πανω, και καθως τον εβλεπε, λεει του αθρωπου που εβαλε τηλεφωνο…
-Ελαστε μεσα να του καμωμε μια πλακα εκειΝουνε του καφετζη!
Ο καφετζης ο καημενος, εκανε το καφενειο του, αλλα εκανε και παρανομα και τον κουρεα!
Ετσι ειχε εξω στην εισοδο του μαγαζιου μια καρεκλα κουρεα και το τραπεζακι με τη μηχανη κουραματος και τα αλλα συνεργα…
Ο ορεξατος φαρσερ παιρνει τηλ στο καφενειο…
-Καφενειο εκει?
-Μαλλιστα! Απαντα αυτος
-Εισαι ο κυριος..(ταδε) και εχεις καφενειο στη Γαλια?
-Μαλλιστα! Απανταει εκεινος. Εγω ειμαι.
-Ειμαστε απο το τμημα της Εφοριας Μοιρων.
Μαθαμε οτι το μαγαζι το κανετε και κουρειο, και αυτο οπως γνωριζετε, ειναι παρανομο!
Ερχομαστε απο κει, και αμα θα το εξακριβωσουμε θα εχετε τις αναλογες κυρωσεις!
Κοπηκανε τα ποδια του ανθρωπου…
Τους ειπε βεβαια »οχι δε κανω καφενειο» αλλα την ενοιωθε τη παρανομια του!
Ενω οι αλλοι που εκαναν τη φαρσα, αφησαν το τηλεφωνο και ανεβαιναν προς το μαγαζι του, να δουνε τις συνεπειες της φαρσας τους. και τι να δουνε?
Ντακα ντακα ο ανθρωπος αγχωμενος μαζευε τα κουρευτικα του , τη καρεκλα του και τα πηγαινε μεσα να τα κρυψει, πιθανον σε αλλο σπιτι!
Βλεποντας το χιαχιρντισμο του, εσκαγαν στα γελια!
Θελω να πιστευω πως θα τον κοιταγανε ετσι λιγη ωρα γελωντας, αλλα μετα θα του ειπανε να μην ανησυχει μα πλακα ητανε!
Κειμενο Γεωργιος Χουστουλακης
