Το άγχος
παρουσιάζεται μετά από έκθεση σε πιεστικές συνθήκες ζωής ή μετά από εκδήλωση
ενός γεγονότος που αλλάζει την καθημερινότητα ή τα σημεία αναφοράς του ατόμου.
Το γεγονός αυτό μπορεί να είναι ένα θλιβερό γεγονός (π.χ. θάνατος προσφιλούς
προσώπου, απώλεια εισοδήματος, απώλεια εργασίας, διαζύγιο) ή ένα χαρμόσυνο
γεγονός (π.χ. γάμος, εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, εύρεση εργασίας, αποκατάσταση
οικονομικού προβλήματος).
Το άγχος αλλοιώνει την ικανότητα προσαρμογής του
ατόμου στην καθημερινότητα.
Ο ειδικός
παθολόγος εμπλέκεται με τις αγχώδεις διαταραχές, όταν κατά την διάρκεια της
αγχώδους διαταραχής εμφανίζονται σωματικά συμπτώματα όπως: ταχυκαρδία, παλμοί,
τρόμος, ναυτία, ζάλη, διαταραχές κενώσεων, πονοκέφαλος, δυσχέρεια αναπνοής,
πνίξιμο, αϋπνία, λιποθυμία, παράλυση, πόνοι κ.α.
Σε κάθε περίπτωση
εμφάνισης τέτοιου είδους συμπτωμάτων ο αποκλεισμός υποκείμενου οργανικού
νοσήματος είναι απαραίτητος. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.
Υπό την επήρεια
του άγχους, το κάψιμο στο στήθος είναι συχνό σύμπτωμα. Ορισμένες φορές το
σύμπτωμα είναι τόσο επίμονο που υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και
προσωπική ζωή του πάσχοντα. Το καρδιογράφημα και η γαστροσκόπηση που είναι οι
πιο συχνά πραγματοποιούμενες εξετάσεις σε άτομα με κάψιμο δεν αναδεικνύουν
υποκείμενο νόσημα. Υπό την επήρεια του άγχους αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής,
επιταχύνεται η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και κορτικοειδή,
διεγείρεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, αυξάνεται η έκκριση γαστρικών
υγρών. Το κάψιμο πολλές φορές οφείλεται σε παλινδρόμηση των αυξημένων γαστρικών
υγρών στον οισοφάγο. Ενίοτε υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης βλαβών στον οισοφάγο ή
ερεθισμού του τραχειοβρογχικού δέντρου.
Υπό την επήρεια
του άγχους, ο πόνος στο στήθος είναι συχνό σύμπτωμα. Ορισμένες φορές το
σύμπτωμα είναι τόσο επίμονο που υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και
προσωπική ζωή του πάσχοντα. Ο καρδιολογικός έλεγχος, ο οποίος είναι ο πιο συχνά
πραγματοποιούμενος έλεγχος σε άτομα με προκάρδιο άλγος δεν αναδεικνύει
υποκείμενο καρδιολογικό νόσημα. Υπό την επήρεια του άγχους αυξάνεται ο ρυθμός
της αναπνοής, επιταχύνεται η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και
κορτικοειδή, διεγείρεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, αυξάνεται η έκκριση
γαστρικών υγρών. Στις συνθήκες αυτές μπορεί να εμφανιστεί δυσπεψία, οισοφαγικός
σπασμός, σπασμός διαφράγματος που προκαλούν το σύμπτωμα του πόνου. Το σύμπτωμα
έχει ενίοτε ως αιτία σοβαρές διαβρώσεις του βλεννογόνου του πεπτικού συστήματος
και ανάπτυξη υποεπιθηλιακών αιμορραγιών.
Η δυσκολία
αναπνοής εμφανίζεται συχνά σε συνθήκες stress. Ορισμένες φορές το σύμπτωμα είναι τόσο επίμονο
που υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και προσωπική ζωή του πάσχοντα. Ο
αποκλεισμός υποκείμενου οργανικού νοσήματος είναι απαραίτητος. Ωστόσο η
παθολογική ιατρική εξέταση δεν αναδεικνύει υποκείμενο οργανικό νόσημα.
Υπό την επήρεια
του άγχους αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής, γίνεται υπεραερισμός, επιταχύνεται
η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και κορτικοειδή, διεγείρεται το
συμπαθητικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του συμπτώματος της
δυσκολίας αναπνοής.
Η χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις άγχους με δυσκολία αναπνοής
χωρίς υποκείμενη οργανική παθολογία χρησιμοποιείται από τη σύγχρονη παθολογία
όταν:
Ο ασθενής
κινδυνεύει από τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας
Επιδιώκεται η
αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα σε ασθενείς κυρίως λόγω νεαρού της ηλικίας,
ηπιότητας της διαταραχής
Ο ασθενής δεν
θέλει να λάβει ψυχοτρόπα φάρμακα.
Υπό την επήρεια
του άγχους επιταχύνεται η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και
κορτικοειδή, διεγείρεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Υπό τις συνθήκες της
αυξημένης δραστηριοποίησης του νευρικού συστήματος αυξάνεται ο μυϊκός τόνος και
ο ρυθμός της αναπνοής. Το αποτέλεσμα είναι η εγκατάσταση αναπνευστικής
αλκάλωσης που ευνοεί την ανάπτυξη σπασμών στους μύες που ευρίσκονται ήδη σε
κατάσταση αυξημένου μυϊκού τόνου. Ορισμένες φορές οι μυϊκοί σπασμοί είναι τόσο
έντονοι που διαρκούν επί μακρόν ή αποκτούν μόνιμο χαρακτήρα.
Η χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις άγχους με σπασμούς
χρησιμοποιούνται από τη σύγχρονη παθολογία όταν:
Ο ασθενής
κινδυνεύει από τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας
Επιδιώκεται η
αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα σε ασθενείς κυρίως λόγω νεαρού της ηλικίας,
ηπιότητας της διαταραχής
Ο ασθενής δεν
θέλει να λάβει ψυχοτρόπα φάρμακα.
Υπό την επήρεια
του άγχους, η λιποθυμία είναι συχνό σύμπτωμα. Υπό την επήρεια του άγχους
αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής, γίνεται υπεραερισμός, επιταχύνεται η
κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και κορτικοειδή, διεγείρεται το
συμπαθητικό νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη ζάλης που μπορεί να
οδηγήσει σε λιποθυμία. Ορισμένες φορές η λιποθυμία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα
απώλειας αγγειοκινητικών αντανακλαστικών λόγω άγχους ή εμφάνισης αιφνίδιας
αγγειοδιαστολής ή εμφάνισης αιφνίδιας πτώσης της αρτηριακής πίεσης ή
υπερτασικής κρίσης.
Οι διαταραχές
κενώσεων λόγω κινητοποίησης νευροφυτικών αντανακλαστικών που επιδρούν στην
κινητικότητα του γαστρεντερικού σωλήνα είναι συχνό σωματικό σύμπτωμα. Ορισμένα
άτομα παρουσιάζουν μόνο διάρροια, άλλα μόνο δυσκοιλιότητα, αλλά συνηθέστερα
πρόκειται για εναλλαγές διάρροιας δυσκοιλιότητας.
Ο ρόλος του
ειδικού παθολόγου αφορά:
Την ενίσχυση του
γαστρεντερικού σωλήνα, η λειτουργία του οποίου βλάπτεται από την ψυχολογική
διαταραχή με φαρμακευτική αγωγή συμπληρωματική τυχόν επιβαλλόμενης ψυχιατρικής
θεραπείας.
Την χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις ατόμων που κινδυνεύουν από
τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας, δεν θέλουν να λάβουν
ψυχοτρόπα φάρμακα ή λόγω νεαρού της ηλικίας και ηπιότητας της διαταραχής
επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα.
Τον αποκλεισμό
υποκείμενης οργανικής παθολογίας.
H ναυτία λόγω
κινητοποίησης νευροφυτικών αντανακλαστικών που επιδρούν στην γαστρική έκκριση,
στην κινητικότητα του γαστρεντερικού σωλήνα και στη σύσπαση του διαφράγματος
είναι συχνό σωματικό σύμπτωμα. Ο ρόλος του ειδικού παθολόγου στις καταστάσεις
άγχους με ναυτία αφορά:
Την ενίσχυση των
οργανικών συστημάτων
Την χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις ατόμων που κινδυνεύουν από
τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας, δεν θέλουν να λάβουν
ψυχοτρόπα φάρμακα ή λόγω νεαρού της ηλικίας και ηπιότητας της διαταραχής
επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα.
Τον αποκλεισμό
υποκείμενης οργανικής παθολογίας.
Ο εμετός λόγω
γαστρικής υπερέκκρισης και κινητοποίησης νευροφυτικών αντανακλαστικών που
επιδρούν στην κινητικότητα του γαστρεντερικού σωλήνα και στη σύσπαση του
διαφράγματος είναι συχνό σωματικό σύμπτωμα. Ο ρόλος του ειδικού παθολόγου στις
καταστάσεις άγχους με εμετό αφορά:
Την ενίσχυση των
οργανικών συστημάτων που βλάπτονται
Την χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις ατόμων που κινδυνεύουν από
τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας, δεν θέλουν να λάβουν
ψυχοτρόπα φάρμακα ή λόγω νεαρού της ηλικίας και ηπιότητας της διαταραχής
επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα.
Τον αποκλεισμό
υποκείμενης οργανικής παθολογίας.
Υπό την επήρεια
του άγχους, πόνοι στο σώμα είναι συχνό σύμπτωμα. Ορισμένες φορές είναι τόσο
επίμονοι που υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και προσωπική ζωή του
πάσχοντα. Υπό την επήρεια του άγχους στις υφιστάμενες συνθήκες επιτάχυνσης της
κυκλοφορίας και του μεταβολισμού εμφανίζεται αύξηση των απαιτήσεων των μυών σε
οξυγόνο και γενικευμένη επιτάχυνση ποικίλων μεταβολικών αντιδράσεων με
αποτέλεσμα την πυροδότηση μυικών σπασμών που προκαλούν πόνο. Η υπερέκκριση
γαστρικών υγρών, η ανωμαλία στην κινητικότητα του διαφράγματος και του
γαστρεντερικού σωλήνα, η αλλοίωση ποικίλων νευροφυτικών αντανακλαστικών που
προκαλούνται από ορμόνες του stress επιδεινώνουν την κατάσταση.
Ο ρόλος του
ειδικού παθολόγου αφορά:
Την ενίσχυση των
μυϊκών ιστών, η λειτουργία των οποίων βλάπτεται από την ψυχολογική διαταραχή με
αγωγή συμπληρωματική τυχόν επιβαλλόμενης ψυχιατρικής θεραπείας.
Την χρήση μεθόδων
ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις ατόμων που κινδυνεύουν από
τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής θεραπείας, δεν θέλουν να λάβουν
ψυχοτρόπα φάρμακα ή λόγω νεαρού της ηλικίας και ηπιότητας της διαταραχής
επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα.
Τον αποκλεισμό
υποκείμενης οργανικής παθολογίας.
Υπό την επήρεια
του άγχους, τα τσιμπήματα στο στήθος είναι συχνό σύμπτωμα. Ορισμένες φορές
είναι τόσο επίμονα που υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και προσωπική ζωή
του πάσχοντα. Ο καρδιολογικός έλεγχος, ο οποίος είναι ο πιο συχνά
πραγματοποιούμενος έλεγχος δεν αναδεικνύει υποκείμενο καρδιολογικό νόσημα. Υπό
την επήρεια του άγχους στις υφιστάμενες συνθήκες επιτάχυνσης της κυκλοφορίας
και του μεταβολισμού εμφανίζεται υπερέκκριση γαστρικών υγρών, μυϊκός σπασμός,
ανωμαλία στην κινητικότητα του διαφράγματος και του γαστρεντερικού σωλήνα,
αύξηση των απαιτήσεων της καρδιάς και των ιστών σε οξυγόνο, παράγοντες που
ευθύνονται για την πυροδότηση των νυγμωδών αλγών στο στήθος.
Το πνίξιμο
εμφανίζεται συχνά σε συνθήκες stress και κατάθλιψης. Ορισμένες φορές το σύμπτωμα είναι τόσο επίμονο που
υποβαθμίζεται σοβαρά η επαγγελματική και προσωπική ζωή του πάσχοντα. Ο
αποκλεισμός υποκείμενου οργανικού νοσήματος είναι απαραίτητος. Ωστόσο η
παθολογική ιατρική εξέταση δεν αναδεικνύει υποκείμενο οργανικό νόσημα.
Υπό την επήρεια
του άγχους αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής, γίνεται υπεραερισμός, επιταχύνεται
η κυκλοφορία, εκκρίνονται κατεχολαμίνες και κορτικοειδή, διεγείρεται το συμπαθητικό
νευρικό σύστημα, αλλοιώνεται η ομαλή κινητικότητα του διαφράγματος, επηρεάζεται
η ομαλή ροή του σάλιου με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του συμπτώματος της
πνιγμονής. Η χρήση μεθόδων ολιστικής και εναλλακτικής ιατρικής σε περιπτώσεις
ατόμων που κινδυνεύουν από τις σωματικές παρενέργειες της ψυχιατρικής
θεραπείας, δεν θέλουν να λάβουν ψυχοτρόπα φάρμακα ή λόγω νεαρού της ηλικίας και
ηπιότητας της διαταραχής επιδιώκεται η αποφυγή εξάρτησης από ψυχοφάρμακα έχει
σημαντική θέση κατά την διάρκεια της σωστής παθολογικής εξέτασης.
Δρ. Αναστασία
Μοσχοβάκη
Ιατρός – Ειδική
Παθολόγος
anastasiamoschovaki1.blogspot.gr