Η οικονομική οδήγηση του αυτοκινήτου αποτελεί μια καλή συνήθεια γιατί αφενός κάνει καλό στην τσέπη και αφετέρου στο περιβάλλον. Ας δούμε λοιπόν παρακάτω πως μπορεί κανείς να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή χαμηλή κατανάλωση ανεξαρτήτως τον τύπο κινητήρα ή καυσίμου, αλλά και με ποιο τρόπο γίνεται η μέτρηση κατανάλωσης καυσίμου.
Οικονομική οδήγηση
• Οι αλλαγές των ταχυτήτων πρέπει να γίνονται στις στροφές που αποδίδεται η ροπή του κινητήρα. Οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες βενζίνης έχουν αρκετή ροπή γύρω στις 2.500 με 3.000 σ.α.λ. και οι τούρμπο ή οι ντίζελ στις 2.000-2.500 σ.α.λ.
• Η κατανάλωση του κινητήρα αυξάνεται κατακόρυφα αν πατάμε άσκοπα βαθιά το πεντάλ του γκαζιού. Όταν είναι κρύος ο κινητήρας, η προθέρμανση γίνεται οδηγώντας με στρωτό τρόπο και δεν χρειάζεται να μένει στο ρελαντί για να ζεσταθεί.
• Σε τακτικά διαστήματα να γίνεται έλεγχος των πιέσεων των ελαστικών. Μη ενδεδειγμένη από τον κατασκευαστή πίεση αυξάνει την κατανάλωση αλλά και την φθορά των ελαστικών, ενώ «αλλοιώνει» την οδική συμπεριφορά.
• Ξεκινάμε πάντα στρωτά αλλάζοντας «μαλακά» τις ταχύτητες έτσι ώστε να μην φθείρεται το κιβώτιο ταχυτήτων αλλά και ο δίσκος συμπλέκτη. Όταν βλέπουμε από μακριά το φανάρι αναμμένο κόκκινο αφήνουμε το γκάζι με ταχύτητα και δεν επιβραδύνουμε απότομα ή με νεκρά ταχύτητα. Η οικολογική οδήγηση έχει πολλαπλά οφέλη.
• Το καλοκαίρι καλό είναι να μην επιλέγεται η χαμηλότερη δυνατή θερμοκρασία στο air condition, γιατί πιέζεται πολύ το σύστημα το κλιματισμού. Επίσης τα τελείως ανοιχτά παράθυρα αυξάνουν σημαντικά την αεροδυναμική αντίσταση.
• Στους ανοιχτούς δρόμους επιτυγχάνεται οικονομία σε ταχύτητες της τάξεως των 100-120 χλμ./ώρα και φυσικά με τη μακρύτερη σχέση στο κιβώτιο. Σε πολύ χαμηλές ταχύτητες ο κινητήρας ζορίζεται (με μεγάλη σχέση) και σε γρήγορους ρυθμούς η κατανάλωση αυξάνεται κατακόρυφα.
• Πάντα να τηρούνται τα διαστήματα service και αλλαγής λαδιών, γιατί ο κινητήρας έτσι λειτουργεί πιο σωστά.
• Η υπερφόρτωση και η σχάρα οροφής αυξάνουν πολύ την κατανάλωση. Αφαιρέστε τα περιττά βάρη από το πορτ μπαγκάζ και την σχάρα όταν δεν χρειάζονται.
• Με τη φθηνότερη βενζίνη ή πετρέλαιο δεν επιτυγχάνεται πάντα οικονομία. Ένα πιο ενισχυμένο καύσιμο με πρόσθετα και όχι απαραίτητα με περισσότερα οκτάνια ή κετάνια, μπορεί να στοιχίζει λίγα λεπτά του ευρώ παραπάνω, αλλά επιτυγχάνει καλύτερη καύση και άρα καλύτερη αποδοτικότητα και λειτουργία του κινητήρα.
Πως γίνεται η μέτρηση κατανάλωσης καυσίμου
1. Μηδενίστε το μερικό χιλιομετρητή.
2. Γεμίστε με καύσιμο το ρεζερβουάρ μέχρι να φουλάρει πλήρως.
3. Διανύστε τουλάχιστον 200-300 χιλιόμετρα και ξαναγεμίστε.
Διαιρέστε τα λίτρα καυσίμου που γεμίσατε με τα χιλιόμετρα που έχετε διανύσει και πολλαπλασιάστε x100. Το αποτέλεσμα δείχνει λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Παράδειγμα: Έστω ότι η αντλία έδειξε 30 λίτρα καυσίμου και ο μερικός χιλιομετρητής έχει γράψει 410 χιλιόμετρα: 30 λτ. / 410 χλμ. x 100 = 7,3 λτ./100 χλμ. http://www.autogreeknews.gr
