Ένα ποτήρι χυμός κράνμπερι την ημέρα μπορεί να προστατεύει τις γυναίκες από τις επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις, αναφέρουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.
Σε μελέτη με 373 εθελόντριες, μέσης ηλικίας 41 ετών, οι οποίες είχαν υποστεί τουλάχιστον δύο ουρολοιμώξεις κατά το τελευταίο έτος, διαπίστωσαν πως όσες έπιναν καθημερινά ένα ποτήρι χυμό κράνμπερι είχαν σχεδόν 40% λιγότερες υποτροπές της λοίμωξης.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην «Αμερικανική Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής» (AJCN), χώρισαν τις εθελόντριές τους σε δύο ομάδες, η μία εκ των οποίων έπινε καθημερινά 240 ml χυμό κράνμπερι και η άλλη ένα ποτήρι ανενεργού ουσίας (εικονικός χυμός).
Έπειτα από 24 εβδομάδες, στην ομάδα όσων έπιναν τον χυμό κράνμπερι είχαν καταγραφεί 39 νέα κρούσματα ουρολοίμωξης, ενώ στην ομάδα όσων έπιναν τον εικονικό χυμό67 – μία διαφορά της τάξης του 39%.
Επιπλέον, στην ομάδα του κράνμπερι ήταν μειωμένα κατά 37% και τα κρούσματα ουρολοίμωξης με πυουρία. Η πυουρία είναι η ύπαρξη λευκών αιμοσφαιρίων (σ.σ. είναι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που κυκλοφορούν στο αίμα) στα ούρα και υποδηλώνει τη αντίδραση του ουροποιητικού στα μικρόβια.
Οι ερευνητές εξηγούν στο άρθρο τους ότι τα κράνμπερι είναι πλούσια σε μία ομάδα θρεπτικών συστατικών που ονομάζονται προανθοκυανιδίνες (PACs) οι οποίες εμποδίζουν την συγκόλληση των βακτηρίων και την πρόκληση λοίμωξης.
Ωστόσο, ο χυμός δεν φαίνεται να μπορεί να καταπολεμήσει την λοίμωξη όταν αυτή εδραιωθεί, έσπευσαν να διευκρινίσουν. Και συμπλήρωσαν πως σε τέτοια περίπτωση, η αντιβιοτική αγωγή πιθανώς είναι απαραίτητη.
Οι ουρολοιμώξεις είναι από τις συνηθέστερες βακτηριακές λοιμώξεις. Υπολογίζεται ότι σε ετήσια βάση καταγράφονται τουλάχιστον 150 εκατομμύρια κρούσματα ουρολοίμωξης σε όλο τον κόσμο, με έξι στις δέκα γυναίκες να παρουσιάζουν τουλάχιστον μία στη διάρκεια της ζωής και τις μία στις τέσσερις να υποτροπιάζουν μέσα σε έξι μήνες.
Στα συμπτώματα της ουρολοίμωξης συμπεριλαμβάνονται έντονη, επίμονη ανάγκη για ούρηση και αίσθημα καύσου στη διάρκειά της.
Οι ουρολοιμώξεις συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιβιοτική αγωγή, αφού προηγηθεί ανάλυση και καλλιέργεια ούρων για να εντοπιστεί το υπαίτιο βακτήριο και αντιβιόγραμμα, για να εξακριβωθεί σε ποια αντιβιοτικά είναι ευαίσθητο.
