Η κλίμακα Κελσίου είναι εμπειρική κλίμακα μέτρησης της θερμοκρασίας. Ονομάστηκε έτσι...προς τιμήν του Σουηδού αστρονόμου και μαθηματικού Άντερς Κέλσιου και σήμερα έχει σχεδόν αντικαταστήσει την παλαιότερη Κλίμακα Φαρενάιτ, που είχε προτείνει το 1724 ο Γερμανός φυσικός Γαβριήλ Φάρεναιτ (1686–1736) για τη μέτρηση της θερμοκρασίας. Ωστόσο η δεύτερη εξακολουθεί να έχει περιορισμένη χρήση στις ΗΠΑ και σε κάποιες μικρές χώρες, όπως η Μπελίζ.
Πού διαφέρουν οι δύο κλίμακες
Στην κλίμακα Φαρενάιτ το σημείο πήξης του νερού είναι οι 32 βαθμοί Φαρενάιτ (°F) και το σημείο βρασμού του οι 212 (°F) (πάντα σε κανονική ατμοσφαιρική πίεση), χωρίζοντας έτσι τα δύο σημεία αναφοράς κατά 180 βαθμούς. Επομένως, ένας βαθμός της κλίμακας Φαρενάιτ ισούται με το 1/180 του διαστήματος μεταξύ πήξης και βρασμού.
Το αντίστοιχο διάστημα στην κλίμακα Κελσίου είναι 100 βαθμοί. Έτσι το διάστημα ενός βαθμού Φαρενάιτ είναι διάστημα 5/9 του ενός βαθμού Κελσίου. Οι δύο κλίμακες έχουν κοινό σημείο στους -40 βαθμούς (δηλαδή -40 °F και -40 °C αναπαριστούν την ίδια θερμοκρασία).
Πώς γίνεται η μετατροπή
Αν χρειαστεί να μετατρέψεις γρήγορα βαθμούς Φαρενάιτ σε Κελσίου, θα κάνεις το εξής:
Θα αφαιρέσεις από τους βαθμούς Φαρενάιτ 32 και θα πολλαπλασιάσεις με το κλάσμα 5/9.
Ή θα αφαιρέσεις 32 και θα διαιρέσεις με το 1,8.
Για παράδειγμα, αν οι βαθμοί Φαρενάιτ είναι 100, μείον 32 = 68 Χ 5/9 = 37,7.
Πηγή
