Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Στέλιος Παπαθεμελής ''Είναι αφελές να πιστεύει κανείς σε ελληνοτουρκικές φιλίες''



«Το ότι το ελληνικό μνημόνιο διαφέρει ριζικά από αυτά της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας σε βάρος των Ελλήνων» υπογράμμισε, μιλώντας για χρέος«δυσβάσταχτο και μη βελτιώσιμο και διαχειρίσιμο, στα μεγέθη που διογκώνεται εξαιτίας των τοκογλυφικών διαθέσεων της διεθνούς τραπεζικής τάξης».
«Αν το χρέος αυτό δεν το αναδιαπραγματευτούμε, κάτι που οφείλαμε να κάνουμε πριν μπούμε στη τρόϊκα, τώρα όσο περνούν οι ημέρες μπορεί να καταστεί αγχόνη σε βάρος των Ελλήνων και βλέπω ότι αυτοί που κυβερνούν σήμερα την χώρα δεν έχουν καμία διάθεση για αναδιαπραγμάτευση και αν το πράξουν, θα το πράξουν με όρους των διεθνών τοκογλύφων, πράγμα εντελώς διαφορετικό, καθώς η αναδιαπραγμάτευση πρέπει να γίνει με εθνικούς όρους , συνειδητοποιώντας ότι πρέπει να πράξουν αυτό που έκανε ο ηγέτης της Αργεντινής το 2003, όταν κάλεσε τους δανειστές και τους είπε ότι μπορώ να σας δώσω μέχρι 35% των απαιτήσεων σας. Σε διαφορετική περίπτωση μαζεύτε τα και φύγετε» υπογράμμισε, υπενθυμίζοντας το καθαρό χρέος της Ελλάδας το 1997, που ήταν στο 29% του ΑΕΠ, φτάνοντας στο 86% το 2009 κι εκτιμώντας ότι αυτό θα φτάσει, δυστυχώς, στο 165 με 170 % του ΑΕΠ, γεγονός που δείχνει απόλυτα πως είναι δυσβάσταχτο και δεν μπορεί να το σηκώσει η ελληνική οικονομία, η οποία διαρκώς αποδίδει στους τοκογλύφους ότι απομυζά από τους Έλληνες.
Ποια όμως, είναι τα επίκαιρα διδάγματα από την Άλωση της Πόλης; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης χαρακτήρισε την επέτειο «θλιβερή για τον Ελληνισμό», μιλώντας για την πρώτη άλωση που προηγήθηκε από τους Φράγκους της τέταρτης σταυροφορίας, το 1204, η οποία έπληξε θανάσιμα το Βυζάντιο , καθώς οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι, τις παραμονές της άλωσης , περίμεναν την βοήθεια της δυτικής χριστιανοσύνης, που δεν ήρθε, ταυτίζοντας εκείνες τις καταστάσεις με την σημερινή, όπου κάποιοι περιμένουν την βοήθεια του ΔΝΤ και δεν έρχεται ή έρχεται με βαρύτατους όρους!
Αναφέρθηκε στην απάντηση του Κ. Παλαιολόγου στον Μωάμεθ, που σήμανε την αντίσταση του ελληνισμού κατά των κατακτητών για αιώνες, προκειμένου να μπορέσει ο ελληνισμός να κερδίσει Ελλαδικό κράτος και στον ίδιο προαιώνιο εχθρό, που εκπόρθησε την Πόλη το 1453 και συνεχίζει να απειλεί τον ελληνισμό στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στην Θράκη.
«Είναι αφελές να πιστεύει κανείς σε ελληνοτουρκικές φιλίες και άλλα παρόμοια ηχηρά, καθώς η σχέση Ελλάδας - Τουρκίας είναι σχέσεις συγκρουσιακής συνύπαρξης» τόνισε ο κ. Παπαθεμελής, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην πολιτική των Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, καθώς και των λαθών που έκανε το Ελληνικό κράτος στην επανάκτηση της Κωνσταντινούπολης.