Του Νίκου Καϊλη*
Λίγο καιρό πριν την αρχή του καλοκαιριού άρχισε να συγκεντρώνεται πλήθος νέων κυρίως στην πλατεία Συντάγματος
και στη συνέχεια σε πολλές πλατείες σε όλη την Ελλάδα.Τα Μ.Μ.Ε αμέσως έστρεψαν τα φώτα τους σε αυτήν την πρωτό-
γνωρη,για την χώρα μας,κίνηση ,γράφτηκαν πολλά περι συμμετοχικής δημοκρατίας,περι ανοιχτών συνελεύσεων που ο
καθένας μπορούσε να πει την γνώμη του,να εκφράσει την οργή του.....
Ονομάστηκε το κίνημα των Αγανακτισμένων και το κύριο αίτημα του ήταν να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης
και ζητούσε κοινωνική δικαιοσύνη,σωστή χρήση των νόμων και των θεσμών αλλά και επανάκτηση του δικαιώματος του κάθε ανθρώπου να
αποφασίζει και να καθορίζει το παρόν και το μέλλον του.Τα παιδιά αυτά πίστεψαν πως η πλατεία ήταν η μοναδική λύση,
ο μοναδικός τρόπος να ακουστεί η φωνή τους.
Είναι όμως το κίνημα αυτό αυθόρμητο; αναρωτήθηκα μέχρι που πήγα στην πλατεία και είδα πολλών ειδών ανθρώπους να ζητούν
όμως όλοι το ίδιο πράγμα...ΟΧΙ στο πισωγύρισμα,αλλά πολλά βήματα μπροστά!
Αυτή η ειρηνική διαμαρτυρία των νέων ανθρώπων βρήκε ανταπόκριση από φοιτητικά και συνδικαλιστικά κινήματα,
εργαζομένους,μητέρες,ανέργους, ακόμα και από νεολαίες πολιτικών κομμάτων.
Στις
ημέρες που ήταν εκεί συγκεντρωμένοι οι αγανακτισμένοι,οι πολιτικές
εξελίξεις ήταν ραγδαίες,πρωτοβουλία για οικουμενική κυβέρνηση
προτάθηκε,καταλήξαμε σε σαρωτικό ανασχηματισμό..το αποτέλεσμα ήταν πάντως ο,τι κάτι έγινε,κάτι ακούστηκε.
Όμως,όσο περνούσε ο καιρός έφθινε το κίνημα γιατί την ειρηνική του δομή βάλανε στο στόχαστρο οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι
μέσω του οποίου δημιουργούσαν επεισόδια και προκαλούσαν αναταραχή και καλλιεργούσαν κλίμα αναρχίας στην "πλατεία".
Οι αγανακτισμένοι έφυγαν,
η πλατεία άδειασε και καθαρίστηκε,ΟΜΩΣ κανείς δεν ξέχασε.
Μήπως βιώνουμε την μετάβαση στην επόμενη γενιά;
Είδομεν....
* Ο Νίκος Καϊλης είναι Μέλος της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Ν. Βοιωτίας.