Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΙΚΩΝΑ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
«Είναι άριστο βιβλίο εκείνο, που ανοίγουμε με λαχτάρα και κλείνουμε με κέρδος» (ΑΛΚΟΤ)
Θα
πρέπει να πούμε ευθύς εξ αρχής, ότι έχει απόλυτο δίκαιο ο ΑΛΚΟΤ, όταν
μας λέει τον ωραίο ορισμό που προτάξαμε, διότι όλοι μας ανεξαιρέτως αυτό
το πράγμα διαπιστώνουμε κάθε φορά που διαβάζουμε ένα ωραίο και προ
πάντων πολύ διδακτικό για την ζωή μας και την πνευματική μας πορεία και
άνοδο μας βιβλίο.
Τα λέω δε ολ’ αυτά γιατί
προ ημερών έλαβα «τιμής ένεκεν» το πάρα πάνω βιβλίο του πολύ αγαπητού
φίλου και εκλεκτού συναδέλφου εκπαιδευτικού και Δ/ντου του 6ου Δημ.
Σχολείου Θηβών κυρίου Αθανασίου Καραπέτσα ο οποίος ανήκει δικαιωματικά,
λόγω του τεραστίου πνευματικού έργου που επιτελεί επί τόσα χρόνια μέσα
στο Σχολείο αλλά και έξω από αυτό, μέσα στην κοινωνία, το λένε και το
δηλώνουν τα παιδιά του, οι μαθητές του.
Ανήκει λέμε
οπωσδήποτε, στη μεγάλη εκείνη τάξη των πραγματικά πνευματικών και
χαρισματικών εκπαιδευτικών, αλλά και καλλιεργημένων ανθρώπων, που η
αγωγή, το παράδειγμα, μα πάνω απ’ όλα η αγάπη που, δείχνουν και
εφαρμόζουν στους μαθητές τους μένουν παντοτινά και ανεξίτηλα σ’ αυτούς..
Ας
έλθουμε όμως στο βιβλίο του που θέλουμε να παρουσιάσουμε τώρα.
Πρόκειται για ένα θαυμάσιο βιβλίο που αναφέρεται στην Ι. Μονή
Ευαγγελιστρίας Ελικώνα, την περίφημη Μονή της Παναγίας μας.
Το προλογίζουν οι: Μακ. Αρχ/πος Αθηνών κ. Ιερώνυμος και Σεβ/τος Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος.
Το
γεγονός δε και μόνον αυτό καθορίζει την υψηλή ποιότητα του έργου και
σηματοδοτεί την όλη πνευματική αφέλεια που αποκομίζει ο αναγνώστης. Γι’
αυτό και είπαμε στην αρχή πως « είναι άριστο βιβλίο εκείνο, που
ανοίγουμε με λαχτάρα και κλείνουμε με κέρδος». Αυτό θα το διαπιστώσει
οπωσδήποτε ο κάθε αναγνώστης του…
Θα σταματήσουμε όμως εδώ για να δώσουμε ένα μικρό δείγμα γραφής του συγγραφέα μας και θα επανέλθουμε στο 2ο μέρος.
Θα σταματήσουμε όμως εδώ για να δώσουμε ένα μικρό δείγμα γραφής του συγγραφέα μας και θα επανέλθουμε στο 2ο μέρος.
Γράφει
στην εισαγωγή του: «..Στην απέλπιδα αυτή προσπάθεια δεν είναι λίγες οι
φορές που τα βήματα μας μας οδήγησαν σ’ ένα μοναστήρι. Δεν είναι λίγες
οι φορές που μπροστά σε μια εικόνα αφεθήκαμε, περιμένοντας τον εξαγνισμό
μας, και στο πρόσωπο της Παναγίας είδαμε ζωγραφισμένη την ελπίδα. Δεν
είναι λίγες οι φορές που είδαμε τα μάτια να λάμπουν από αισιοδοξία και
το σώμα μας, ανάλαφρο απ’ της έγνοιας το βάρος, να παίρνει κουράγιο και
δύναμη κι ανάλαφρα να κατηφορίζει κρύβοντας στη θέληση μας την αυγή της
δύναμης για το μονοπάτι του αύριο.
Αυτή η αδυναμία
αλλά και ο ευαγγελισμός της καινούργιας ζωής για τον άνθρωπο, δώρο
αξεπέραστο απ’ τ’ άσβεστο αστέρι της φτωχικής φάτνης, άλλαξε το
βηματισμό της καρδιάς μας και μας έδειξε το δρόμο που οδηγεί στη
λύτρωση. Ας αφεθούμε στην πρόνοια και τη θέληση Αυτού κι ας ανηφορίσουμε
προς την κορφή που μας φέρνει κοντά στ’ άστρα της αιωνιότητας και της
ευτυχίας…»
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣΜΕΛΕΤΙΟΣ Ν. ΘΑΝΑΣΟΥ
ΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ
Ι.Ν. ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΗΒΩΝ
ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΒΟΙΩΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ