Του Κώστα Γ. Γιοβανόπουλου
Δημοκρατία δεν είναι χίλιοι ιδρωμένοι υποψήφιοι στην ανηφόρα με τις κάρτες. Τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι ο πολίτης να πετά την ψήφο του σε κλαψιάρικο κοπάδι κροκοδείλων στη λίμνη της κάλπης.
Αυτός ο ανθέλληνας Καλλικράτης είναι πολτοποιητής, δεν μας πρέπει. Πού είναι μωρέ οι δικές μας συλλογικότητες; Τι είχε δηλαδή η οργάνωσή μας σε χωριά; Τι πάει να πει αποκεντρωμένη και αντιπεριφέρεια; Να σας πω εγώ: ψηφοφόροι κι υποψήφιοι κόκκοι άμμου, χάος, θλίψη. Σταυρώνουν μονοκούκι οι χωρικοί στα βουνά, και βγάζουν αέρα όποιον τους δείξανε στην πόλη. Σταυρώνουν κατά χιλιάδες οι αστοί και βγάζουν πρύτανη τη Γκόλφω στο χωριό.
Ούτε τον "Καποδίστρια" αγάπησα, μισώ τον "Καλλικράτη".
Συντοπίτες! Ελάτε να τον ξανασχεδιάσουμε. Σύγχρονα αλλά πίσω στις Κοινότητές μας. Αναπτυξιακά αλλά όχι μόνο με ΕΣΠΑ βασιλιά, με ανθρωπιά, γειτόνους και χαρά. Να ξέρω ποιον και τι ψηφίζω, όχι πια τα επιτήδεια κομματόσκυλα. Αν δεν αλλάξουμε, στις επόμενες τοπικές εκλογές τα φαινόμενα σιχασιάς θα πολλαπλασιαστούν ως οι βρωμερές μύγες.
Υ.Γ. Εσύ που θα εκλεγείς αύριο Δήμαρχος, Νομάρχης κλπ. θυμήσου: δεν ψάχναμε διαχειριστή, φωνακλά, καταθέτη στεφανιών. Εμπνευσμένο ταγό χρειαζόμαστε, άρχοντα, Άρχοντα, ...κατά τι ανώτερο των Λουδοβίκων.
