Αυτο τον καιρό, καταβάλλεται μια γιγαντιαία προσπάθεια παραπληροφόρησης και συγκάλυψης της αλήθειας, από κυβέρνηση και ΜΜΕ, για το λεγόμενο "προσφυγικό".
Νύχτα-μέρα βομβαρδιζόμαστε με κάθε είδους "είδηση" και γινόμαστε θεατές μιας θεατρικής παράστασης που στήθηκε πάνω στον πόνο εκατομμυρίων ανθρώπων, ξεκληρισμένων και κυνηγημένων που, με μπροστά τους τον κίνδυνο να πνιγούν στα νερά του Αιγαίου και πίσω τους τους βομβαρδισμούς, γίνονται θύματα εκμετάλλευσης διάφορων "πονόψυχων" και "φιλάνθρωπων" κυβερνητικών και μη οργανώσεων.
Κοινός στόχος όλων αυτών είναι να κρύψουν πίσω από την "ευαισθισία" τους, τους ένοχους γι' αυτά τα εγκλήματα που διαπράττονται στις γειτονικές μας χώρες, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής επέκτασης.
Η ΤΟ Λιβαδειάς του ΚΚΕ, όπως και άλλες κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ ανά την Ελλάδα, στην προσπάθεια ενημέρωσης του λαού για το τι πραγματικά συμβαίνει στην μέση ανατολή και τους πρόσφυγες που αναζητούν προστασία στη χώρα μας, διοργάνωσε ενημερωτική πολιτική εκδήλωση την Τετάρτη 23 Μαρτίου, στο Δημοτικό θέατρο "Μελίνα Μερκούρη" στη Λιβαδειά όπου, το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλετής, Κώστας Παπαδάκης, ανέλυσε τους λόγους που συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα και τι πρέπει να γίνει για να σταματήσουν καθώς και να αποφύγουμε την επέκτασή τους και στην χώρα μας.
Για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την εξαιρετική αυτή εκδήλωση, παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του σ. Παπαδάκη.
Ομιλία Κ.Παπαδάκη στη Λιβαδειά
Τετάρτη 23 Μάρτη
Το ΚΚΕ ασφαλώς δεν έπαψε ούτε στιγμή ακόμα και στις πιο δύσκολες καμπές και κρίσιμες στιγμές εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα να προβάλλει επίμονα τα ζητήματα του πολέμου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που μαίνεται ο σφαγιασμός διαρκείας του λαού από τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, το ΚΚΕ αναδεικνύει σταθερά τα ζητήματα των συνολικότερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, το φούντωμα των εστιών πολεμικής αναμέτρησης. Το Κόμμα μας παρακολουθεί στενά, ενημερώνει πλατιά το λαό, προβλέπει και προειδοποιεί αλλά πάνω από όλα πρωτοστατεί στην κινητοποίηση του λαού για τις κάθε φορά επικίνδυνες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για την πορεία έκβασης των σφοδρών ανταγωνισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Αυτή είναι κι η αξία της πολιτικής του ΚΚΕ που ολοκληρωμένα και τεκμηριώμενα τοποθετείται για όλα αναδεικνύοντας την κοινή βάση όλων των προβλημάτων το καπιταλιστικό σύστημα και την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής του.
Κι από αυτό το βήμα θέλουμε να καταδικάσουμε τις προχθεσινές πολύνεκρες δολοφονικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο βελγικό λαό και τα συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως έχει δείξει η ίδια η πικρή πείρα των λαών, τέτοιες επιθέσεις αξιοποιούνται για την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, την ενίσχυση των μέτρων καταστολής, της ξενοφοβίας και την τρομοκράτηση του λαού.
Το δολοφονικά αυτά κτυπήματα χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για να επιταχυνθούν αντιλαϊκοί σχεδιασμοί. Να θυμίσουμε ότι οι βομβαρδισμοί κι η συγκέντρωση πολεμικών στρατευμάτων στη Συρία από χώρες όπως η Γαλλία, η Βρετανία, η Γερμανία όπως και η Ρωσία και βεβαίως η βαθύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ κλιμακώθηκαν μετά το δολοφονικό χτύπημα στο Παρίσι, που χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα με τις ευλογίες σύσσωμης της ΕΕ. Ενεργοποιήθηκε μάλιστα το άρθρο 42.7 της ΕυρωΣυνθήκης κινητοποιώντας όλα τα κράτη μέλη της, με την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης. Στόχευση τους ήταν να ελέγξουν τον τεράστιο πλούτο στη Μέση Ανατολή, τις ενεργειακές πηγές, ανταγωνιζόμενοι σφοδρά τη Ρωσία όπως και την Κίνα που η κάθε μια για τα συμφέροντά της αναπτύσσουν τους δικούς τους σχεδιασμούς. Είναι ενδεικτικό ότι τα συμβόλαια, που είχαν συνάψει ρωσικές εταιρείες για την εξόρυξη, πριν τα γεγονότα στη Συρία έφταναν τα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ το μέγεθος των κοιτασμάτων της χώρας δημιουργούν νέα κατάσταση στον διεθνή ενεργειακό ανταγωνισμό, αν σκεφτεί κανείς ότι σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα τα κοιτάσματα φυσικού αεριού στη Συρία είναι δεκαπλάσια των κοιτασμάτων του Ισραήλ. Η Συρία του Άσαντ απέρριψε το σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου, που προωθούσε το Κατάρ, σε συνεννόηση με την Τουρκία, για να κατασκευαστεί αγωγός, ο οποίος μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας, Συρίας και Τουρκίας, θα προωθούσε στην Ευρώπη το φυσικό αέριο του Κατάρ. Αντίθετα, προέκρινε το σχέδιο κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου του Ιράν (στο οποίο εμπλέκονταν και ρωσικές εταιρείες), που προέβλεπε το ιρανικό φυσικό αέριο να διοχετευτεί προς τη δυτική Ευρώπη, μέσω Ιράκ και Συρίας κι αφού νωρίτερα θα υγροποιούνταν σε συριακό λιμάνι. Η Συρία επίσης είναι ένας από τους σημαντικότερους αγοραστές ρωσικών όπλων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα συνολικά συμβόλαια, που απομένουν να εκτελεστούν φτάνουν τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτονόητο είναι λοιπόν ότι μια ανεξέλεγκτη ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ θα έθετε σε κίνδυνο όλα αυτά τα κέρδη. Η δε Ρωσία παρά την προ ημερών ανακοίνωσή της περί «αποχώρησής της από τη Συρία» που προφανώς συνιστά κίνηση που εντάσσεται στο παζάρι των ανταγωνισμών διασφάλισε κι επέκτεινε με τους πρόσφατους βομβαρδισμούς της, τη μόνιμη παρουσία της εκεί μέσω των βάσεων της στις συριακές περιοχές Λαττάκεια και Ταρτούς, συγκροτώντας μάλιστα ένα «ναυτικό σταθμό ανεφοδιασμού», που εξελίσσεται σε ολοκληρωμένη πολεμική βάση μόνιμου ελλιμενισμού πολεμικών της όπλων στη Μεσόγειο.
Αυτή είναι λοιπόν η οικονομική βάση των τεραστίων συμφερόντων κι οξυμμένων ανταγωνισμών που αναπτύσσονται στη Συρία για τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους προκειμένου να περάσουν στην ανάκαμψη.
Τόσο στις επιθέσεις στις Βρυξέλλες, όσο και στις προηγούμενες στο Παρίσι εμφανίζεται ως δράστης το «Ισλαμικό Κράτος». Δεν πρόκειται όμως για μια νέα ιστορία. Οι λαοί δεν πρέπει να ξεχάσουν ότι τέτοιες «οργανώσεις» χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες από τους ιμπεριαλιστές για την προώθηση των συμφερόντων των μονοπωλίων τους στη Μέση Ανατολή κι όχι μόνο. Από πολύ παλιά στα τέλη της δεκαετίας του 20΄ τα γαλλικά μονοπώλια επιστράτευσαν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ένα κατασκεύασμα τους στον ανταγωνισμό που είχαν με τη Βρετανία για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην Αίγυπτο. Οι Αδελφοί μουσουλμάνοι διατηρούν σημαντικό ρόλο μέχρι σήμερα στο αστικό πολιτικό σύστημα της Αιγύπτου. Αλλά και αργότερα με τους Μουτζαχεντίν που προβλήθηκαν από τις ΗΠΑ ως απελευθερωτές και σωτήρες στο Αφγανιστάν κατά της νεαρής Λαϊκής Δημοκρατίας στο Αφγανιστάν. Μετά ήρθε η μετεξέλιξη τους, οι Ταλιμπάν που ως δημιουργήματα κι αυτοί των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, πότε έπαιζαν το ρόλο στηρίγματός τους στην περιοχή ενώ αργότερα μετατράπηκαν σε πολέμιους τους. Και στις δυο περιπτώσεις αξιοποιήθηκαν ως πρόσχημα για νέες επεμβάσεις των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή. Ως άλλοθι χρησιμοποιήθηκαν επίσης τα «όπλα μαζικής καταστροφής του Σανταμ», ο «χασάπης Μιλόσεβιτς» για το βομβαρδισμό και διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας το 99, ο Μπιν Λάντεν κι η Αλ καιντα το 2001, που το μακελειό στους Δίδυμους πύργους σηματοδότησε την έναρξη της λεγόμενης «εκστρατείας κατά της τρομοκρατίας»με την επέμβαση σε Ιράκ κι Αφγανιστάν. Κατόπιν με τον Καντάφι στη Λιβύη και τον ΄Ασαντ στη Συρία στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προετοιμάστηκαν μεταξύ άλλων νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Πρέπει να θυμούνται επίσης οι λαοί ότι οι πλατείες της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης αποτέλεσαν θερμοκήπιο και μαγειρείο για τις αντιδραστικές εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Το μπαράζ δολοφονικών εκρήξεων στην Τουρκία αξιοποιείται επίσης για την επιθετικότητα της Τουρκίας με στόχο την αλλαγή συνόρων σε περιοχές κουρδικών πληθυσμών.
Όσο για τον ISIS και τους τζιχαντιστές αυτοί είναι τα τέρατα που οι ίδιοι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και σύμμαχοι τους εξόπλισαν κι εκπαίδευσαν κυρίως από Σαουδική Αραβία και Κατάρ και με τη στήριξη της Τουρκίας. Πρόκειται για δυνάμεις που ξεπήδησαν μέσα από τους κόλπους της λεγόμενης Συριακής αντιπολίτευσης τις οποίες εκθείαζαν οι ΗΠΑ και την ΕΕ ως «δύναμη προόδου κι απελευθέρωσης». Είναι γνωστές άλλωστε οι φωτογραφίες με τον επικεφαλής του ΙSIS, Αμπού Mπαγκντάντι να παρακολουθεί «σεμινάρια» από τον Αμερικανό γερουσιαστή και υποψήφιο πρόεδρο των ΗΠΑ,Τζον Μακέιν.
Από το Νοέμβρη του 2003 άλλωστε οι ΗΠΑ είχαν μιλήσει κι επίσημα πλεόν για το ιμπεριαλιστικό σχέδιο «Μεγάλη Μέση Ανατολή» με πρόσχημα τα «όπλα μαζικής καταστροφής» και την «αποκατάσταση της δημοκρατίας»που προέβλεπε, διαμελισμούς χώρων, αλλαγές συνόρων στην ευρύτερη περιοχή στο πλαίσιο σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα στα μονοπώλια για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας.
Ο ελληνικός λαός, όλοι οι λαοί, έχουν χρέος και δύναμη να εμποδίσουν το μπαράζ κατασταλτικών μέτρων, τη στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών, τις ρατσιστικές επιθέσεις, συνολικά τον εκφοβισμό του λαού. Γιατί τέτοιες επικίνδυνες εξελίξεις αξιοποιούνται πολλαπλά σε βάρος του λαού.
Αυτές τις μέρες κυβερνήσεις, ΕΕ αστικά ΜΜΕ χύνουν πολύ μελάνι για τις λεγόμενες αξίες, όμως, που όπως λένε «εμπνέουν» την Ευρωπαϊκή Ενωση, το λεγόμενο «δυτικό κόσμο», το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, αλλά και όλα τα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου, όλες τις αστικές τάξεις είτε είναι χριστιανικές, είτε ισλαμικές. Αυτές βέβαια οι «αξίες» δεν είναι άλλες από αυτές του καπιταλιστικού κέρδους, της εκμετάλλευσης των εργατών, της ανταγωνιστικότητας, της καταλήστευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών. Οι «αξίες» αυτές γεννούν τη βαρβαρότητα και φαινόμενα όπως οι «τζιχαντιστές» και που σήμερα αξιοποιούνται και ως πρόσχημα για την ενίσχυση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Τις «αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας» των αστών τις βλέπουμε ήδη στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους όπως αυτούς της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης, της Ουκρανίας, της Συρίας που σπέρνουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τα εκατομμύρια ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών. Διαπιστώνουμε καθημερινά αυτές τις «αξίες» στην Ειδομένη, στον Πειραιά, στις χειροπέδες που φοράνε στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, στα κρατητήρια τύπου Αμυγδαλέζας που τους επιφυλλάσουν, στα κυκλώματα των διακινητών που οι ίδιες οι αποφάσεις της ΕΕ μαζί και της ελληνικής κυβέρνησης θρέφουν κι αναπαράγουν. Και βεβαιώς ανάλογες «αξίες» βιώνουν στο πετσί τους οι εργάτες και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τη λεηλασία σε μισθούς, συντάξεις, το χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία και την Πρόνοια, με το άγριο φοροχαράτσωμα, τους πλειστηριασμούς. Άλλωστε, ανάλογα μέτρα παίρνονται σε όλα τα κράτη μέλη έχουν δεν έχουν χρέος, τρόικα, μνημόνιο.
Η στράτευση που καλούν τους λαούς είναι στην πραγματικότητα να χύσουν το αίμα τους στα νέα ματοκυλίσματα που μεθοδεύουν για το μοίρασμα αγορών, των εδαφών, των δρόμων της μεταφοράς Ενέργειας ανάμεσα στα μονοπώλια.
Η ιστορία όλων των εκμεταλλευτικών κοινωνιών έχει πολλάκις αποδείξει ότι οι θρησκευτικές και εθνικές διαφορές και αντιθέσεις, υπαρκτές και υποδαυλιζόμενες, αξιοποιούνταν και αξιοποιούνται πάντοτε για να προωθήσουν τα συμφέροντα των αρχουσών τάξεων. Τέτοιες αντιθέσεις είναι το περίβλημα με την οποία συχνά εκδηλώνονται οι στην ουσία τους ταξικές αντιθέσεις. Στην ιστορία του καπιταλισμού πολλές φορές ανερχόμενες αστικές τάξεις φόρεσαν το μανδύα της θρησκείας και άλλες τόσες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αξιοποίησαν θρησκευτικές αντιθέσεις προκειμένου να επιβάλουν τους σχεδιασμούς τους σε βάρος των ανταγωνιστών τους. Η ΕΕ εδώ και χρόνια μιλά για «τον κίνδυνο της ριζοσπαστικοποίησης», τσουβαλιάζοντας την εργατική - λαϊκή πάλη με τη δράση μηχανισμών του ίδιου του καπιταλιστικών συστήματος.
Οι κεφαλαιοκράτες, η ΕΕ, έχουν στόχο τους λαούς κι αυτοί με τη σειρά τους πρέπει να απαντήσουν ταξικά προβάλλοντας τα δικά τους συμφέροντα κι ανάγκες για την απαλλαγή από τους εκμεταλλευτές τους, από τον αντίπαλο τους το καπιταλιστικό σύστημα. Γι αυτό χρειάζεται να επαγρυπνούν, ιδιαίτερα από τη στιγμή που στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής βρίσκονται σε εξέλιξη μεγάλοι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες που οξύνονται επικίνδυνα.
Παίρνοντας όλα αυτά ως βάση, οι εξελίξεις αυτές, διαμορφώνουν ακόμα χειρότερες προϋποθέσεις και συνθήκες για τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, κάτω από το πρίσμα και των πρόσφατων αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ-Τουρκίας, που σηματοδότησαν το κλείσιμο των βόρειων συνόρων, τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων, την άρνηση από την πλευρά της ΕΕ, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, να εφαρμόσει τη Συνθήκη της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων.
Οι επικίνδυνες αυτές εξελίξεις στρώνουν το έδαφος για ακόμα περισσότερους συνοριακούς ελέγχους, μηχανισμούς και μέτρα καταστολής, φακελώματος, παρακολούθησης. Να θυμίσουμε ότι με αφορμή τις επιθέσεις στο Παρίσι και στο όνομα της «ασφάλειας» ήδη σχεδιάστηκε και υλοποιείται ένα αντιλαϊκό συνολικό σχέδιο της ΕΕ που θυμίζουμε ότι προβλέπει: Ενίσχυση της αστυνομικής συνεργασίας και μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών, της ανταλλαγής δεδομένων. Ένταση του φακελώματος με τη θέσπιση του κανονισμού για τα προσωπικά δεδομένα των επιβατών αεροπλάνων και νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ για μετάδοση κι ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων, μεταξύ των κρατών μελών, και με τρίτες χώρες. Ήδη εδώ και καιρό μιλούν για Ευρωενωσιακή Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, την ενίσχυση της Ευρωαστυνομίας και προώθηση της Ευρωεισαγγελίας. Εδώ να σημειώσουμε ότι η ενίσχυση αυτών των μηχανισμών δένουν απόλυτα και με τις αποφάσεις της Συνόδου ΕΕ -Τουρκίας που όπως αποδεικνύεται μέρα με την ημέρα έχουν δρομολογήσει την ένταση της καταστολής, την κράτηση προσφύγων και μεταναστών, την μεταφορά τους με χειροπέδες ως «παράτυποι μετανάστες», την ενίσχυση των 11 κέντρων κράτησης τύπου Αμυγδαλέζας που λειτουργούν κανονικά όλο αυτό το διάστημα, παρά τις προεκλογικές και μετεκλογικές υποσχέσεις των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για κλείσιμο τους.
Το προσφυγικό πρόβλημα δεν προκύπτει από το πουθενά. Εκατομμύρια άνθρωποι μέσα στα τελευταία χρόνια δεν ήταν επιλογή τους αλλά εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν, ψάχνοντας σε άλλες χώρες μια καλύτερη τύχη, χτυπημένοι από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Γιατί δε λείπουν αστικές δυνάμεις ανάμεσα τους και οι φασίστες που ισχυρίζονται ότι φταίνε οι πρόσφυγες που ξεσπιτώνονται γιατί είναι «λένε» απάτριδες. Σκόπιμα αθωώνουν έτσι όλους όσους ευθύνονται για το ματοκύλισμα των χωρών τους, δηλαδή τα μονοπώλια και το σύστημα τους που ξεριζώνουν τους πρόσφυγες από τις χώρες τους.
Το προσφυγικό λοιπόν δεν αυτονομείται από όσα ζει ο λαός μας. Δεν είναι άλλη η πολιτική που βομβαρδίζει τους πρόσφυγες, που τους διώκει και τους ορθώνει τοίχους στο ματωμένο διάβα τους από αυτήν που τσακίζει μισθούς, ασφάλιση, δικαιώματα των εργαζομένων στη χώρα μας. Είναι λοιπόν αλληλένδετα τα προβλήματα με την κοινή αιτία τους, το καπιταλιστικό σύστημα.
Έχει καθαρό το ΚΚΕ ότι ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα πιο βίαια μέσα.
Η πιο γενικευμένη εμπλοκή της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο-γιατί το ΝΑΤΟ δεν έλειψε και ποτέ από το Αιγαιο- και η έλευση εδώ ολόκληρης αρμάδας πλοίων του, τάχα για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση με ευρύτερα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ σε όλη την ευρύτερη περιοχή από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, και την ανοικτή στήριξη της αστικής τάξης της Τουρκίας στη Συρία. Το ΝΑΤΟ ως γνωστό δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των μελών του και αντιμετωπίζει το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο. Παραπέρα, κάνει στην πράξη τα «στραβά μάτια» στις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και στα ανοικτά της Κύπρου και τις παραβιάσεις σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων ως «διμερείς διαφορές».
Άλλωστε η προκλητική ασυλία που απολαμβάνει η Τουρκία φανερώνεται εκτός από τις ΕυρωΝΑΤοικες πλάτες στη Συρία και στην μεθόδευση ανοίγματος ενταξιακών κεφαλαίων που διαμορφώνουν ευνοϊκό καθεστώς για την προώθηση διχοτομικής λύσης και στο Κυπριακό.
Η κυβέρνηση λοιπόν επωμίζεται τεράστιες ευθύνες για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ όπως και γιατί επιδίδεται σε προσκλήσεις στο ΝΑΤΟ να αναλάβει μάλιστα περισσότερη δράση. Όταν το ΝΑΤΟ ακόμα και με δηλώσεις στελεχών του ευθέως εννοεί ότι δεν έστειλε αρμάδα πλοίων του στο Αιγαίο για τους πρόσφυγες αλλά για τους ανταγωνισμούς στη Συρία. Συμμετέχει και συμβάλλει έτσι στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και επιπλέον σέρνει και τον ελληνικό λαό στο χορό μιας αιματοχυσίας που έχει ξεσπάσει και διεξάγεται με σφοδρότητα για τα κέρδη των μονοπωλίων από τη μοιρασιά των δρόμων μεταφοράς ενέργειας, των εμπορευμάτων, των μεριδίων των αγορών, από την οποία προσδοκά και η ελληνική αστική τάξη. Μάλιστα ετοιμάζεται νέος γύρος ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη με ανυπολόγιστες συνέπειες που θα φουσκώσουν εκ νέου τα κύματα των απελπισμένων προσφύγων.
Να γιατί σήμερα γίνεται ακόμη πιο επίκαιρο το σύνθημα «καμιά συμμετοχή, καμία εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτό το μακελειό», στο οποίο ηγούνται το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, παρά την εύθραυστη εκεχειρία που μόλις κήρυξαν στη Συρία που μπορεί μάλιστα να σημαίνει «μετακόμιση» της σύγκρουσης σε άλλη διπλανή εστία.
Να γιατί αποδεικνύεται και στην πράξη ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας όχι μόνο δεν μπορούν να διασφαλιστούν εντός των πλαισίων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ αλλά αντίθετα βρίσκονται σε μόνιμο κίνδυνο. Αποκαλύπτεται με τον πιο δραματικό τρόπο ότι ήταν τεκμηριωμένες όλες οι έγκαιρες προειδοποιήσεις του ΚΚΕ ότι ο λαός να μην έχει ήσυχο το κεφάλι του όταν όλα τα κόμματα που υπηρετούν το κεφάλαιο και την ΕΕ μιλούσαν για τα «σύνορα της ΕΕ που επειδή ταυτίζονται με αυτά της Ελλάδας θα ήταν τάχα διασφαλισμένη η ασφάλεια της χώρας ως ένα απάνεμο λιμάνι». Τα ψέματα κι οι αυταπάτες τώρα γκρεμίζονται με τις απανωτές ντε φάκτο αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων όχι μόνο από την Τουρκία αλλά κι από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και τους στρατιωτικούς οργανισμούς τους στο όνομα της φύλαξης των συνόρων που θέτουν απαράδεκτους κι επικίνδυνους όρους.
Οι πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, παγιώνουν τα κλειστά σύνορα, τον εγκλωβισμό χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων παρά τη θέληση τους στη χώρα μας, ενώ επιχειρούν να ανατρέψουν στην πράξη το δίκαιο των προσφύγων που αποτελούσε συμβολή και κατάκτηση της Σοβιετικής Ένωσης, της πίεσης και της επίδρασης που είχε αυτή ασκήσει μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο. Οι πρόσφυγες εμφανίζονται ως «παράτυποι μετανάστες», υπόκεινται σε διακρίσεις ανάλογα το αν βομβαρδίστηκε όχι η χώρα τους αλλά η πόλη τους, κρατούνται κι απελαύνονται πίσω στην κόλαση του πολέμου. Με φαστ τρακ διαδικασίες μετατρέπουν την αίτηση ασύλου σε διαδικασία που θα έχουν δυνατότητα τελικά να δοθεί σε ελάχιστους. Μάλιστα όσοι κάνουν αίτηση πλέον όχι μόνο θα είναι κρατούμενοι αλλά και πριν καν κριθεί η αίτηση τους θα μπορούν να απελαύνονται στην Τουρκία. Είναι δε απαράδεκτο και προκλητικό το «πινγκ πονγκ» των προσφύγων που παίζεται με την απόφαση της Συνόδου μεταξύ ΕΕ, Ελλάδας και Τουρκίας, το άθλιο αλισβερίσι με τις συμφωνίες 1 προς 1, δηλαδή για κάθε Σύριο από την Ελλάδα στην Τουρκία ένας Σύριος θα μετεγκαταθίσταται σε κράτος μέλος της ΕΕ. Αυτές τις μέρες μάλιστα μεθοδεύουν ακόμα πιο επώδυνη εκδοχή του Κανονισμού του Δουβλίνου περιορίζοντας κι άλλο το δικαίωμα στο άσυλο, βάζοντας πρόσθετες ποσοστώσεις σε επίπεδο ΕΕ στους αιτούντες άσυλο, εμποδίζοντας τους πρόσφυγες και τους αιτούντες διεθνούς προστασίας να καταθέσουν αίτηση στη χώρα που αυτοί θέλουν. Ενώ συζητούν ακόμα και να επαναφέρουν στην Ελλάδα όλους όσους είχαν ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα και τώρα βρίσκονται σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Όσο για τις συνθήκες διώξεων και παρανομίας αυτές θα δημιουργήσουν και άλλα προβλήματα με επιπτώσεις στο ντόπιο πληθυσμό στα νησιά, την ενδοχώρα και τα σύνορα προς τις άλλες χώρες της ΕΕ.
Σε ανύποπτη στιγμή καταγγείλαμε αυτές τις αποφάσεις ότι υπαγορεύονται από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Αναδείξαμε ότι το ανοιγοκλείσιμο των συνόρων γίνεται με βάση τους σχεδιασμούς του ευρωενωσιακού κεφαλαίου για την εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού. Όμως αυτό το δυναμικό ιδιαίτερα αστικές τάξεις όπως της Γερμανίας και της Σουηδίας θέλουν να έχει προδιαγραφές. Να είναι άφθονο νέο σε ηλικία, σχετικά μορφωμένο, εργατικό δυναμικό. Αυτό μπορούν να το εξασφαλίσουν από τη θάλασσα κυρίως των Σύριων προσφύγων. Ο μηχανισμός μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ που μέχρι τώρα δεν περπάτησε, αποσκοπεί ακριβώς μετά το ερμητικό κλείσιμο των συνόρων, να ελέγξει τη ροή των προσφύγων γιατί οι επιχειρηματικοί όμιλοι, θέλουν πρόσφυγες, όχι όμως χωρίς συγκεκριμένες προδιαγραφές κι όχι ταυτόχρονα όλους μαζί.
Αυτοί οι σχεδιασμοί αποτυπώνονται σε όλες τις αποφάσεις της ΕΕ που ξεκαθαρίζουν ότι δεν μπορούν να πηγαίνουν οι πρόσφυγες στις χώρες του προορισμού τους, κι ότι δεν είναι πολιτική της ΕΕ το «σας αφήνω να περάσετε». Η ΕΕ καθόλου τυχαία κάνει συστηματική αναφορά στις αποφάσεις της για πλήρη εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν. Γιατί στη Συνθήκη της Σένγκεν περιλαμβάνονται κι οι συνοριακοί έλεγχοι που έχουν επιβάλει ήδη 7 κράτη μέλη ανάμεσα τους η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία, η Δανία. Και μπορούν να τους επεκτείνουν έως και 2 χρόνια. «Σένγκεν» είναι και το κλείσιμο συνόρων επικαλούμενο ειδικές συνθήκες ελλιπούς φύλαξης των λεγόμενων εξωτερικών συνόρων από χώρες όπως η Αυστρία, των Βαλκανίων ή του Βίζεγκραντ. Όλα αυτά επικυρώθηκαν και επιβραβεύτηκαν από τις ίδιες τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της ΕΕ μαρτυρώντας ότι είναι απάτη ο διαχωρισμός περί δήθεν «καλής Γερμανίας των ανοικτών συνόρων» και «κακών χωρών του Βίζεγκραντ»
που κλείνουν τα σύνορα. Η κυβέρνηση συνεχίζει να εξαπατά μιλώντας τάχα για μονομερείς ενέργειες το κλείσιμο συνόρων σε βάρος των κοινών αποφάσεων της ΕΕ.
Πουθενά όμως ούτε στο «κοινό ανακοινωθέν», ούτε στην απόφαση της ΕΕ –Τουρκίας δεν υπέγραψαν για άμεσο άνοιγμα των βόρειων συνόρων της χώρας και απεγκλωβισμό όλων αυτών των ξεριζωμένων; Ούτε βεβαίως καμιά απαίτηση προέβαλαν να πάνε οι πρόσφυγες στις χώρες προορισμού τους. Πουθενά δεν υπήρχε η απαίτηση να μη λογίζονται ως «παράτυποι μετανάστες» οι Αφγανοί πρόσφυγες, αλλά και όσοι πρόσφυγες από τη Συρία και το Ιράκ δεν προέρχονται από περιοχές που χαρακτηρίζονται εμπόλεμες;
Πρόκειται λοιπόν για επιχείρηση εξαπάτησης ολκής όμως με πολύ κοντά ποδάρια.
Δεν πρόκειται όμως μόνο για ορισμένες αποσπασματικές αποφάσεις αλλά για ένα ολόκληρο πλέγμα καταστολής, φακελώματος και μηχανισμών κι αποφάσεων της ΕΕ για πλαφόν, ποσοστώσεις, απελάσεις, συνοριακούς ελέγχους που στο στόχαστρο τους έχουν τους πρόσφυγες και μετανάστες που είναι θύματα της ίδιας της εγκληματικής πολιτικής της ΕΕ και των άλλων συμμάχων της ιμπεριαλιστών που προκαλεί την προσφυγιά. Πρόκειται για μηχανισμούς όπως η Σέγκεν, η Φρόντεξ, το Δουβλίνο, η νέα Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή-Ακτοφυλακή, η οποία μάλιστα θα μπορεί να επεμβαίνει στα σύνορα χωρίς την άδεια του κράτους μέλους που ανήκουν τα σύνορα. Είναι ενδεικτικό ότι Σέγκεν δεν σημαίνει όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και προπαγανδίζει η ΕΕ «ανοικτά σύνορα χωρίς διαβατηριακούς ελέγχους» αλλά διαρκής ηλεκτρονικούς ελέγχους και επεξεργασία/ανταλλαγή των στοιχείων τους και πάνω από όλα ελεύθερη κίνηση εμπορευμάτων που αποτελεί προϋπόθεση για την καπιταλιστική κερδοφορία.
Αυτή είναι συνολικά η βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά την αθλιότητα της Ειδομένης, τη βαρβαρότητα της διαλογής στα hot spots, την αγριότητα των κατασχέσεων των λιγοστών υπαρχόντων των προσφύγων στο όνομα να βγουν τα έξοδα παραμονής τους σε χώρες όπως η Δανία ή σε κρατίδια, της Γερμανίας. Αυτή είναι η ταξική εκμετάλλευση που στη Φινλανδία επιβάλλει τσάμπα εργασία των προσφύγων για να βγάλουν το «κόστος της παραμονής τους» και στη Δανία το 1/3 του βασικού μισθού με επιδότηση 5500 ευρώ(40.000 κορώνες) των εργοδοτών.
Είναι λοιπόν σκέτη υποκρισία και κάλπικος ο δήθεν ανθρωπισμός της ΕΕ όπως και της κυβέρνησης για την άθλια κατάσταση όπως αυτή στην Ειδομένη ή τον Πειραιά. Δεν είναι ότι η ΕΕ δεν κάνει όσα μπορεί ή ότι είναι αδύναμη. Αυτή είναι μια συμμαχία λύκων που όπως βομβαρδίζει για τα συμφέροντα των μονοπωλίων έτσι μεταχειρίζεται και τα θύματα των βομβαρδισμών της ως πρόσφυγες, πάνω από όλα σα φτηνό εργατικό δυναμικό.
Η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να βγει λάδι την ώρα που στηρίζει την ΕΕ και τις αποφάσεις της, την ώρα που προκλητικά τις εξωραΐζει, προσπαθώντας να κρύψει τη βαρβαρότητα τους ισχυριζόμενη ότι αυτές οι αποφάσεις είναι καλές μόνο που δεν εφαρμόζονται. Η ίδια ανοικτά δηλώνει ότι είναι πολιτική επιλογή της η απουσία κρατικής δομής φιλοξενίας στα σύνορα γιατί η κυβέρνηση υλοποιεί κατά γράμμα την πολιτική της ΕΕ, όπως επίσημα δηλώνει:«δεν θέλαμε πάνω στα σύνορα να υπάρχει επίσημη κρατική δομή που να διευκολύνει αυτό το δρόμο (σ.σ. των Βαλκανίων) και να τον καθιερώνει». Γι αυτό λοιπόν αφήνουν εκτεθειμένους στη λάσπη και τα άγρια καιρικά φαινόμενα στην καταστολή γειτονικών χωρών, στα οργανωμένα κυκλώματα διακινητών και ύποπτων ΜΚΟ, χιλιάδες απελπισμένους πρόσφυγες.
Να γιατί είναι κροκοδείλια τα δάκρυα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αλλά και όλων των άλλων αστικών κομμάτων που συνυπέγραψαν την λεγόμενη εθνική γραμμή της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών(ΝΔ ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ), που στοιχήθηκαν πίσω από τις αποφάσεις της ΕΕ και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Αλλά και όσων δεν υπέγραψαν αλλά είναι ακλόνητοι υπερασπιστές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ όπως και η Εν Κεντρωων αλλά και οι φασίστες της ΧΑ που είναι τόσο …αντισυστημικοί που ζητούν καλύτερο παζάρι της αστικής τάξης της Ελλάδας πάντα εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Το ΚΚΕ δεν έχει αυταπάτες ότι όσο τα μονοπώλια και η εξουσία τους θα κάνουν κουμάντο, όσο οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι θα συνεχίζονται μπορεί να υπάρξει ουσιαστική διέξοδος και λύση υπέρ του λαών. Το Κόμμα μας καλεί σε απειθαρχία και ανυπακοή στην ΕΕ, τις κυβερνήσεις της και τις αποφάσεις τους. Παλεύει για να αποσυρθεί η συμφωνία για ανάμειξη ναυτικής ΝΑΤΟικής δύναμης στο Αιγαίο. Να μην παραχωρηθεί καμία διευκόλυνση, καμία υποδομή ή βάση, χρήση χερσαίου, εναέριου ή θαλασσίου χώρου, που θα χρησιμοποιηθεί για την προετοιμασία ή την πραγματοποίηση ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Να καταργηθούν η Φρόντεξ και η Συνοριοφυλακή ακτοφυλακή της ΕΕ.
Όλα αυτά τα μέτρα και οι μηχανισμοί καταστολής είναι περιττό βέβαια να τονίσουμε ότι αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των φασιστικών ορδών, για την καλλιέργεια του ρατσιστικού μίσους, του εθνικισμού. Οι φασίστες όπως κι οι άλλες αστικές δυνάμεις βγάζουν «λάδι» το καπιταλιστικό σύστημα, τα μονοπώλια και την εξουσία τους που υπηρετούν, για αυτό στοχοποιούν τα θύματα τους.
Το ΚΚΕ πρωτοστατεί με την καθημερινή παρουσία του στην οργάνωση της αλληλεγγύης, τη στήριξη και την ανακούφιση των προσφύγων και των μεταναστών καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες να σπάσει ο φόβος, να απομονωθεί η φασιστική ρατσιστική προπαγάνδα. Κι εδώ επιτρέψτε μας επίσης να σημειώσουμε ότι συστηματικά επιδιώκεται όμως η αυθόρμητη προσφορά αλληλεγγύης από το λαό, η οργανωμένη έκφραση ταξικής αλληλεγγύης από τα ταξικά σωματεία, τις λαϊκές επιτροπές, η κυβέρνηση επιχειρεί να τις οικειοποιηθεί. Προκειμένου να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της απέναντι στο λαό, που απλόχερα προσφέρει από το υστέρημά του για να ανακουφίσει τους ξεριζωμένους. Όμως είναι η ίδια με την πολιτική της που χρεοκοπεί τα λαϊκά νοικοκυριά βάζοντας τους πρόσθετα εμπόδια ακόμα και να εκφράσουν όπως αυτοί θα ήθελαν την αλληλεγγύη τους.
Η κυβέρνηση υλοποιώντας τις αποφάσεις της ΕΕ που είναι προσανατολισμένες στον εγκλωβισμό των προσφύγων στα διάφορα κέντρα κι όχι στην διευκόλυνση τους να περάσουν τα σύνορα αφήνουν την Ειδομένη στα χέρια των ΜΚΟ που τυχοδιωκτικά εμπλέκονται στη φιλοξενία προσφύγων, όπως έδειξε το πέρασμα στην ΠΓΔΜ όπως και η απόσυρση τους χθες από την Ειδομένη. Επί τη ευκαιρία να τονίσουμε ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έγκαιρα ανέδειξε τον επικίνδυνο ρόλο των ΜΚΟ που λυμαίνονται την υποδοχή και περίθαλψη προσφύγων νομιμοποιώντας τη γύμνια των κρατικών υποδομών. Όμως βγαίνει λίγο- λίγο η μπόχα από τη δράση τους. Βγαίνουν στοιχεία για σκοτεινές κι ύποπτες διασυνδέσεις με μυστικές υπηρεσίες κι άλλες παρακρατικές οργανώσεις και συμφέροντα που υπηρετούν.
Ταυτόχρονα το Κόμμα μας έχει πολλές φορές υπογραμμίζει ότι μια ανακούφιση από την σημερινή κατάσταση θα μπορούσε να δώσει η απευθείας μεταφορά προσφύγων και μεταναστών από τις χώρες πρώτης υποδοχής Τουρκία, Λίβανο, Ιορδανία καθώς και τα νησιά του Αιγαίου απευθείας στις χώρες τελικού προορισμού τους.
Με την ευκαιρία αυτή όμως θέλουμε να ανοίξουμε μια ουσιαστική συζήτηση.
Με τα ιδεολογήματα της καπιταλιστικής κρίσης που προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό αντίπαλο καθόλου δεν έχει ξεμπερδέψει ο λαός μας. Η καπιταλιστική κρίση και οι συνέπειες της επιδρούν στη συνείδηση. Σου λένε με άλλα λόγια ότι είναι δεδομένο να ζεις στην ανέχεια, να αρκείσαι με όλα όσα σου λείπουν και από πάνω να λες κι ευχαριστώ γιατί δεν σου έχουν πάρει ακόμα περισσότερα... Συχνά λοιπόν ακούγεται κι από απλούς ανθρώπους που ανησυχούν το "εδώ δεν έχουμε εμείς να φάμε πως να φιλοξενήσουμε πρόσφυγες;" Πρόκειται για σοβαρό ζήτημα που εκτιμάμε χρειάζεται να συζητηθεί καλύτερα. Γιατί εκτός από τον απλό κόσμο, που έχει ανησυχία πολλές φορές το αναπαράγουν αυτό με επικίνδυνες στοχεύσεις οι αστικές πολιτικές δυνάμεις ανάμεσα τους βεβαίως και οι εγκληματίες ναζί της ΧΑ. Το εκμεταλλεύονται για να χύσουν το ρατσιστικό δηλητήριο τους, δήθεν στο όνομα του ενδιαφέροντος για τους έλληνες, τον ντόπιο πληθυσμό κλπ.
Εμφανίζεται ως εύκολος αντίπαλος ο πρόσφυγας και μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που καταδικάζουν εσένα στη φτώχεια και τον πρόσφυγα στον ξεριζωμό και τον κατατρεγμό. Για παράδειγμα δείτε τι λέγεται για τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας. Μπαίνει συχνά το ερώτημα "εδώ δεν φτάνουν να καλύψουν τις ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού και θα μπορούν να περιθάλψουν πρόσφυγες;" Το πρόβλημα είναι οι κρατικές υποδομές υγείας δεν φτάνουν να καλύψουν πλέον στοιχειώδεις ανάγκες του λαού μας, υπολειτουργούν και στην ουσία στέλνουν μαζικά ακόμα κι ανήμπορους οικονομικά στους ιδιωτικούς ομίλους της υγείας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Το γεγονός ότι επιπρόσθετα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ζώντας σε άθλιες συνθήκες χρήζουν περίθαλψης είναι μια ακόμα επιβεβαίωση του ίδιου πάντα προβλήματος, ότι το κρατικό σύστημα υγείας αδυνατεί να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες. Γιατί κριτήριο για την παροχή προστασίας της υγείας του λαού είναι και το αν αυτή μπορεί να ανταποκριθεί και σε έκτακτες συνθήκες που σήμερα είναι οι πρόσφυγες, αύριο ένας μεγάλος σεισμός. Σε κάθε περίπτωση ίδια είναι η απάντηση. Ότι οι παροχές υγείας παρότι είναι χρυσοπληρωμένες από το λαό μας μέσα από το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και την άγρια φορολογία δεν καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη. Το ζήτημα λοιπόν είναι αν θα συμβιβαστεί ο λαός μας με το πρόβλημα. Το χάλι της Ειδομένης και των άλλων κέντρων, το ότι το χώρο υγειονομικής περίθαλψης εκεί λυμαινονται εν απουσία και με τη γύμνια των κρατικών φορέων οι ΜΚΟ, είναι απόρροια κι αποτέλεσμα των τραγικών ελλείψεων που βιώνει όλο και πιο έντονα ο λαός μας.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας είναι γυμνά από γιατρούς και προσωπικό, υποδομές και φάρμακα. Την ίδια ώρα ακόμα μια μεγάλη αντίφαση ενός σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος είναι οι χιλιάδες νέοι γιατροί, νοσηλευτές που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν από τη χώρα μας. Το πρόβλημα είναι ότι νοσηλεύεσαι και θεραπεύεσαι αν και κατά πόσο έχεις να πληρώσεις. Ότι οι όμιλοι της υγείας που λειτουργούν με βάση το κέρδος, κάτι που είναι ασυμβίβαστο με την προστασία της υγείας του λαού μας, θησαυρίζουν.
Άρα το κρίσιμο ερώτημα και το ζητούμενο είναι αν ο λαός μας θα απολαμβάνει σύγχρονη αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που ακριβώς επειδή θα καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού θα είναι ικανή και σε θέση ως αυτονόητη ευθύνη της να ανταποκριθεί και σε κάθε έκτακτη κατάσταση, και βεβαίως και στην στήριξη, την ανακούφιση και την περίθαλψη των προσφύγων. Το ζήτημα είναι λοιπόν, τι σύστημα υγείας, τι νοσοκομείο, τι κέντρο υγείας έχει ανάγκη ο λαός. Και βεβαίως ποια εξουσία με ποια οικονομία μπορεί να το εξασφαλίσει. Αν δεν σκεφτεί και πολύ περισσότερο δεν παλέψει σε αυτήν την κατεύθυνση ο λαός μας ούτε ο ίδιος θα απολαμβάνει ουσιαστική περίθαλψη ούτε θα είναι σε θέση να στηρίξει κατατρεγμένους ανθρώπους. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος, ο άλλος οδηγεί στη βαρβαρότητα να τσακώνεσαι για το ποιος θα πάρει το μοναδικό κρεβάτι στη ΜΕΘ; ο έλληνας ή ο πρόσφυγας; ο άνεργος ή ο εργαζόμενος; ο νέος ή ο ηλικιωμένος; εσύ ή η μάνα σου. Πρόκειται για αδιέξοδο, που βγάζει λάδι τον αντίπαλο, αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τις κυβερνήσεις του, όλη την αντεργατική στρατηγική της ΕΕ και των μονοπωλίων. Εκεί οδηγεί ο συμβιβασμός με τη βαρβαρότητα, η αντιδραστική αντίληψη που επιχειρούν να ριζώσουν σε εργατικές λαϊκές συνειδήσεις για το μη χείρον βέλτιστο,
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έχει προτείνει την άμεση ενίσχυση των υποδομών των κρατικών νοσοκομείων και κέντρων υγείας, της υποδοχής, της πλήρους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και καταγραφής, με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους χωρίς καμιά εμπλοκή των ΜΚΟ. Άμεσο μέτρο είναι η οργανωμένη μεταφορά των προσφύγων και μεταναστών από τα λιμάνια κι άλλους ακατάλληλους χώρους σε ανθρώπινους χώρους με αξιοπρεπείς συνθήκες προσωρινής φιλοξενίας σε αδεια στρατόπεδα, αδεια κρατικα κτίρια, οργανωμένες κατασκηνώσεις που σε κάθε περίπτωση να διευκολύνουν τη μετάβαση των προσφύγων στις χώρες τελικού προορισμού τους.
Είναι δε αυταπάτη ότι όσα ψίχουλα δίνονται σήμερα από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της για τους πρόσφυγες θα δίνονταν υπό άλλες συνθήκες στον ελληνικό λαό. Ποιοι άραγε θα δίναν τι; Αυτοί που εφαρμόζοντας κατά γράμμα τα μνημόνια ετοιμάζουν μαζί με ΕΕ ,ΕΚΤ και ΔΝΤ νέες μειώσεις συντάξεων, αύξηση των ενσήμων από τα 4500 στα 6000 για να πάρει μια μειοψηφία το επίδομα φιλοδώρημα που ετοιμάζουν αντί σύνταξης. Αυτοί που ο μόνος προβληματισμός τους είναι αν θα πετσοκόψουν κύριες ή επικουρικές ή και τις δυο μαζι ταυτόχρονα, ανα θα προχωρήσουν την πλήρη διάλυση των ΣΣΕ, Ποιοι θα δώσουν αυτοί που αφαίρεσαν κάθε προστασία της Α κατοικίας και έχουν δώσει το σήμα για πλειστηριασμούς; Η ίδια η πείρα του λαού μας ανατρέπει κάθε τέτοια έωλη σκέψη....
Ποιοι άραγε θα έδιναν αυτοί που μόλις πήραν τα εύσημα Γερμανίας και Γαλλίας, δια στόματος Σόιμπλε και Σαπέν ότι «εργάζονται σκληρά για να περάσουν τα μέτρα, που είναι δύσκολο να περάσουν στην Ελλάδα»; Ποιοι θα δώσουν; Αυτοί που μεθοδεύουν το ξεκληρισμα των μικρών αγροτών για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους οι μεγαλοαγρότες, κατηγορώντας τη μικρομεσαία αγροτιά κι από πάνω για κλέφτες και φοροφυγάδες όταν αυτοί διεκδικούν να επιβιώσουν καλλιεργώντας τη γη τους; Ποιοι θα δώσουν αυτοί που ξεπαστρεύουν τους αυταπασχολούμενους με τις εξοντωτικές αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών και της φοροληστείας;
Αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει σιωπητήριο στις εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις επικαλούμενη ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες έκτακτης κατάστασης λόγω του προσφυγικού. Να γιατί επίσης δείχνει την άθλια κατάσταση των προσφύγων για να πει, μη ξεσηκώνεστε, να υπάρχουν και χειρότερα.
Όλα αυτά την ώρα που το μεγάλο κεφάλαιο, ο ΣΕΒ επικροτεί και στηρίζει ενεργά την κυβέρνηση και τους αντιλαϊκούς στόχους της απολαμβάνοντας, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, και προνόμια.
Όμως ακριβώς για τους λόγους που ΕΕ και βιομήχανοι χειροκροτούν την κυβέρνηση, ο λαός πρέπει να την αντιπαλέψει, την ίδια και την πολιτική της, και τον πραγματικό αντίπαλο που υπηρετεί, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
Καμιά αναμονή για την έκβαση της από χέρι αντιλαϊκής αξιολόγησης, και της συζήτησης για το χρέος. Καμιά ανοχή. Άμεση απάντηση για όλα και για τα βάρβαρα μέτρα και για την προσφυγιά που έχουν κοινή ρίζα αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι η 48 ωρη απεργία όποτε κι αν τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το ασφαλιστικό ν/σ έκτρωμα στη βουλή. Αυτή θα δώσει ώθηση και συνιστά έκφραση αλληλεγγύης και στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας. Δίνουμε απάντηση και με τα συλλαλητήρια στις 31 του Μάρτη.
Απέναντι σε όλα αυτά το πρόγραμμα του ΚΚΕ δείχνει ένα δρόμο ανάπτυξης που βάζει στο επίκεντρο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Λύση για το λαό δεν είναι η εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων αλλά η εργατική - λαϊκή εξουσία. Η λαϊκή εξουσία μπορεί να θεμελιώσει την κεντρικά και επιστημονικά σχεδιασμένη κοινωνική παραγωγή. Κοινωνικοποιώντας τα μονοπώλια, μετατρέποντας σε κοινωνική ιδιοκτησία τον πλούτο που παράγεται. Με αυτό ως προυπόθεση η αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και η μονομερή διαγραφή του χρέους θα ναι προς όφελος του.Με την πρόταση αυτή του ΚΚΕ μπορούν να αξιοποιηθούν και να αναπτυχθούν παραπέρα οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας προς όφελος του λαού. Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την σχεδιασμένη ανάπτυξη μιας κοινωνικοποιημένης οικονομίας. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης.
Αυτή η οικονομία και η εξουσία έχουν υπεροχή και στρατηγικό πλεονέκτημα με ό,τι έχεις ζήσει μέχρι σήμερα. Για αυτό και αποδεικνείεται τεκμηριωμένα ότι το ΚΚΕ θέλει και παραθέλει να κυβερνήσει με το λαό στην εξουσία, χωρίς όμως μονοπώλια και βιομήχανους πάνω από το κεφάλι του. Αλλιώς θα είναι μια από τα ίδια. Πλέον υπάρχει πείρα.
Κι όσοι μας λένε πού υπάρχει αυτό σήμερα αυτό που προτείνει το ΚΚΕ. Τους απαντάμε ναι υπάρχει στη σκέψη εκατομμυρίων ανθρώπων στις χώρες που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός και όποια μέτρηση κι αν γίνεται ο κόσμος σε αυτές τις χώρες θυμάται και νοσταλγεί τι είχε και τι έχασε σε αυτές τις χώρες. Ας σκεφτεί κανείς τις δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς πρόσφυγες που φιλοξενήθηκαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και όχι μόνο διασώθηκαν, αλλά και προόδευσαν, μορφώθηκαν, σπούδασαν, βρήκαν αμέσως δουλειά σε μια σχεδιασμένη οικονομία χωρίς εκμετάλλευση, κέρδος και ρατσισμό. Να γιατί σε αυτές τις χώρες αναπολούν σήμερα την εξάλειψη της ανεργίας τη δωρεάν παιδεία και υγεία, τη σιγουριά για το μέλλον και τόσα άλλα που είναι άπιαστο όνειρο στον καπιταλισμό που πισωγύρισαν. Παρά τα προβλήματα που εμφανίστηκαν τότε σήμερα βγαίνει πείρα ότι αυτός ανατράπηκε γιατί παραβιάστηκαν οι αρχές οικοδόμησης του. Αυτές οι παρεκκλίσεις κι οι παραβιάσεις των αρχών του σοσιαλισμού απέτυχαν, όχι ο σοσιαλισμός.
Εξελίξεις βαθιές, εκρηκτικές και διαμορφώνουν μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, με τεράστιες συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων. Αυτές οι εξελίξεις θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.
Όμως οι λαοί έχουν δύναμη στα χέρια τους και αυτή η δύναμη μπορεί να απελευθερωθεί για το δικό τους συμφέρον, στο βαθμό που κατακτιέται ο σωστός προσανατολισμός της πάλης, που δεν περιορίζεται στο να απαλλαγεί από τη μια ή την άλλη κυβέρνηση, αλλά ανοίγει το δρόμο για βαθιές αλλαγές, για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.Στο βαθμό που συνειδητοποιείται ότι πάνω από όλα ισχυροποίηση του ΚΚΕ σημαίνει να ενισχυθεί η δράση και η παρέμβαση των κομμουνιστών στους τόπους δουλειάς για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, το χτίσιμο μιας ισχυρής λαικής συμμαχίας ενάνται στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, που θα έχει ως στόχο την εξουσία.
Για το σκοπό αυτό είναι αναντικατάστατη η παρέμβαση και δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, που θα είναι καλά προετοιμασμένο και ικανό να ανταποκριθεί και στις πιο σύνθετες εξελίξεις, στις απαιτήσεις της ταξικής πάλης.
Αυτή τη θέση πρέπει να εξετάσουν, να μετρήσουν καλά η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία μας.
