Ετυμολογικά, η λέξη «έκπληξη» προέρχεται απ’ την πρόθεση «εκ» και το ουσιαστικό «πλήξη», ορίζοντας το συναίσθημα εκείνο που νιώθει κάποιος όταν του συμβεί κάτι εντελώς ξαφνικά κι απρόσμενα. Είναι εκείνη η κατάσταση που σε βγάζει απ’ την ανία, τη βαρεμάρα, τη συνήθεια, τη ρουτίνα μ’ έναν άκρως απροσδόκητο τρόπο, με κάποιο αναπάντεχο γεγονός ή περιστατικό.
Οι όμορφες εκπλήξεις, όσο κι αν μας ξαφνιάσουν, κάνουν την καθημερινότητά μας πιο γλυκιά, χαρίζοντάς της μια άλλη τροπή. Για την ακρίβεια, όσο πιο μεγάλη η έκπληξη, τόσο περισσότερο μεγαλώνει κι η χαρά που εισπράττουμε κι εν συνεχεία εκφράζουμε.
Ιδιαίτερα όταν οι εκπλήξεις προέρχονται απ’ τους πιο αγαπημένους ανθρώπους της ζωής μας, ο σκοπός τους επιτελείται στο μέγιστο καθιστώντας μας -έστω και προς στιγμή- τα πιο ευτυχισμένα όντα του πλανήτη. Μας φτιάχνουν τη μέρα, μας γεμίζουν ζωντάνια κι όρεξη, μας ενθουσιάζουν, μας αναζωογονούν και μας βγάζουν απ’ την πεζή πεπατημένη μας.
Και δε σου λέω να ξυπνήσεις και να βρεις στο διπλανό μαξιλάρι δύο εισιτήρια για Μπαλί. Καλά, εκεί δεν το συζητάμε. Η έκπληξη ξεφεύγει απ’ το σύνηθες πλαίσιό της κι απογειώνει την ίδια της την έννοια αλλά ταυτόχρονα και το μυαλό μας.
Μιλάω για ένα αναπάντεχο πάρτι γενεθλίων που οι δολοπλόκοι φίλοι σου κανόνισαν με τη βοήθεια των γονιών σου στο σπίτι, κάνοντάς σε ν’ ανατριχιάσεις από συγκίνηση. Ή για εκείνη τη φορά που βρήκες ένα τριαντάφυλλο στην άκρη του κρεβατιού, ένα λούτρινο αρκουδάκι στο κομοδίνο, ένα σημείωμα -δύο λέξεις και μια καρδιά μόνο- κολλημένο στην πόρτα του ψυγείου, μια πρόσκληση για δείπνο στο αγαπημένο σου εστιατόριο, ή ένα πλουσιοπάροχο πρωινό στο κρεβάτι.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσα απλά, καθημερινά πράγματα μας κάνουν σε ανύποπτο χρόνο να χαμογελάμε; Ένα τραγούδι που μας αφιέρωσαν, ένα κομμάτι τούρτα παγωτό απ’ τα χεράκια της μαμάς, ένα τρυφερό χάδι στα μαλλιά μετά από μια απαιτητική μέρα, η διάχυτη μυρωδιά σοκολάτας περνώντας απ’ το παλιό εργοστάσιο σοκολατοποιίας ένα πρωί καθ’ οδόν προς τη δουλειά, ένα ζεστό πιάτο φαγητό σερβιρισμένο μπροστά στην τηλεόραση μετά από μια κουραστική, εργασιακή Δευτέρα γεμάτη ραντεβού και συναντήσεις, η πρώτη γουλιά από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί μια παγωμένη νύχτα του χειμώνα δίπλα στο τζάκι.
Ένα απροσδόκητο φλερτ, ένας κεραυνοβόλος έρωτας απ’ το πουθενά, ένα ντροπαλό πείραγμα στο δρόμο, ένα πολυπόθητο μήνυμα στο κινητό αργά το βράδυ, ένα απροειδοποίητο κουδούνι στην πόρτα απ’ την αγαπημένη σου, ο μικρός τετράποδος φίλος σου στην εξώπορτα να σε περιμένει καρτερικά και γεμάτος χαρά, είναι μόνο μερικές απ’ τις αναρίθμητες, μικρές στιγμές ευτυχίας, γαλήνης κι αναζωογόνησης που αρκούν για να πλημμυρίσουμε από θετικότητα, καλή ενέργεια, τρυφερά συναισθήματα κι ευχάριστη διάθεση. Έτσι απλά κι έτσι ξαφνικά.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά που μας συμβαίνουν και μας ταράζουν ευχάριστα. Είναι και ποιοι μας προκαλούν αυτή τη χαρούμενη αναστάτωση κάθε φορά. Εκεί κρύβεται όλη η μαγεία. Κανένα μακρινό ταξίδι σε παραμυθένιο προορισμό δε θα είχε την ίδια γοητεία εάν δεν προερχόταν απ’ τον αγαπημένο σου και δεν ήταν ο αποκλειστικός συνταξιδιώτης σου.
Καμιά αναπάντεχη πρόταση για βόλτα στην παραλία μες στο καταχείμωνο δε θα είχε την ίδια τρέλα αν δε σε συνόδευε η κολλητή σου για παρέα. Κανένα αμάξι ως δώρο δε θα είχε την ίδια αξία, εάν πίσω απ’ αυτό δεν κρυβόταν η ανυπέρβλητη αγάπη, η λατρεία κι οι χρόνιοι κόποι του μπαμπά. Κανένα γεύμα δε θα ήταν τόσο νόστιμο και κανένα εστιατόριο τόσο εντυπωσιακό αν δεν είχες για συντροφιά τους πιο δικούς σου ανθρώπους.
Οι εκπλήξεις είναι ξεκάθαρα το πιο όμορφο κομμάτι της ζωής μας. Μπορεί να μη συμβαίνουν σε καθημερινή βάση, αυτό όμως τις κάνει ακόμη πιο απαραίτητες κι επιθυμητές. Αυτό το αίσθημα της προσδοκίας, να έχουμε πάντα κάτι υπέροχο να περιμένουμε. Ν’ ανυπομονούμε για κάτι συναρπαστικό να συμβεί στη ζωή μας και να μας αναστατώσει παράφορα.
Και φυσικά δε χρειάζονται επιτηδευμένοι χειρισμοί, εξεζητημένες ιδέες, φαντασμαγορικές εκπλήξεις και μεγαλεπήβολα πράγματα. Τα χαμόγελα, όπως κι η λάμψη στο βλέμμα γεννιούνται απ’ τα μικρά, τα αυθόρμητα, τα καθημερινά, τα ξαφνικά, τα λατρεμένα, τα από καρδιάς.
Γράφει η Κάτια Σκίτσου
Πηγή
