Το θέμα των ανθρώπινων σχέσεων είναι από τα θέματα που έχουν μόνο αρχή αλλά όχι τέλος. Ατελείωτες ώρες έχουν ξοδευτεί σε συζητήσεις για το τι είναι αυτό που μας ελκύει σε έναν άνθρωπο.
Πολλοί μάλιστα έχουν συνειδητοποιήσει στο πέρασμα του χρόνου πως στην ζωή τους «έτυχε» να έχουν έλξη συγκεκριμένους τύπους ανθρώπου.
Είναι πράγματι όμως τυχαίο αυτό το γεγονός ή υπάρχει κάτι υποσυνείδητο που μας κάνει να «τραβάμε» συγκεκριμένες καταστάσεις; Η ψυχολογία λέει πως η απάντηση κρύβεται στα παιδικά μας χρόνια και στην σχέση αγάπης που είχαμε αναπτύξει με τους γονείς μας.
Όποια συμπεριφορά και αν έχουν οι γονείς απέναντι στα παιδιά, εκείνα το αντιλαμβάνονται ως τρόπο εκδήλωσης αγάπης. Για παράδειγμα, ένας γονιός που είναι αυστηρός, «για να γίνει το παιδί του καλύτερο», είναι ένα στοιχείο που θα κάνει το συγκεκριμένο παιδί ως ενήλικα να έλκεται από αυταρχικούς ανθρώπους, γιατί υποσυνείδητα έχει το μήνυμα πως αυτή η συμπεριφορά απέναντί του θα οδηγήσει στην βελτίωσή του και θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Ένα ακόμη στοιχείο είναι πως όταν ένας γονιός μοιάζει απόμακρος από τα παιδιά του τότε εκείνα ασυνείδητα θα έλκονται από ανθρώπους που δεν θα τους δίνουν ιδιαίτερη σημασία, αυτούς που μοιάζει να τους καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου.
Λίγο πολύ όλοι μας έτυχε να ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις. Οι πλειοψηφία των αριθμών των ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά κρύβουν όμως μέσα τους αυτό το «μυστικό».
Κάθε άνθρωπος όμως είναι μοναδικός και ο τρόπος που θα διαχειριστεί τις καταστάσεις που έρχονται στην ζωή του είναι διαφορετικός και διαμορφώνεται από μια μεγάλη διαδοχική σειρά άλλων γεγονότων. Αυτό δηλαδή σημαίνει, πως όποιον τύπο ανθρώπου κι αν έλκουμε πιο συχνά, η επιλογή με αυτόν που θα καταλήξουμε μαζί θα προκύψει με διαφορετικό τρόπο.
Πολλοί μάλιστα έχουν συνειδητοποιήσει στο πέρασμα του χρόνου πως στην ζωή τους «έτυχε» να έχουν έλξη συγκεκριμένους τύπους ανθρώπου.
Είναι πράγματι όμως τυχαίο αυτό το γεγονός ή υπάρχει κάτι υποσυνείδητο που μας κάνει να «τραβάμε» συγκεκριμένες καταστάσεις; Η ψυχολογία λέει πως η απάντηση κρύβεται στα παιδικά μας χρόνια και στην σχέση αγάπης που είχαμε αναπτύξει με τους γονείς μας.
Όποια συμπεριφορά και αν έχουν οι γονείς απέναντι στα παιδιά, εκείνα το αντιλαμβάνονται ως τρόπο εκδήλωσης αγάπης. Για παράδειγμα, ένας γονιός που είναι αυστηρός, «για να γίνει το παιδί του καλύτερο», είναι ένα στοιχείο που θα κάνει το συγκεκριμένο παιδί ως ενήλικα να έλκεται από αυταρχικούς ανθρώπους, γιατί υποσυνείδητα έχει το μήνυμα πως αυτή η συμπεριφορά απέναντί του θα οδηγήσει στην βελτίωσή του και θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Ένα ακόμη στοιχείο είναι πως όταν ένας γονιός μοιάζει απόμακρος από τα παιδιά του τότε εκείνα ασυνείδητα θα έλκονται από ανθρώπους που δεν θα τους δίνουν ιδιαίτερη σημασία, αυτούς που μοιάζει να τους καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου.
Λίγο πολύ όλοι μας έτυχε να ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις. Οι πλειοψηφία των αριθμών των ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά κρύβουν όμως μέσα τους αυτό το «μυστικό».
Κάθε άνθρωπος όμως είναι μοναδικός και ο τρόπος που θα διαχειριστεί τις καταστάσεις που έρχονται στην ζωή του είναι διαφορετικός και διαμορφώνεται από μια μεγάλη διαδοχική σειρά άλλων γεγονότων. Αυτό δηλαδή σημαίνει, πως όποιον τύπο ανθρώπου κι αν έλκουμε πιο συχνά, η επιλογή με αυτόν που θα καταλήξουμε μαζί θα προκύψει με διαφορετικό τρόπο.
