Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

Περί ορειβατών και... ανεμογεννητριών


Μετά το συμπαθητικό άρθρο του κ. Tim Salmon, το οποίο φιλοξενήσατε στο φύλλο της 12-8-18, επιθυμώ και εγώ να συμβάλω στην απόλαυση της «ζείδωρης Πίνδου» (και του ζείδωρου Ανέμου), υπενθυμίζοντας στους συναναγνώστες μας τα ακόλουθα δύο δεδομένα: Πρώτον, όσον αφορά την εξασθένηση «της έλξης των κατοίκων των πόλεων» μετά την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, καθησυχάζω τον διακεκριμένο επιστολογράφο σας με την υπόμνηση ότι στις περιοχές της Μ. Βρετανίας όπου εγκαταστάθηκαν ανεμογεννήτριες, η τουριστική κίνηση αυξήθηκε κατά 30%· άλλωστε, και η φωτογραφία που δημοσιεύσατε επιβεβαιώνει το ζωντάνεμα του τοπίου χάρις στις φτερωτές.

 Κι όσο για την εικαζόμενη «αστάθεια του εδάφους» (των βουνών), την έχει κι αυτήν προ πολλού αντιμετωπίσει η επιστήμη. Δεύτερον, είμαι βέβαιος ότι οι ορειβάτες των Αγράφων, αντικρίζοντας τις ανεμογεννήτριες θα νιώθουν την αισθητική ικανοποίηση από αυτά τα κινούμενα γλυπτικά έργα, ενώ συγχρόνως οι ορειβάτες θα καμαρώνουν και τη δική τους συμμετοχή στη μείωση της πετρελαϊκής καταδυνάστευσης (με τους καρκίνους της και με τη συμβολή της στην κλιματική αλλαγή).
 Εκτός αν αναφερόμαστε σε εντελώς αναίσθητους και ανεύθυνους ορειβάτες – που δεν υπάρχουν.

Θ. Π. Τασσιος