Ο Γολγοθάς μας ξεκίνησε το απόγευμα της Τρίτης (6 Απριλίου 2010) που πήγαμε το 40 ημερών βρέφος στην παιδίατρο. Εκείνη , μετά την εξέτασή του μας είπε, ότι πρέπει εσπευσμένα για κάποιες ώρες να το πάμε στο Νοσοκομείο , γιατί δυσκολευόταν να αναπνεύσει , ώστε να του βάλουνε μάσκα και να επανέλθει σιγά-σιγά.Φύγαμε επί τόπου και πήγαμε στο Νοσοκομείο της Λιβαδειάς, όπου διαπιστώσαμε ότι ...
...δεν υπήρχε κανένας εφημερεύων παιδίατρος . Εκεί μας είπαν ότι είχαν τέσσερις παιδίατρους από τους οποίους το τελευταίο διάστημα (για λόγους που δεν ρώτησα) είχαν μείνει μόνον δύο και αυτοί είχαν εφημερία τις τρεις προηγούμενες ημέρες. Με λίγα λόγια, αυτή την ημέρα δεν έπρεπε να αρρωστήσει κανένα παιδί της Λιβαδειάς και των γύρω περιοχών.Μετά από επικοινωνία που είχαν οι υπεύθυνοι του Νοσοκομείου Λιβαδειάς με το Νοσοκομείο Θήβας, μας είπαν ότι πρέπει να πάμε το βρέφος στη Θήβα. Φεύγουμε από την Λιβαδειά και πάμε στο Νοσοκομείο της Θήβας. Εκεί μας λένε ότι δεν έχουν παιδιατρική κλινική, αλλά μόνον έναν παιδίατρο στα επείγοντα. Και όντως, στο Νοσοκομείο της Θήβας δεν υπάρχει παιδιατρική κλινική, παρά μόνο ένα ιατρείο. Το εξετάζει ο παιδίατρος, του βάζει τη μάσκα για 10 λεπτά και μας λέει ότι δεν μπορεί να το αναλάβει και πρέπει να το πάμε στο Παίδων στην Αθήνα. Ο λόγος που δεν μπορεί να το αναλάβει; Γιατί το Νοσοκομείο της Θήβας δεν διαθέτει παιδιατρική κλινική, άρα δεν διαθέτει και κλίνες για παιδιά. Ενώ το Νοσοκομείο της Λιβαδειάς διαθέτει βραχεία παιδιατρική κλινική, αλλά δεν διαθέτει παιδίατρους. Και όλα αυτά εν έτει 2010 και όχι 1910!!!
Στο Παίδων μας είπανε ότι στα Νοσοκομεία έχουν όλα τα απαραίτητα, ώστε πολλά από τα περιστατικά να εξυπηρετούνται εκεί ,αλλά έχουν βρει οι κύριοι την εύκολη λύση, δηλ. να στέλνουν τα παιδιά του κοσμάκη στο Παίδων. Άκουσον-άκουσον!!
ΑΠΟ ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ
