Από
το κακό στο χειρότερο πηγαίνουν τα πράγματα στην περιοχή του Ασωπού
που, εδώ και χρόνια, πλήττεται από την ασύδοτη δράση των ρυπαντών.
Πρόσφατες μετρήσεις του δήμου Τανάγρας αποδεικνύουν ότι τα εργοστάσια
στις βιομηχανικές ζώνες της περιοχής, όχι απλώς δεν έχουν σταματήσει να
ρίχνουν τα απόβλητά τους ανεπεξέργαστα στο ποτάμι, αλλά το ρυπαίνουν
περισσότερο απ’ ό,τι στο παρελθόν.
Συγκεκριμένα,
σε αγωγό λυμάτων εργοστασίου που άδειαζε στο ποτάμι εντοπίστηκε
καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο σε τιμές που αγγίζουν τα 2.580
μικρογραμμάρια στο λίτρο, λαμβάνοντας υπόψη ότι το όριο που έχει
θεσπίσει ο νομοθέτης για το χρώμιο είναι μόλις 50 μικρογραμμάρια.
Φέτος
συμπληρώνονται πέντε χρόνια απραξίας και αναποτελεσματικότητας από
πλευράς των Αρχών. καθώς τα πρόστιμα που εισηγούνται οι επιθεωρητές
Περιβάλλοντος δεν αποδεικνύονται αρκετά στο να αποτρέψουν τους ρυπαντές
από το περιβαλλοντικό έγκλημα που διαπράττουν στον Ασωπό.
«Δεν
γίνεται απολύτως τίποτα για να προστατευθεί η δημόσια υγεία. Είμαστε
έρμαια των ρυπαντών», δηλώνει στη Real planet ο πατέρας Γιάννης
Οικονομίδης, ο ανυπότακτος ιερέας που ξεσήκωσε τον ποίμνιό του σε έναν
αδυσώπητο αγώνα κατά των ασυνείδητων που δηλητηριάζουν, δεκαετίες τώρα,
τους κατοίκους των Οινοφύτων. «Δυστυχώς, κανένας δεν έχει καταδικαστεί
μέχρι σήμερα», λέει.
Σίριαλ η δίκη
Η
περίφημη δίκη του Ασωπού ξεκίνησε το 2009. Κάτοικοι και τοπικές
οργανώσεις, όπως η Ομοσπονδία Συλλόγων Ωρωπού και οι Πολίτες για την
Αειφορία, από τα Οινόφυτα και το Σχηματάρι, ξεκίνησαν έναν δύσκολο
αγώνα, προκειμένου να καταδικαστούν 15 ρυπαντές που πιάστηκαν επ’
αυτοφώρω να μολύνουν το ποτάμι. Ωστόσο, η δίκη πηγαίνει από αναβολή σε
αναβολή. Πρόσφατα, μάλιστα, οι κατηγορούμενοι εξασφάλισαν την τέταρτη σε
σειρά αναβολή, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση τον Μάιο του 2012.
«Η
εκδίκαση της υπόθεσης καθυστερεί αδικαιολόγητα. Πάντα θα υπάρχει μία
πρόφαση από τους ρυπαντές, προκειμένου να πάρουν την πολυπόθητη αναβολή.
Αλλωστε, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουν παρευρεθεί σύσσωμοι όλοι οι
δικηγόροι των επιχειρήσεων που κατηγορούνται», δηλώνει στην «R» ο
δικηγόρος των Πολιτών για την Αειφορία Λευτέρης Κτιστάκης. «Κανένας δεν
μπορεί να προβλέψει αν θα επαναληφθεί το ίδιο και την επόμενη φορά που
θα εκδικαστεί η υπόθεση. Η θετική έκβαση της δίκης του Ασωπού είναι πολύ
σημαντική. Πιστεύω ότι θα ανάψει το πράσινο φως για τη δικαίωση και
άλλων συμπολιτών μας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ανάλογα περιβαλλοντικά
προβλήματα», προσθέτει ο ίδιος.
«Φωνάζουμε
από το 2007 και δεν γίνεται τίποτα. Οι βιομηχανίες από τον Ασωπό
ξεφόρτωναν τόνους τοξικών αποβλήτων και δηλητηρίαζαν τον τόπο μας εδώ
στον Ωρωπό. Δεν γίνεται να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση» λέει στην
«R», ο Χρήστος Παναγόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ωρωπού,
και συνεχίζει: «Η πολιτεία δεν βλέπει τον καρκίνο που θερίζει στην
περιοχή; Χάνουμε συνεχώς νέα παιδιά από το “τοξικό” νερό που… πότιζαν
τον κόσμο τόσα χρόνια. Επιτέλους, να γίνει η δίκη».
Τα στερεά απόβλητα
Ταυτόχρονα,
παρόμοια κατάσταση επικρατεί και με την αποθήκευση των στερεών
απόβλητων από τις βιομηχανίες. Οι ρυπαντές δεν τα διαχειρίζονται με τον
σωστό τρόπο και επιλέγουν να τα πετούν είτε σε παρακείμενες αυτοσχέδιες
χωματερές είτε στις αυλές εργοστασίων, τόσο στο Σχηματάρι όσο και στα
Οινόφυτα. «Δεν υπάρχει καμία υποδομή για τη διαχείριση αυτών των
αποβλήτων. Οποιος περπατήσει στα Οινόφυτα, θα διαπιστώσει την ποικιλία
των τοξικών που κυκλοφορούν ελεύθερα σε παράνομες, ανοιχτές χαβούζες»,
παρατηρεί ο χημικός μηχανικός και πρόεδρος του Ινστιτούτου Τοπικής
Αειφόρου Ανάπτυξης και Πολιτισμού Θανάσης Παντελόγλου.
Ανάλογη
ασυδοσία παρατηρεί ο επιστήμονας και με τα υγρά απόβλητα που χύνονται
στο ποτάμι. «Οι ρυπαντές είναι πάντα προσεκτικοί. Περιμένουν τις αργίες ή
το Σαββατοκύριακο, όταν οι κρατικές υπηρεσίες δεν λειτουργούν. Τότε και
αφού βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει φόβος να πιαστούν στα… πράσα, ανοίγουν
τις μπούκες και αδειάζουν τα τοξικά τους απόβλητα απευθείας στο ποτάμι.
Αλλωστε, το κόστος διαχείρισης αυτών των αποβλήτων είναι υψηλό.
Φανταστείτε τι γίνεται τώρα που έχουν και την πρόφαση της οικονομικής
κρίσης», εξηγεί ο ίδιος.
Πρόχειρες οι μελέτες
Οι
φορείς της περιοχής διαμαρτύρονται, καθώς ακόμα και οι επιδημιολογικές
μελέτες δεν φωτίζουν επαρκώς την πηγή του προβλήματος. Συγκεκριμένα, τα
πρωτόκολλα καταγραφής που συνέταξαν οι επιδημιολόγοι, δεν είναι
προσωποποιημένα και έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα ποινικά
δικαστήρια.
«Η
πρώτη επιδημιολογική μελέτη που διεξήγαγε η πολιτεία στην περιοχή μας,
είναι μία αρχή. Ωστόσο, δεν έχει καμία αξία, καθώς παρουσιάζει τα
προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουμε ως σύνολο, σαν στατιστικό νούμερο
και όχι σαν προσωπικό πρόβλημα, επισημαίνει ο παπά Γιάννης και
συνεχίζει: «Για να γίνει αυτό, οι επιστήμονες πρέπει να δημιουργήσουν
προσωπικά αρχεία καταγραφής, να μπουν στη βιομηχανία και να ελέγξουν
τους εργάτες που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την τοξική απειλή.
Ετσι και μόνο έτσι τα επιδημιολογικά στατιστικά θα αποκτήσουν κάποια
αξία, ώστε να εξηγηθεί η αιτία της όποιας πάθησης και να βγουν
συγκεκριμένα και όχι γενικά και αόριστα συμπεράσματα».
