Μέρα με την μέρα πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το να αφήνονται στην Ομόνοια οι λαθρομετανάστες, οι οποίοι ήταν έγκλειστοι στην Αμυγδαλέζα, αποτελεί μεγάλο κίνδυνο τόσο για την δημόσια ασφάλεια όσο και για την υγεία των πολιτών.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ εβδομαδιαίας εφημερίδας «Στην Αμυγδαλέζα, σχεδόν το 30% των κρατούμενων μεταναστών είχαν εντοπιστεί να είναι φορείς του βάκιλου της φυματίωσης, χωρίς οι περισσότεροι από αυτούς να έχουν εξεταστεί περαιτέρω για να διαπιστωθεί αν νοσούν». Μιλώντας, επίσης, στην ίδια εφημερίδα η γενική διευθύντρια των «Γιατρών του Κόσμου», Ευγενία Θάνου, δήλωσε ότι «Εμείς διαπιστώσαμε πολλές δερματοπάθειες και ψυχικές διαταραχές. Δεν αποκλείεται κάποιοι να πάσχουν και από φυματίωση ή άλλες μολυσματικές νόσους, αλλά για να μιλήσουμε με σιγουριά, πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις, οι οποίες δεν έγιναν πριν βγουν από τα κέντρα κράτησης».
Ενώ λίγο πιο κάτω υποστηρίζει πως «Βλέπουμε σχεδόν 100 άτομα την ημέρα. Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι έχουν μεγάλο θυμό μέσα τους». Εύλογα, επομένως, γεννιούνται τα εξής ερωτήματα: α) οι άτυχοι αυτοί άνθρωποι αφέθησαν ελεύθεροι παρά το σοβαρό ενδεχόμενο να πάσχουν από φυματίωση ή άλλες μολυσματικές νόσους. Δεν σκέφτηκαν όσοι πήραν αυτή την απόφαση τι είδους υγειονομική βόμβα είναι αυτή, από την στιγμή που θα έρθουν σε επαφή με χιλιάδες άλλους ανθρώπους;
β) Πολύ χειρότερα, η διευθύντρια των «Γιατρών του Κόσμου» μιλάει για διαπιστωμένες «ψυχικές διαταραχές». Και όμως, άτομα με τέτοιου είδους επικίνδυνα συμπτώματα κυκλοφορούν ανεμπόδιστοι, με κίνδυνο την όποια έξαρση της ψυχικής τους διαταραχής να την πληρώσουν τόσο συμπατριώτες μας όσο και άλλοι αλλοδαποί γ) Η διαπίστωση ότι «έχουν μεγάλο θυμό μέσα τους» κρούει, κι αυτή, τον κώδωνα του κινδύνου, στην διόλου απίθανη περίπτωση αυτός ο θυμός να ξεσπάσει ξαφνικά εναντίον άλλων ανθρώπων.
Η τόσο «ευαίσθητη» σε θέματα ανθρωπισμού Τασία Χριστοδουλοπούλου, αντί να προκαλεί το πανελλήνιο με τις εκ του ασφαλούς δηλώσεις της, ας φροντίσει να πάρει στην οικία της όλους όσοι αφέθησαν ελεύθεροι. Και αν δεν χωράνε, ας συνδράμουν και οι υπόλοιποι «αντιρατσιστές» της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.
Όχι, όμως, στα πλαίσια ενός ψευδεπίγραφου «ανθρωπισμού» να αφήνουν ελεύθερους ταλαιπωρημένους ανθρώπους με μεταδοτικά νοσήματα, ψυχικές διαταραχές και πολύ θυμό μέσα τους. Θα είναι οι ηθικοί αυτουργοί για οποιοδήποτε τραγικό περιστατικό μόλυνσης ή βίας συμβεί, με θύματα άλλους ανθρώπους.
