Ο όρος νευρικός κλονισμός χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια αγχωτική κατάσταση, η οποία οδηγεί το άτομο να μην είναι σε θέση να λειτουργήσει κανονικά.
Ο όρος “νευρικός κλονισμός” χρησιμοποιείται μερικές φορές για να περιγράψει μια αγχωτική κατάσταση, η οποία οδηγεί το άτομο, προσωρινά, να μην είναι σε θέση να λειτουργήσει κανονικά στις καθημερινές του δραστηριότητες και υποχρεώσεις.
Ο νευρικός κλονισμός συμβαίνει, όταν οι απαιτήσεις της καθημερινότητας γίνονται σωματικά και συναισθηματικά “αβάσταχτες” για το άτομο. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε συχνά στο παρελθόν για να περιγράψει/καλύψει μια σειρά ψυχικών διαταραχών, αλλά χρησιμοποιείται πολύ λιγότερο συχνά σήμερα στις μέρες μας.
Ο νευρικός κλονισμός δεν είναι ένας ενιαίος ιατρικός όρος, ούτε υποδεικνύει μια συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια. Παράλληλα δεν σημαίνει ότι πρόκειται για μία κανονική, ή υγιή αντίδραση του οργανισμού στο στρες. Ένας νευρικός κλονισμός μπορεί να υποδεικνύει ένα υποκείμενο πρόβλημα ψυχικής υγείας, το οποίο χρειάζεται προσοχή, όπως η κατάθλιψη και η αγχώδης διαταραχή.
Τα σημάδια ενός νευρικού κλονισμού ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και εξαρτώνται από την υποκείμενη αιτία. Το τι ακριβώς συνιστά έναν νευρικό κλονισμό διαφέρει επίσης από την μία κουλτούρα/κοινωνία στην άλλη. Γενικά, είναι κοινά αποδεκτό ότι σημαίνει πως ένα άτομο δεν είναι πλέον σε θέση να λειτουργήσει κανονικά.
Για παράδειγμα, αυτό το άτομο μπορεί:
– Να απέχει από την εργασία του με την πρόφαση κάποιας ασθένειας για πολλές συνεχείς ημέρες, ή περισσότερο
– Να αποφεύγει κάθε κοινωνική δέσμευση και να ακυρώνει συνέχεια διάφορα ραντεβού
– Να έχει πρόβλημα να ακολουθήσει μια υγιή ρουτίνα διατροφής, ύπνου και προσωπικής υγιεινής
Μια σειρά από άλλες ασυνήθιστες ή δυσλειτουργικές συμπεριφορές μπορεί να θεωρηθούν σημάδια και συμπτώματα ενός νευρικού κλονισμού.
Αν ανησυχείτε ότι εσείς, ή κάποιο δικό σας άτομο, βιώνει, ή είναι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από έναν ειδικό. Εάν έχετε δικό σας γιατρό, μιλήστε του ανοιχτά για τα σημάδια και τα συμπτώματα που έχετε παρατηρήσει. Αλλιώς απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο.
Πηγή: Iatropedia.gr
