Συντάκτης: Βασιλεία Ζάμπα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Μήπως να ρίχναμε μια ματιά στο κεφάλαιο «φίλοι»;
Η μεγαλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος κι αν πετύχει, το μεγαλύτερο κατόρθωμα. Φίλοι καρδιακοί, που κάποτε γίνονται αδέρφια. Συχνά, όμως, το να διατηρηθεί μια τέτοια σχέση καταλήγει δύσκολη υπόθεση.
Η μεγαλύτερη παγίδα είναι να καταφέρει κάποιος να ξεχωρίσει τους αληθινούς φίλους απ’ την απλή παρέα. Πότε μια φιλία είναι αληθινή, αψηφώντας το χρόνο και πότε είναι απλώς μια παρέα με εφήμερη παρουσία στη ζωή σου; Η μεγαλύτερη διαφορά στις δύο αυτές καταστάσεις είναι τα κίνητρα. Σε μια αληθινή φιλιά βρίσκεσαι με τον άλλον για να μοιραστείς την ίδια τη ζωή με όλες τις πτυχές της, χαρές και λύπες. Εκεί στις εύκολες στιγμές, αλλά και στις αναπόφευκτες δύσκολες περιόδους. Και φυσικά, αμοιβαίος σεβασμός. Ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει, χωρίς να ανησυχεί αν ο άλλος θα μείνει στο πλευρό του, ακόμα κι αν διαφωνεί με τις επιλογές του.
Αντίθετα, σε μια παρέα απλά μοιράζεσαι με τον άλλον τα κοινά σας στοιχεία. Δεν είμαστε 100% ο εαυτός μας, υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλο. Όταν πια ο ένας απ’ τους δύο βαρεθεί ή αν προκύψει εν τω μεταξύ κάποια διαφωνία, η δήθεν φιλία αυτή εξανεμίζεται. Και τότε;
Το να χάνεις ανθρώπους απ’ τη ζωή σου δεν είναι κι ό,τι καλύτερο ή ευκολότερο. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις ότι η παρέα σου έχει αρχίσει να σε κάνει πέρα θέτοντας άλλες προτεραιότητες που, τελικά, δε σε χωράνε. Βγαίνουν έξω χωρίς να σε ενημερώνουν, αντιλαμβάνεσαι πως σου κρατάνε μυστικά. Όλα αυτά που έμμεσα, αλλά ξεκάθαρα, σου λένε πως δεν έχεις πια καμία θέση εδώ. Κι εσύ να πρέπει να διαχειριστείς αυτή την κατάσταση με υπομονή και γερά νεύρα. Δε θα μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, δε θα μιλάς πολύ και γενικά θα είσαι «σαν αγαλματάκι ακούνητο, αμίλητο, αγέλαστο», μην τυχόν ενοχλήσεις κάποιον.
Τα συναισθήματά σου όταν βιώνεις μια τέτοια κατάσταση είναι ανάμεικτα. Αρχικά, σίγουρα, στεναχωριέσαι και το αίσθημα της απομόνωσης, αντικαθίσταται από θυμό κι απογοήτευση. Πικρία και παράπονο ότι κάποια στιγμή θεώρησες αυτά τα άτομα φίλους σου. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς ίσως δε φταίνε μόνο εκείνοι. Πιθανόν κι εσύ να έχεις κάνει λάθη, μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία. Σημασία έχει πως έγιναν κι αποτέλεσαν το λόγο ή την αφορμή για τη φυγή τους απ’ τη ζωή σου.
Εντάξει, σκληρό, αλλά δεν τελείωσε η ζωή σου ούτε η ευκαιρία σου στην αληθινή φιλία. Αν δε θες να τους χάσεις, πρέπει να φορέσεις το καλύτερο χαμόγελό σου και να λύσεις τις πιθανές παρεξηγήσεις. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι η δική σου αντιμετώπιση στο πρόβλημα. Μίλησέ τους κι εξήγησε τι αισθάνεσαι, μην παραλείψεις να ζητήσεις συγγνώμη αν κάπου ήσουν λάθος. Όχι μόνο γι’ αυτούς, αλλά και για σένα, για τη δική σου ψυχική ηρεμία.
Το να συζητήσεις μαζί τους τα προβλήματα που έχουν προκύψει είναι ένα καλό βήμα, όμως, δεν αποτελεί πάντα λύση. Ίσως κάποια προβλήματα να μην μπορούν πλέον να λυθούν, ή ίσως εκείνοι να μη θέλουν να τα λύσουν. Στην περίπτωση αυτή σου οφείλεις να βάλεις μπροστά την αξιοπρέπειά σου, να πάρεις τα κουβαδάκια σου και να κάνεις μια ωραία αναστροφή για άλλη παραλία. Γιατί ποιο το νόημα να είσαι με ανθρώπους που δεν εκτιμούν τον πραγματικό σου εαυτό;
Σίγουρα, η αλλαγή δε θα ‘ναι εύκολη. Ό,τι και να έγινε, πέρασες μαζί τους κι όμορφες στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένες στο μυαλό σου. Η απομάκρυνση, εξάλλου, δε σημαίνει απαραίτητα κι αποξένωση, αν δεν έχουν προηγηθεί άλλα σκηνικά. Ίσως απλά ο καθένας να έχει τους δικούς του ρυθμούς, που κάποτε μπορεί και να συνυπάρχουν, για έναν καφέ ή ένα ποτό.
Ό,τι κι αν συμβαίνει, όμως, όσα σκαμπανεβάσματα κι αν φέρει η ζωή, εισόδους κι εξόδους, να θυμάσαι τα λόγια του Oscar Wild: «Το μόνο άτομο που χρειάζεσαι στη ζωή σου είναι αυτό που σε χρειάζεται στη δική του». Καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τους φίλους του. Κι οι φίλοι είναι αληθινοί όταν σε επιλέγουν πίσω. Κάθε σχέση αξίζει μόνο αν είναι αμοιβαία. Κράτα όσους σε κρατάνε, όλοι οι άλλοι, έτσι κι αλλιώς, ήταν περαστικοί.
