Του Κωνσταντίνου Ι. Μπαμπούλα
Θίσβη, ένας μοναδικός, ιστορικός τόπος.
Το ολοκαύτωμα τον Αύγουστο του 43, πλήττει το ανθρώπινο δυναμικό και τις υποδομές. Αγροτικό, κτηνοτροφικό, φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο καταστρέφονται.
Η μεταπολεμική Ελλάδα, δεν την περιλαμβάνει στα μελλοντικά της σχέδια, την αγνοεί.
Ο ενεργός της πληθυσμός μεταναστεύει, ιδρύεται έτσι η παροικία της στην Αμερική.
Οι εναπομείναντες, με πολύ μόχθο, χαράζουν τους δικούς τους δρόμους ανάπτυξης μέσα από την γεωργία, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, την αλιεία και τον τουρισμό.
Από το 1987 η πολιτεία, μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων στην Αγία Ευθυμία σχετικά
με την κατασκευή εργοστασίου αλουμίνας, βρίσκει τον αδύνατο κρίκο στη Θίσβη.
Οι κάτοικοί της ανήμποροι να αντισταθούν στα μεγαλεπήβολα σχέδια.
Είναι η απαρχή ενός νέου πλήγματος για την Θίσβη, η απαξίωση.
Με συνοπτικές διαδικασίες καταστρέφονται ο φυσικός και πολιτιστικός της πλούτος,
συστατικά από τα οποία γαντζώθηκαν οι άνθρωποί της και επιβιώσαν.
Με παράνομες πράξεις καταστρέφονται μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού.
Με άνομες ενέργειες παραχωρούνται δημόσιες εκτάσεις και υποδομές σε μεγάλα
οικονομικά συμφέροντα.
Η περιφερειάρχης, κυρία Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, παρότι έχουν προηγηθεί
οι περιφερειακές εκλογές και είχε εκλεγεί ο πρώτος αιρετός περιφερειάρχης,
αντί να αποχωρίσει με ψηλά το κεφάλι, διάλεξε να παίξει ένα ακόμη βρόμικο
παιχνίδι στην πλάτη της Θίσβης και του λαού της, υπογράφοντας τις τελευταίες
ημέρες της θητείας της, συμβάσεις παραχώρησης δασικών εκτάσεων σε μεγάλα
οικονομικά συμφέροντα για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, παρά τις αρνητικές
αποφάσεις Δημοτικού και Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Οι παραγωγικές δυνάμεις και οι φορείς του τόπου, μεταξύ άλλων και οι:
Μελισσοκομικός Σύλλογος Θίσβης, Μελισσοκομικός Σύλλογος Αλιάρτου,
Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Θήβας, Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Βαγίων,
Κτηνοτρόφοι Θίσβης, Κυνηγετικός Σύλλογος Θήβας, Κέντρο Ελικώνας,
συναντήθηκαν την Κυριακή 23 Ιανουαρίου στις επτά το βράδυ για να καθορίσουν
την περεταίρω πορεία τους και δράση σχετικά με τις αποφάσεις
της κυρίας Διαμαντοπούλου.
Οι τοπικοί φορείς και οι κάτοικοι, συσπειρώνονται και λένε όχι στους νέους
κατακτητές – επενδυτές, οι οποίοι επωφελούνται μονομερώς
και αφήνουν τον τόπο στον οικονομικό μαρασμό.
Η τοπική κοινωνία λέει ομόφωνα, ναι στη ζωή,
όχι στην απαξίωση,
όχι στα σχέδια εκποίησης του φυσικού πλούτου,
όχι στους εργολάβους.
Αρνείται να δεχτεί τις ντε φάκτο αποφάσεις της περιφέρειας
και προχωράει σε δικαστικές παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό από τις εκχερσώσεις των δασικών εκτάσεων.
