Ο οικονομολόγος και νομικός Γ. Ρωμανιάς αναλύει όλο το νομικό οπλοστάσιο που διαθέτουν οι ασφαλισμένοι – Εκκρεμούν ήδη 400.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης, που αντιστοιχούν σε χρέος του Δημοσίου ύψους περίπου 6 δισ. Ευρώ. Αντιμέτωπα με αποζημιώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, που κυρίως με… άνωθεν εντολές και δευτερευόντως λόγω των τραγικών ελλείψεων σε προσωπικό, καθυστερούν την απονομή των συντάξεων.Αν γνώριζαν οι ασφαλισμένοι τη νομοθεσία, τότε θα μπορούσαν να έχουν μια «δεύτερη» σύνταξη, μέσω των αποζημιώσεων που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν δικαστικά λόγω των καθυστερήσεων.
Ο Ασφαλιστικός και Εργασιακός Σύμβουλος της «Εφ.Συν.», μέσω του οικονομολόγου και νομικού Γ. Ρωμανιά, δείχνει τον δρόμο της Δικαιοσύνης, ώστε οι ασφαλισμένοι που ασφυκτιούν υπό το βάρος της αναμονής να καταφέρουν να αποζημιωθούν για όσα δεινά προκάλεσε στη ζωή τους η πολύμηνη καθυστέρηση στην καταβολή της σύνταξής τους από τα ασφαλιστικά ταμεία.
13 σημεία-κλειδιά.........
Οι εκκρεμότητες αυτές σωρεύουν αγωγές εκατομμυρίων ευρώ, με το ποσό που θα εξασφαλίσουν από τη Δικαιοσύνη να είναι απότοκο, αφ’ ενός του χρόνου καθυστέρησης (που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά και τα 2 έτη, σε σχέση με το διάστημα υπέρβασης των προθεσμιών), αφ’ ετέρου του ύψους της παροχής που δεν καταβάλλεται στο θύμα των καθυστερήσεων… Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, δε, τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να αποκαταστήσουν και κάθε άλλη ζημιά που έχει υποστεί ο ασφαλισμένος από την καθυστέρηση. Γράφει ο οικονομολόγος–νομικός, Γιώργος Ρωμανιάς:
1. Οπως προκύπτει από τα διασταυρωμένα στοιχεία του συνόλου των ασφαλιστικών ταμείων και του Δημοσίου, σήμερα βρίσκονται σε κατάσταση εκκρεμότητας περίπου 400.000 αιτήσεις ασφαλισμένων που έχουν συμπληρώσει τις αναγκαίες νόμιμες προϋποθέσεις και που καλύπτουν αξιώσεις για απονομή κύριων και επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ βοηθημάτων.
2. Το συσσωρευμένο δημόσιο χρέος έναντι των 400.000 αυτών εκκρεμουσών αιτήσεων προσεγγίζει περίπου τα 6 δισ. ευρώ και είναι σαφές ότι με την παρέλευση νέου χρόνου καθυστερήσεων, αλλά και με την υποβολή νέων συναφών αιτήσεων, το χρέος αυτό βαίνει συνεχώς αυξανόμενο.
3. Με τη συνεκτίμηση των αριθμών αυτών, αποδεικνύεται ότι όλη η φιλολογία περί δήθεν «πρωτογενούς πλεονάσματος» συνιστά προεκλογικό μύθευμα, που στόχο έχει τον αποπροσανατολισμό των πολιτών και την εξαπάτησή τους, ώστε να περιοριστεί η αναμενόμενη εκλογική ήττα της συγκυβέρνησης.
4. Ασφαλώς, όμως, το πρόβλημα των κ θυστερήσεων στην απονομή των ασφαλιστικών παροχών (συντάξεων και εφάπαξ) αποδεικνύεται πολύ βαθύτερο και ουσιαστικότερο, αν επιχειρήσουμε να μετρήσουμε τον χρόνο καθυστέρησης στην ικανοποίηση όλων των συναφών αιτήσεων. Ετσι, διαπιστώνουμε ότι στο ΙΚΑ και στο ΕΤΕΑΜ, π.χ., εκκρεμούν περίπου 200.000 αιτήσεις, με την καθυστέρηση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης να ξεπερνά ακόμη και τα 3 χρόνια, ενώ στον ΟΑΕΕ έχουν εντοπιστεί περιπτώσεις διαδοχικής -επίσης- ασφάλισης που προσεγγίζουν τα 4 χρόνια. Βέβαια, τα πρωτεία στις καθυστερήσεις κατέχει το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων (τ. ΤΕΑΥΕΚ), που απονέμει τις ασφαλιστικές παροχές -κατά κανόνα- μετά παρέλευση 5ετίας από την ημερομηνία υποβολής της αντίστοιχης αίτησης.
5. Στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση, όμως, οι ασφαλισμένοι δεν αντιδρούν επειδή, προφανώς, αγνοούν τις ισχύουσες προβλέψεις της νομοθεσίας της χώρας μας που επιβάλλουν στα Ταμεία (και σε κάθε διοικητική αρχή) να απαντούν μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία και που θεσπίζουν ειδικό δικαίωμα πλήρους αποζημίωσης των ασφαλισμένων από τα Ταμεία, σε κάθε περίπτωση μη απάντησης των Ταμείων μέσα στην προβλεπόμενη προθεσμία.
6. Πράγματι, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 11 του Ν. 3230/2004, τα ασφαλιστικά ταμεία (όπως και όλες οι διοικητικές αρχές): «όταν υποβάλλονται αιτήσεις, οφείλουν να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των ενδιαφερομένων και να αποφαίνονται για τα αιτήματά τους… μέσα σε προθεσμία 50 ημερών» από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
7. Με τον ίδιο νόμο εξάλλου ορίζεται ότι η χρονική προθεσμία για τη χορήγηση εγγράφων ή την αιτιολογημένη απόρριψη της αίτησης είναι 20 ημέρες.
8. Η παραβίαση των προθεσμιών αυτών δημιουργεί δικαίωμα αποζημίωσης του ασφαλισμένου σε βάρος των υπευθύνων του ασφαλιστικού φορέα.
9. Πράγματι, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 3242/2004, σε περίπτωση μη τήρησης των προθεσμιών των 50 ή των 20 (ως άνω) ημερών καταβάλλεται στον αιτούντα ασφαλισμένο από το οικείο ασφαλιστικό ταμείο πλήρης αποζημίωση.
10. Το οφειλόμενο -κατά περίπτωση- ποσόν αποζημίωσης συναρτάται τόσο με τον χρόνο καθυστέρησης, δηλαδή τον χρόνο υπέρβασης από τα ασφαλιστικά ταμεία των προθεσμιών των 50 ή 20 ημερών, όσο και με το ύψος της αξιούμενης και οφειλόμενης παροχής, χωρίς να αποκλείεται και η αποκατάσταση κάθε περαιτέρω ζημίας που έχει υποστεί ο ασφαλισμένος λόγω της καθυστέρησης αυτής του Ταμείου, π.χ. αναγκάστηκε να συνάψει τοκοφόρο δάνειο, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του ή απώλεσε την τοκοφορία του κεφαλαίου της ασφαλιστικής παροχής ή υπέστη τις συνέπειες απομείωσης της παροχής αυτής λόγω πληθωριστικών πιέσεων κ.λπ.
11. Με βάση, συνεπώς, τις προβλέψεις αυτές της ελληνικής νομοθεσίας οι ταλανιζόμενοι από τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις των ασφαλιστικών ταμείων να αποφανθούν επί των αντιστοίχων αιτήσεών τους ασφαλισμένοι μπορούν να αναλάβουν δράση και να αρχίσουν να καταθέτουν μαζικά ανάλογες αγωγές εναντίον των ασφαλιστικών ταμείων που παραβαίνουν τις προθεσμίες των 50 ή 20 ημερών.
12. Οπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση στη χώρα μας, τόσο οι διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων όσο και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες δεν φαίνεται να προβληματίζονται για την αντιμετώπιση των απαράδεκτων και παρά τον νόμο καθυστερήσεων στην απάντηση επί των αιτήσεων των ασφαλισμένων.
13. Συνεπώς, η κατάθεση μαζικών αγωγών αποζημίωσης σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων έχει καταστεί, πλέον, η μοναδική διέξοδος για τη λύση του προβλήματος. Μόνον όταν αρχίσουν να επιδικάζονται αποζημιώσεις σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων που καθυστερούν μέχρι και 5 χρόνια να αποφανθούν επί των υποβαλλομένων αιτήσεων των ασφαλισμένων θα συνετιστούν οι διοικήσεις των Ταμείων και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και θα αναγκαστούν να επιλύσουν το πρόβλημα. Αρκεί οι ασφαλισμένοι να αντιδράσουν με την αξιοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας.
http://www.efsyn.gr/
